---SON PART---

Aralarında benim bilmediğim bir dilden konuştukları için geçen anlaşmayı anlayamamıştım. Ama durumu kurtarmış gözüküyorduk. Bundan dolayı sadece eğer sözümü dinlemez ve bu yaptıklarınıza devam ederseniz bu elimdeki sudan ormanın tamdıbını yıkayabilecek kadar çok biriktirdiğimi ve yapacağım diğer şeyleri hayal bile edemeyecekleri gibi bir ekleme yaparak yolu açmalarını söyledim. Reis, “tamam ama bir şey daha var,” dedi. Bu evi yıkmak için izin vermemiz gerektiğini söyledi. izin olmazsa oraya yaklaşamıyorlarmış. Bende çok fazla irdelemeden “sizin olsun,” dedim. Eşimi kollarımın arasına alarak evdeki hocaya seslendim. O da dışarı çıktı ve neler olduğunu sordu. “Bitti,” dedim, “artık tamamen kurtulduk. Burayı terk edeceklerini söylediler.” Sonra bir uğultu ve arkasından o metruk yapının tamamen yıkıldığını gördük.

Artık üzerimden büyük bir yükün kalktığını düşünerek beraberce eve yöneldik. Eşime çocukları sorduğumda onların hala memlekette olduğunu söyledi. Senin burada ne işin var dedim. O da benim telefon da gelmemen için yüksek sesle “hayır kesinlikle gelmeyin,” dememden korkmuş ve beni kontrole gelmiş ama artık o da her şeyi biliyordu ve bana inanıp güveniyordu.

Güzel bir hafta sonu geçirdik. O hafta sonu boyunca mahallemiz artık eskisinden çok daha sakindi. insanlar daha rahat gibiydiler. Silah sesleri ve kavga gürültü sesleri yoktu.

Haftanın ilk iş günü gerçekten dinlenmiş bir şekilde işe gittim. iş arkadaşlarımda da bu değişimi hissedebiliyordum. Daha pozitif ve enerji dolu olan çalışma arkadaşlarımla güzel bir gün geçirdik. Akşam üzeri iş yerinden ayrılırken patronlarımı arabalarına binerken gördüm. Arabaya oturdular ve tam giderken birisi camdan bana doğru baktı ve o an o gece ki dürbünle bakarken karşılaşmış olduğum ateşten gözleri, onun gözünde tekrar gördüm….

(bkz: saccez i zerad) buyrun beyler yerinizi alın

Başlayacağım 1 saate beyler alttaki hikayeye

Lan bu hikaye bitti

Yenisine başlıyorum bkz attım aşşağı