(Bu yaşananları hatırlamayacak.)

Yerimden fırladım.

b-“Heeyyyt. Ulan. Siz kimsiniz bee. Hık. Orj orjk orj. isminiji telafuj etmeme gerek yok ulan. Kim karjıma çıkacak. Herkesi deviririm ulaann.” Salondan kahkahalar yükseliyor. Reise doğru döndüm ve

b-“Sen reissin değil mi? Hık. Benimle dövüş ulan.”

Reis-“Gel bakalım.” Elime oyuncak baltayı verdiler ve reise vurmaya başladım. Reis dayak yiyormuş gibi yapıyordu. En sonunda tam son vuruşu yapacakken (Yaptığımı sanıyorken)

Reis-“Aman Bibir Bine. Acı bana. Ölmek istemiyorum.”

b-“ismim Bibir Bine değil ulan. Bir bine ismim. Aklınıza kazıyın ulan bundan sonra.”

Reis-“Yeni reisiz artık Bir Bine. “ Beni kaldırdı ve kendi yerine oturttu. “Bundan sonra o ne isterse o olur.”

b-“Evet ulan. Ben ne istersem o olur. Verin bana şu topuzu.” Reis topuzu uzattı ama yine kaldıramadım.

b-“Normalde kal kaldırırım da janım istemiyor.”

Reis-“Reisimiz ne derse o olur.” Orklar hep bir ağızdan “Bir Bine reis çok yaşa.” diye bağırıyorlardı. Kaybolmaya başladım.

Koum-“Dünyasına dönüyor.”

b-“Ben izin verdim mi dönmeme? Dönmüyorum.” dedim ve orkların kahkahası eşliğinde kayboldum.

Geri döndüğümde kumarhanenin önündeydim. Faruk abi bana seslendi.

Faruk-“Bir Bine. Gel seni eve zütüreyim. iki gündür dinlenmiyorsun. Baksana sarhoş gibi olmuşsun.”

b-“Ben sarhoj değilim biy biy bir kere.”

Faruk-“Tamam lan gel bin arabaya işte.” Dediği gibi arabaya bindim.

b-“Lan Faruk sen de olmasan eve yayan gidecej ha. Hahahaha. “

Faruk-“Sen içki mi içtin? Çok fena kokuyorsun.”

b-“Yooo. Orj orj ork ha orklar bana cesaret iksiri verdi. Şu an hijbir jeyden korkmuyorum.”

Faruk-“Sen iyi balataları sıyırmışsın. Bu kadar çalıştırma demiştim Süleyman’a.”

b-“Jüleyman kim lan? Kaypak o. ismi KAY PAK. Tekrar et. Kay pak.”

Faruk-“Seni eve zütürmesem mi acaba açılana kadar?”

b-“zütür zütür. Orj ork reisini yenip yeni reis olmuş biriyim ben. Kaypak mı bana bir şey yapacak?”

Faruk-“Sen kaşındın.” dedi ve eve vardık. Arabadan indim. Evin kapısının deliğine anahtarı sokmaya çalışıyorum ama bir türlü sokamıyorum. 10 dakika kadar uğraştıktan sonra kaypak kapıyı açtı.

Süleyman-“Lan gerizekalı sen misin? Hırsız gibi ne oynuyon kapıyla.”

b-“Sanane lan. Kapı senin mi? Hahahaha. He senin hıhıhhııhıhı.”

Süleyman-“içki mi içtin sen bu ne hal lan?”

b-“Ne ijki içecem. Ben sen miyim lan? Hık. Neyse. Hadi gene iyisin. Yeni reis oldum sen de sağ kolum ol lan kaypak.”

Süleyman-“Kaypak? Bana mı dedin?”

b-“Senden bajka kaypak mı var lan burada? Salak ya. Beyin olja da anlasan. Kel kafandan yansıyo galiba bilgiler hahahhahahah.” O kadar sinirlendi ki bir insanın kaşlarını bu kadar çatabildiğini bilmiyordum.

Süleyman-“Yok. Ben seni şimdi dövmeyecem. Ayıl bir ayık ayık dövecem.” Ensemden tuttu ve içeri aldı. Kömürlüğün kapısını açtı ve beni kömürlüğe fırlattı. Sonra da üzerime kilitledi. “Bir kendine gel o zaman sana bu lafları tek tek yedireceğim bekle sen.”

b-“Yarağımı da ye ayılırısam.” kapıyı çarptı. Ben de bulduğum yere kıvrılıp sızdım.