Selam beyler bugün size hayatımın en uzun macerasını anlatacağım.
Ben 181 boyunda olan 80 kilo kıvırcık saçlı bir gencim. ilkbahardı hava güzeldi klagib ne terletiyordu ne züt donduruyordu, tam kamp yapmalık. Ama tabii kamp yapacak eşyamız yoktu * . Babamın jipi var ama eski 2004 yılından kalma "lada" bilen bilir. Babam bizi birgün ailecek pikniğe zütürmek istedi bizde bahar felan bu fırsatı kaçıranı gibsinler mantığı ile tamam dedik. Gece heyecanlı değildim rahatça uyudum hani kamp felan olda heyecanlanırdım. Uyandım ve o sabah hayatımın en uzun iki haftasını geçireceğimi bilmiyordum... 1 kişinin söylemesi yeter devam ederim.

Uzun bir yolculuktu sonunda araba fena tuttu çıkardım kulaklığı "baba kenara çek çok kötüyüm" dedim çekti kenara durduk yarım saat kusmaya çalıştım ama kusamadım araba da tuhaf bir araba ön koltuğu geri çekince arkaya geçiyorsun. Geri bindim 1 saat daha gittik. Babama "nerdeyiz" diye sordum ter basmıştı ama çaktırmıyordu en sonunda bir yere çektik cipi. Doğayla aram iyisir

Yaklaşık cipten 350m ötede bir genişlik buldum babam da çok zekidir ya hani "ben arabayı şıraya park edicem dedi. Geldi yanımıza altında bir bot üstünde kot ve gömlek vardı. Gittik baktık alana kurtlar vardı yerde bizde oturmadık. ilerledik ilerledik sonunda bir yer bulduk tahminen 1km yürüdük çantamdan sızıntı geliyordu(dalga geçeni giberim) pusula kırılmıştı oturduk yemek yedik arabayı felan da unuttuk malum şehirden geldik orman havasına alışkın değiliz.

Uyandım haliyle yemek yemedik ben üstüme benim sürekli giydiğim ve çok sevdiğim mavi üstüne küçük bir barça arması olan şortumu giydim çantamın içine saat pusula çakmak attım (her ihtimale hazırlıklı bir insanım) aksiyon severim bıçak da attım. Çıktık yola yaklaşık 3 saat süren yolculukta bilen bilir ACDC nin Rock n Roll Train diye bir şarkısı var onu dinledim

Tutar rezervatullah

Yemek yicem geliyorum

Yemek yicem geliyorum

Devam edeyim mi

Vay aq yine kaybolmuş

Vay aq yine kaybolmuş

Yormak istemiyorum kendimi istiyorsanız hay hay