Hala şaşkınım... Bi kaç dakika önce gizliden biri aradı. "Hikayeye devam etsene a. kodumun hayvanı uyan artık" dedi. Bende uyku sersemi özür dilerim dedim kapattım. Nasıl numaramı buldunuz :D ? Hikayeye akşam 20.00'da devam edicem beyler. O arayan arkadaş da nöbetten döndüm dün yorgunum kusura bakma hocam :D

Kusura bakmayın biraz rötarlı oldu ama hemen devam ediyorum *

Çanlar çalıyor...
Melodi beni uyutuyor...
Burası huzur...

Kilisenin kapısı ağır ağır açıldı.
Her şey bitti. Dördümüz şaşkın bakışlarla birbirimize bakıyorduk. Az önce ki huzur dolu an sona erdi.
Yağmur kafasını tutarak konuşmaya başladı
+Biz niye buraya geldik ?
Kapıda ki sesinden anlaşıldığı kadarıyla yaşlı amca söze girdi
+Hadi çocuklar çıkın burdan. Burada kalınmaz uzun süre.
Apar topar oturaklardan kalkıp kapıya doğru ilerlemeye başladık. Sanki hala daha birisi ayağımdan çekicekmiş hissine kapılıyorum...

Dışarı çıktığımızda elinde bastonu olan bi amca ile karşılaştık. Kilisenin karanlığında içeride yüzü seçilmiyordu fakat ay ışığında dininde biri olduğu her halinden belli idi.
+Kimsin amca sen ?
Bizi kurtaran kişiyle Fatih'in böyle konuşması hiç hoş değildi.
-Şuradaki köyde otururum ben delikanlı
Eliyle yakın olmayan fakat çok da uzakta olmayan ışıkları yanan bir köy gösterdi. Şaşkın şekilde söze girdim
+Amca ordan buraya 20 dakikalık yol mesafesi var. Sen çanın sesini nasıl duydun ?
-Çanın çıkardığı ses burdan köye kadar gelmez ama onlar benim için getiriyor.
Onlar mı ? Aleyna sımsıkı koluma yapıştı. Yağmur Fatih'in elini sıkarak
+Hadi gidelim şurdan artık
Siz gidin dedikten sonra amcayla biraz konuşmaya başladım