ormanda yaşadığım korkunç olay artı 21

şaşırmıştım o zaman. yardıma ihtiyacı olduğu belliydi ama nedense istemedi yardım etmemi.
sonra biraz uzaklaştım oradan abiyi uzaktan takip ettim bakalım ne yapcak diye. 10 15 dakka oturduktan sonra kalktı aşşağıya doğru inmeye başladı zaten sakattı zor gidiyordu. koltuk değneğinin yardımıyla zar zor iniyordu aşağıya. bende ona gözükmeden takip ediyodum. sonra bu abi durdu elinde bir şey vardı.

uzakta olduğum için göremedim ne olduğunu eliyle toprağı kazmaya başlamıştı, elindeki şeyi kazdığı yere gömdü. sonra bu abi ellerini açtı ağlıyo gibiydi ama tam göremedim, dua etti. ben bekledim onun gitmesini merk ediyodum ne gömdüğünü. aslında para sanmıştım ilk başta. adam gitti bende bekledim yarım saat filan ne olur ne olmaz gelirse rezil olmuyalım diye.
neyse yarım saat geçti gittim kazmaya başladım bir sopayla. bir kağıdı taşa sarıp gömmüş.

kağıt biraz kirlenmişti temizledim elimle kağıtta hayvan ölüsü gibi bi şekil vardı, tam anlaşılmıyodu ama köpek cesediydi sanırım. bir de ondan daha büyük parlayan bi lamba resmi vardı. hani şu gaz lambaları olur ya filmlerde falan öyle bi şekil, etrafına ışık saçıyo gibi şekiller çizilmişti. alla alla dedim kendi kendime bu da ne demek oluyor acaba.

inceledim iyice bakındım. bi yandan da tırstım adma gelmesin diye.
orda kala kalmıştım öylece düşünmeye başladım bu abinin ne yapmak istediğini. o zaman şöyle düşünmüştüm heralde bu büyü filan yaptı ya da ona biri büyü yaptı bozmaya çalışıyordu. ben tabi inanmıyodum büyüye filan. sonra gülümsedim abiye. böyle şeyler
duymuştum büyü yapılır muska falan toprağa gömülür tarzında. öyle bişey sandım. belki de ilerde anlatıcağım olayları yaşamamın sebebi bu ciddiye almayıp bi de üstüne dalga geçmemdi. biraz baktıktan sonra akıl erdiremedim, attım kağıdı bi kenara böyle hurafelere inanmadığım için, umursamadım pek. ama aklımın bi yanında da ne olabilir diye düşünüyodum. adamı görsem belki cesaret edip soracam. daha önce hiç görmediğim birisiydi o abi.

bu olayı sadece yakın bir arkadaşıma anlatmıştım o da fazla ciddiye almamıştı benim gibi. evet arkadaşlar kent ormanındaki garip olaylar çoğalmıştı ama o zaman ciddiye almamıştım bunları. hiç düşünmemiştim kent ormanında neler oluyor diye. sanki normal şeylermiş gibi karşıladım bu olayları. ama sonra ciddiye almadığım bu şeyler bana öyle bir cevap vercekti ki feleğim şaşcaktı. düşmanımın bile başına gelmesini istemediğim şeylerdi yaşadıklarım. ayrıca bu kağıt olayına tekrar dönücez beyler. o zaman herhangi bişeyle bağlantı
kuramamıştım.

beyler şimdi olayın yaşandığı güne devam ediyoruz. sağolun ilgi için.

evet gençler şimdi olayı anlatmaya başlıyorum. en son amcanın yanından ayrılmıştım. artık koşma vakti gelmişti. koştuğum zaman kendimi çok iyi çok dinç hissediyorum. bide orman havası ooff mis gibi. ne zaman evdekilerle kavga etsem ya da moralim bozulsa kent ormanına gelip koşuyorum. tabi bu olaylardan önceydi bu koşmalar. şimdi sigara tiryakisi oldum diyebilirim. ısındım yavaş yavaş, hafif tempo koşmaya başladım. ormanda kimse yoktu, zaten hava biraz kötüydü.

http://inci.sozlukspot.co...-21/@hahaha-hihihi-hohoho

burdan benim yazilari takip edin.

benden başka çıkıp ormanda o havada koşan mal yoktu yani. günlük güneşlik yaşayanlar yazın ortasında ne alaka diyo olabilirler. eskişehir'in havasını bilen adam demez tabi bunu . yazı kışı belli olmuyor malum.

ormanın en tepesine çıkmak için yavaş tempoda koşmaya başladım. 15 20 dakka koştuktan sonra birsürü köpek sesi duydum. havlıyolardı hepsi. bende tırstım tabi aşşağı doğru indim bir bank vardı oturdum oraya sesler kesilince yine koşmaya başladım yukarıya doğru. neyse işte epey koştum. tepeye yaklaştığımda yerde köpek ölüsü gördüm. kafasının içi falan gözüküyodu.

acıdım köpeğe her yer kandı deminki havlama sesleri bu köpeğin ölümü olmuştu diye düşündüm. bi ürktüm amk ormanın içinde pgibopat köpeklere denk gelmeyelim dedim. sonra dedim fazla durmayayım burada, yukarıya doğru devam ettim koşmaya. en tepeye çıktım çok yorulmuştum. o kafayla durmadan koşunca. mantıklı düşünemiyodum sinirlerim çok bozuktu. mantıklı düşünseydim zaten geriye dönerdim gitmezdim yukarıya. o köpeklere denk gelseydim kim bilir neler olacaktı amk.

herşeyin birbiriyle alakası var beyler, yani ben öyle düşünüyorum. sıkılanlar okumasın.

en tepede balkon gibi bi yer var , tahtalarla falan çevirmişler. gittim oraya oturdum biraz dinleneyim diye. 15-20 dakika kapadım gözlerimi düşünüyorum . ne olacak bu hayat falan. temiz hava çok iyi geldi . mis gibi ormaan, sessiiiz sakiin. buranın manzarası da süperdir. iyiki yanıma dürbünü almışım dedim. çıkardım dürbünü izlemeye başladım. abartmayayım ama neredeyse bütün evleri gezdim dürbünle.

kafam çok incin demiştim zaten. iyi ki gelmişim dıbına koyayım falan diyorum. çok rahatladım, tabi o zaman bilmiyorum neler olacak. valla tüylerim ürpermeye başladı. neyse gibmeyeyim sizi fazla devam edeyim.

saat 8 e doğru geliyodu. birazcıkta tepede koşayım dedim. tepe diyorum ama orman bu kadar degil cok genis tepenin arkası da var. arkadaki ağaçlar daha sık zaten oraya gitmek yasak, asıl orman deyince aklınıza gelen yer orası tabi. bi tabela var o tarafta görevliler dışında giriş yasak tırı vırı falan yazıyodu. daha önce de buraya kadar gelmiştim ama ilgimi çeksede girmedim daha önce.

o gün zaten moralim bozuktu. evdekilerle kavga etmişim ne olacak amk dedim bi gireyim zaten olmaz bişey. orman çok büyük ucundan takılır gelirim dedim. ama beyler siz siz olun öyle gibinize göre hareket etmeyin. adamlar tabela koymuş girmeyin demiş ne diye girersin ki dıbına koyayım. yırtıcı hayvanlar olduğunu bile bile girdim oraya. bazı andavallar aslan kaplan sanmıyodur heralde. yaban domuzu, çakal, tilki falan işte.

geçtim tabelayı. ulan cesaretimi gibeyim girmez olaydım diyorum şimdi. ama o zaman pek gibimde olmadı. zaten hayat zütüme girmiş , herşey berbat gidiyo. öleyimde kurtulayım triplerindeydim herhalde. yoksa yalnız başıma oralarda gezinecek kadar cengaver bi havam yok.

@100 haklısın parmağını koy oku panpa.

devam beyler yoruldum biraz ama bekletmemeye çalışıyorum sizi.

pgibolojim alt üst olmuştu zaten. bide bu olaylar iyice hayatımı gibti . neyse koşmaya başladım, ormanın içine doğru daldım. mis gibi çam kokuları falan o zaman iyi yaptım diye düşünüyodum. sonra her gün ne taka oraya girdim diye kendi kafamı gibeceğimi nerden bileyim . 15 dakika falan tabelaya yakın koştum . kaybolmayayım diye fazla ilerlemedim. hava da kararmaya başlamıştı artık iyice. artık geri dönme vakti geldi diyodum. yeter gezdik rahatladık takunu da çıkarmayalım, ışık yok bişey yok geceleri tamamen zifiri karanlık oluyo buralar.

@96 32 ye binersen son durak kent ormanının oralarda.
@104 benim kadar etkilenemessin panpa . oku istersn.
@106 lan siz beklemeyin diye cabuk cabuk atıyorum. vay amk nankör