özet aşağıda
ortaokuldayken bir öğretmenim vardı sarışın, şişman ve kokoş bir kadındı. ailesini tanıdığı, durumu iyi öğrencilere hep ayrıcalık tanırdı. bir de kız vardı bizim sınıfta, kumral, yeşil gözlü bir
kızdı, biraz kaba konuşması vardı. orta halli, öğretmenin çok sevdiği kızlar tarafından eziklenen kızlardan biriydi bu..
o zamanlar mavi önlük giyiyorduk.. ama zamanla da formaya geçme aşamasındaydı okul. istiklal marşı okunurken okul forması olmayanlar bayrağı göndere çekemiyordu. neden bilmiyorum ama yasaktı işte..
neyse bu kızın da forması vardı(elbise gibi tek parça halinde). sonra birden okul formasının değişeceği duyuuruldu. aynı desende etek, beyaz gömlek, süveter ve eskiden de olan aynı polar giyilecekti.
bı kızın eteği çok kısaydı. ne kadar sıcak olsa da polarının fermuarını her zaman sonuna kadar kapatırdı. bir gün huur öğretmenimiz sınıfta önlük ve eski tarzda forma giyen kızları azarlıyordu. neden almadıklarını falan soruyordu o "ben modern ve kokoş bir kadınım" diye bağıran sakin ve bir o kadar soğuk sesiyle. bu kızın da yakası biraz açılmış, bömlek yerine beyaz bir badi görünüyor. öğretmen bunu ayağa kaldırdı ve kendisi kızın polarını çıkarmaya başladı. kız kıpkırmızı olurken "öğretmen sıfatındaki kadın" düşüncesiz bir şekilde yaptığına devam ediyordu.
sonra göründü ki bu kız yeni formadan alamadığı için jilesinin(o tek parça formayın) bir şekilde etek kısmını giymiş ve kalan kısmını beline dolamış. üstüne de beyaz bir badi giyip polar geçirmişti. kız neredeyse ağlıyordu, açık renk teni olduğundan yanakları ve gözleri kıpkırmızı olmuştu.
"eğitimci denilen yaratık" yine modern, yapmacık bir biçimde sevecen kokoş sesiyle "A-aaa BU NE ŞiMDi?" ama yeni formadan niye almıyorsun" dedi. kız cevap veremedi. ne desin amk küçücük kız ailesinin parası yetmemiş alamamış belli ki ne soruyorsun huur. kız ağlamaklı sesiyle "tamam hocam" diyebildi. ondan sonra kadın birden neşelenen o yapmacık-sevecen sesiyle "haydi derse dönelim çocuklaar!" dedi.. teneffüs zili çalınca kız koşarak lavaboya gitti...
bu kadının kırdığı tek öğrencisi de bu değil. o sevdiği, aileleri öğretmenler gününde ona tam altın, fotoğrf makinesi vb. alamayan öğrencilerden o kadar çoğunu kırdı ki bu kadın.. bir gün sınıfın(okulun da) en zeki ve terbiyeli kızı "hocam onlara bizden farklı davranıyorsunuz" deyip gözlerinden iki damla yaş süzülmüştü. yaşına göre çok olgun olduğundan hep bizden büyük zannederdim bu kızı.. kız o kadar düzgün bir şekilde konuşurdu ki o gözyaşları akarken dimdik durdu ve konuşmasına devam etti. sonra da hiç istifini lavaboya gitmek için saygılı bir biçimde izin istedi. o çıktıktan sonra kadın arkasından gülmüştü.. o gülünce o "çok sevdiği" öğrencileri de gülmeye başladılar...
sekizinci sınıfın sonunda bu zeki kız okul birincisi olmuştu. kadının kolunu omzuna atıp "bu kız benim sınıfımdaydı işte hehehe" yaparken kızın ona bakışındaki iğrenme o kadar belirgindi ki... ben başka sınıftaydım, branş öğretmenleri her daim bu kızı överlerdi bize. yedinci sınıfın başında sınıf dağıtımı yapmışlardı ve kız da ben de o cadolozdan kurtulmuştuk.. kızı tebrik ettim falan, teşekkür etti, sonra dedim "o kadın ne hakla seninle övünüyor" o da dedi ki öğretmenler odasında bu kızdan ne zaman söz açılsa falan hep bu kadın da lafa atlayıp "bu benim öğrencimdi işte" falan diyormuş zaten... türkiye geneli sınavlarda birincilik aldı mı hep yanına geliyormuş bu kadın. o kadın derslere girdiği ve sınıf öğretmenimiz olduğu yıl hayata küsmüş bu kız... 2 yıl sonra hala da gördüğünde kötü oluyormuş..
özet: ne kadar iğrenç insanlar var hayatta... "okuyanı gibsinler" yazmadan bi okuyun amk.
