bir varmış,bir yokmuş. Evvel zaman içinde karbur zaman içinde pekekent mi pekekent, yavşak mı yavşak, tam bir huur çocuğu bi keloğlan varmış. bu huur çocuğu keloğlan anasıyla birlikte yaşarmış. hiç bir iş yapmayan bu pekekent oğlan yer içer günde 3 postada 31ini çekmeyi ihmal etmeden hayatını yaşarmış. yaşadığı köydede hiç sevilmeyen keloğlan tarlalarda, bağlarda,bahçelerde gizlice 31 çeker yakalandığındada köylülerden bi dünya sopa yermiş. (be huur çocuğu, be pekekent, be iflah olmaz 31ci hiç mi utanman yokta milletin bağında bahçesinde 31ini çekersin bre insafsız)

gel zaman git zaman günler böyle akıp gitmiş. keloğlan 31inden asla taviz vermeden tüm köy halkına kan kusturuyormuş. bir gün köye padişahın fermancısı cüce nedim gelmiş. köy meydanında bütün köylü toplanmış. cüce nedim başlamış muallak gibi sesiyle amcık ağızlı padişahın yazdıklarını okumaya. 'heeyyy saygıdeğer orrrrospu çocuğu halkım. küçüklerin zütlerinden büyüklerin amlarından gibip selamlarımı iletirim. bilirsiniz ki evlenme çağına gelmiş huur bir kızım var. dağa taşa dıbını sürtmesinden ve dıbına olduk olmadık şeyler sokmasından artık illallah ettim. ülke çapında bir yarışma düzenleyerek bu iflah olmaz yarak delisi kızıma iyi bir pompacı arıyorum. tüm pekekent yavşakları yarışmaya davet ediyorum. imza. padişahınız pekekent sülo.'

cüce nedim fermanı bitirdikten sonra bir alkış tufanı,bir kıyamet kopmuş. bu fermanı duyan bizim huur çocuğu keloğlan donunu indirip başlamış 31 çekmeye. bu kez kimse bu yavşağa kızmamış. 'çek keloğlan çek, yarışmaya hazırlanman lazım. köyümüzün en büyük huur çocuğu sensin,bu yarışma senin hakkın' diyerek köy halkı 31e ritim tutmaya başlamış. en sonunda keloğlan cüce nedimin üzerine boşaldıktan sonra 'siz hiç merakta kalmayın orrrospu çocuğu hemşerilerim, sizi gururlandıracağım' diyerek evine anasına müjdeli haber vermeye gitmiş. (vay pekekent nasılda sevinçli)...