Merhaba arkadaşlar başımdan geçen bu kötü olayı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Bundan 4 sene önceydi. O zamanlar 19 yaşındaydım. ilkbaharın ortalarindaydik. Köye kalmaya gitmiştik. Bizim oralar aşırı ormanlıktır. Ve oldukça büyük. Dayimlar ve enistemlerde gelmişti köye. Ertesi sabah için plan yapmıştık. Sabah güneş doğmadan orman taraflarına doğru küçük bir gezi yapacaktık. O gece kötü bir rüya görmüştüm. Sonra da uyku tutmadı zaten. Saate baktığımda 4 e geliyordu. Çıktım bahçeye bir sigara yaktım. Aslında sigara ictigimi dayımdan başka bilen yoktu. Evin bahçesinden Şehrin ışıklarını seyrediyorum ki birden arkamdan biri dokundu. Bir anda sıçradım, arkama baktığımda Dayım bana kızgınca bakıyordu. Hani sen sigarayı bırakmıştın dedi. Dayı her zaman kullanmıyorum arada kullanıyorum dedim. Pek kizmadi neyse ki. Biraz daha geçtikten sonra Dayım, ben enistenleri uyandırayım sende hazırlan dedi. Herkez hazırdı. Geziye Dayım,ben, Eniştem, ve onun oğlu geldi. Dayım’in küçük bir kamyoneti vardır onunla gidecektik. Yanimiza yiyecek içeceklerimizi aldık ve yola koyulduk. Ben ve eniştemin oğlu(Kuzenim) arkaya, aracın kasasına bindik. Dayim ve eniştemde öndeler. Girdik ormanlık yola köyün en arka tarafındadır bu alan, sonu olmayan bir yer. Dayimin küçüklüğü burda geçmiştir fakat oda pek bilmez bu tarafları.Tek bir yoldan ilerlerken yol birden ikiye ayrıldı ne taraftan gidicez derken Dayım elini sağa çevirerek bu tarafları iyi bilirim pek bişey yok bu taraflarda dedi. Zaten belli bir yerden sonra uçurum dedi.O yüzden bizde diğer yoldan devam ettik. Dayim yolun bu tarafına hiç geçmediğini söyledi. Sözde macera yaşamak için bu yola girdik belki de hayatımızın en büyük hatasını yapmıştık...

Devammı beyler? Okuyan varsa seri bir şekilde devam edicem.

Baya bi ilerledik sabahın erken saatleri olduğundan orman mis gibi kokuyor. Ferah bi havası var. Biraz daha ilerledikten sonra Dayım arabayı yolun kenarına çekti. Buranın manzarası çok güzel burda kahvaltı yapabiliriz dedi. Neyse hazırladık sofrayı küçük bir ateş yaktık. Sucuk da koymuştuk onu pişirdik, biber közledik falan derken manzara eşliğinde tam bir sultan sofrası oldu. Muhabbet ede ede güzel bir ziyafet çektik. Sonra kuzenle sofrayı topladık yükledi eşyaları araca. Tekrardan koyulduk yola. Baya bi ilerledik Yollar hafiften taşlık olmaya başladı ama ilerlememize engel olucak kadar değildi. Ama şöyle bi gariplik vardı o güzelim manzara bir anda yok oldu bildiğiniz ıssız ayak basılmamış yerlere geldik.Yol daralmaya başladı etrafımız ağaçlardan gözükmüyordu. Biraz daha ilerledigimizde Dayım ani bir fren yaptı.Biz kasanın içine kapaklandik. Yolda yaşlı bir adam duruyordu. Bize pis pis bakıyordu acayip şekilde garipti. Çalılıkların arasından kayboldu gitti. Neyse ilerledik biraz daha yolun kenar kısmında bi tane hafif enkazlı konak tarzında bir ev gördük. Dayim arabayı durdurdu. Burayi daha önce hiç görmediğini ve duymadığını söyledi. Aractan indik şöyle biraz eve doğru ilerledigimde ev göründüğünden daha da büyüktü. Eve girip girmemek konusunda kararsızdik. Dayim gelin şöyle etrafında dolanalım dedi. Kuzenim korkmuştu ben girmeyecegim dedi. Enistem sen arabada bekle, biz hemen döneriz dedi. Kuzenim arabada kaldı biz eve doğru ilerledik. işin garibi böyle kuytu bir yerde bu kadar büyük evin işi neydi.

Evin etrafına baktığımızda bir gariplik yoktu yanlızca hafif enkazlıydı. Kapısına doğru ilerledik Kapının yarisi kırıktı. Kapiya yaklaştık. Dayım Kapının diger yarısını eliyle açtı. Kapi çürüktü.Kim bilir kaç senelikti bu ev.Dayim içeri ayağını atar atmaz Eniştem dur dedi bırak gidelim içerisi yıkılır falan dedi. Dayim birşey olmaaz gelin hadi dedi.(Dayım macerayı çok seven bir adamdır) Bizde çaresiz takıldık arkasından. içeride çok ağır bir koku vardı. Leş kokusu gibi. Evin bir tarafı ışık görüyordu bizde o tarafa yöneldik.ilk girdiğimiz oda büyük bir kütüphanesi.Her dilden yüzlerce kitap vardı.Ama bir görseniz toz yuvası olmuş örümcek ağlarının haddi hesabı yok. Neyse ilk katı biraz daha gezdikten sonra ust kata doğru çıktık.Ust katta büyük bir oda vardı kapısı bile farklı oraya girmemizle çıkmamız bir oldu. Onlarca hayvan leşi atılmış bir kenara kusacaktım neredeyse.B urnumuzu tıkladık, son bir güçlükle tekrar girdik yerlerde birsuru kağıt kitap vardı. Karga ayağı, hayvan gözü değişik otlar… Anladık zaten ne olduğunu. Kokudan dolayı daha fazla duramadik. Hemen çıktık.Tam aşağıya inerken. Dışarıdan bir çığlık sesi geldi. Bağıran kuzenimdi. Yardim edin diye bağırıyordu. Hemen dayım, ben ve eniştem aşağıya koştuk derken en arkada ben vardım. Asagiya inerken bir anda bastığım yer çöktü bir yandan da ben bağırmaya başladım.O anda gözüm koridora ilişti sanki koridordan biri geçti ama o acıyla fazla umursayamadım. Dayim hemen yanıma koştu. Yardım etti. Nasil iyimi bacağın dedi. Biraz acıyor fakat sorun yok dedim. Hadi o zaman kuzenin yanına gidelim dedi. Hemen aşağıya indik.Ama kuzenimi bir görseniz beti benzi atmış. Gozleri yerinden çıkacak. Enistem noldu dedi heyecanlı bir şekilde. Kuzenim nefes nefese anlatmaya başladı:

Çalışıyorumda usta boş bıraktıkça yazıyorum kusura bakmayın 5 dk'ya diğer partı atıyorum.

**Nefes nefese** O yolda gördügümüz adam bir anda Çalılıkların arasından çıktı uzerime koşmaya başladı. Elinde bıçak vardı.Eve doğru yaklaştığımda bir anda kayboldu içim dışıma çıkıyordu neredeyse dedi. Eniştem, yeter bu kadar dönüyoruz dedi. Dayım biraz daha ilerleyelim diye ısrar etti. Enistem istemsizce kabul etti. Fakat bu saatten sonra işin eğlencesi kaçmıştı. Arabaya doğru ilerledik. Arabanin yanına vardığımızda şok olmuştuk. Tekerlekler resmen delik deşikti.Kim yaptı bunu diye düşünürken Dayım şimdi eve dönmeye kalksak geceyi bulur yarı yolda kalırız dedi. Gelin biraz daha ilerleyelim belki yardım getiririz, burda konak olduğuna göre ileride mutlaka başka evlerde vardır dedi. Zaten başka caremizde yoktu. Onemli eşyalarımızı aldık, diğer eşyalarıda aracın içine koyduk kapıyı kilitledik ve çıktık yola.Yol, gittikçe daralıyordu. Baya bir yol sarf ettik.En sonunda yol bitti hafif bir patika yoldan aşağıya sadece yaya ile inebilecegimiz bir yol vardı. ileride küçük bir köy gibi bir yer görmüştük. Fakat hehangi bir insan gözükmüyordu. Yolda ilerlerken bazı antik taşlara rastladık.Üzerinde değişik şekiller vardı. Nihayet köyün girişine varmıştık. Ortalik çok sessiz ve sakindi.

Yarın kesintisiz devam edicem bugün pek vaktim olmadı okuyanlar kendini belli etsin

Köyün girişine vardık baya bi ilerledik evlerde kimse yoktu çoğu yıkık dökük tü.Koy ince uzun bir köydü baya bi ilerledik.Bir anda orada gordugumuz yaşlı adam hızlıca bir eve girdi. Hemen arkasından koştuk eve girdi ve kapıyı kapattı. kapıyı bir çok kez çaldık açan olmadı. Evin penceresi yoktu. Yani cam yoktu pencerelerde. Dayım ben bu eve gireceğim kafaya koydum dedi. iceri girdiğimde kapıyı açarım arkadan sizde girersiniz dedi.Ama pencere oldukça küçüktü dayımın girmesi imkansızdı.Ya Kuzenim girecekti yada ben. Kuzenimin durumu pek iyi değildi onun girmesi imkansızdı geriye bir tek ben kalmıştım. Beni yukarı kaldırdılar ve içeri girmiştim. içerisi çok ıssızdı fazlada eşya yoktu. icerisi çok pis korkuyordu. Tıpkı tuvalet gibi. Kapiya ulaşmak için koridordan gecmem gerekiyordu. Koridora doğru ilerledim bi de anda aklıma o konaktaki olay geldi.Ya Kuzenim gibi benide öldürmeye çalışırsa? Henüz ortalık sakindi kapıya doğru ilerliyordumki yan odadan bir ses geldi.

Neyse, pek okuyan yok burda kalalım.