organsız beden

deleuze ve guattari terimi artaud'nun kavrdıbına gönderme yaparak kullanırlar. artaud'nun önerdiği organsız beden organik anlamda bir beden değildir; acı çeken, tamamlanmamış, hastalıklı bir bedendir, sürekli yıkılma ve yeniden oluşum döngüsü içindedir, "ödipal indirgeme"nin son ürünüdür.

(... ) insanlar soruyor, o halde nedir organsız beden? ama zaten zemindesinizdir, bir delinin koştuğu, bir körün el yordamıyla izlediği gibi: çöl gezgini ya da steplerin göçeri. üzerinde uyuyoruz, yaşamımıza uyanıyoruz, dövüşüyoruz dövüyor ve dövülüyoruz (ya da kavga ediyor veya kavgaya muhatap oluyoruz) yerimizi arıyoruz, bilinmedik mutluluklar ve pırıltılı mağlubiyetler deneyimliyoruz; üzerinde dahil oluyor ve dahil olunuyoruz; üzerinde seviyoruz. 28 kasım 1947’de, artaud organlara savaş açtı: “tanrı yargısının işini bitirmek için”, “isterseniz bana deli gömleği giydirin bunun için ama, bir organ kadar işe yaramaz bir şey yoktur”. (... )

(... ) gerçekten de, gözlerinizle görmek, ciğerlerinizle nefes almak, ağzınızla yutmak, dilinizle konuşmak, beyninizle düşünmek, bir anüse ve yutağa, kafaya ve bacaklara sahip olmak, böylesine üzücü bir tehlike midir? neden kafanızın üzerinde yürümüyor, sinüslerinizle şarkı söylemiyor, derinizle görmüyor, karnınızla nefes almıyorsunuz: basit şey, entite, varlık, tüm beden, seyahat, anoreksi, deriyle görme, yoga, krişna, sevgi, deney. pgibanalizin: “dur, kendini yeniden bul” dediği yerde, biz onun yerine : “daha devam edelim, daha öteye geçelim, organsız beden’imizi bulmadık henüz, kendi benliğimizden verimli şekilde boşanmadık, boşa çıkmadık, azat olmadık.” anamnezi’nin (mutlak hazıfa kaybı) yerine unutmayı koyalım, yorumun yerine deneyi. organsız bedenlerinizi bulun. bunu nasıl yapacağınızı bulun. bu bir ölüm kalım meselesidir, gençlik ve yaşlılık, mutsuzluk ve mutluluk meselesidir. (... )

am züt meme

GüZelmiş, destekliyorum bu başlığı

s.a