orada durmuş noel ağacını süslüyordu ben de

1800′lerin son döneminde, Texas eyaleti binlerce dönüm boş araziden oluşan büyük bir alandı. Kızılderililerle savaş ve Mekgibalılarla çatışmalar gündemdeydi, ama gene de geleceğe bakanlar vardı, bunlardan biri de Joe Ball’un babası Frank’ti, 1885′te Texas, Elemendorf’a taşındı. Bankadan borç para aldı ve bir pamuk fabrikası açtı. Kısa zaman sonra şehirden demiryolu geçmeye başlayınca işleri iyice gelişti ve onu zengin etti. Emlak ofisi açarak etraftaki arsa ve tarlaların satışına başladı ve büyük bir market açtı. Frank ve karısı Elizabeth 8 çocuk yetiştirdi ve civardaki ilk büyük taş evlerden birini yaptılar. Her bir çocuğu başarıyla yetişti ve toplumda önemli kişiler haline geldiler. Biri vakıf başkanı, biri kendi marketini açtı ve bir öğretmenle evlendi, bir kızları da postane sorumlusu olmuştu. ikinci çocukları Joe D. Ball 7 Ocak 1896′de doğdu. Çocukluğu boyunca kendi başına takılır ve diğer çocuklara pek katılmazdı. Daha çok etrafı keşfetmek ve balık tutmaktan hoşlanırdı. Ergenliğe ulaşınca ilgisi silahlara kaydı. Onları seviyor ve günün çoğunu onlarla alıştırma yaparak ve becerilerini geliştirerek geçiriyordu. “Amcam bir gün telefon tellerinde oturan bir kuşu A Ford markalı arabasının bagajından çıkardığı silahıyla vurmuştu.” diyor yeğeni Bucky Ball gazeteye verdiği röportajda. O zamanlar Joe bu becerisinin ilerde çok işe yarayacağını tahmin etmemiştir… 6 Nisan 1917′de ABD Almanya’ya savaş açtı ve birinci dünya savaşına katıldı. Kısa süre sonra Joe’da silah altına alınıp Avrupa’ya yollandı. Savaş sırasında kayda değer pek birşey yapmadı ama hayatta kalmayı başardı ve 1919′da onurlu bir şekilde terhis edildi ve evine döndü. Joe bir süre babasının yanında çalıştı ama sonra ayrıldı. Joe’nun 1-2 yılını siperlerde geçirdikten sonra, sivil hayat alışması için zamana ihtiyacı olduğu sanılıyor. Babasının ayak izlerine basmasa da ondan iş hayatı hakkında çok şey öğrendi ve yasakla beraber yasadışı viski ve bira ihtiyacının artacağını farketti ve içki kaçakçılığına başladı. Tehlikle bir iş olduğu doğru ama Joe’nun hoşuna gidiyor ve A Ford model arabasıyla çevreyi dolaşıp 50 galonluk ( 1 galon = 3,785 Lt ) bir fıçıdan satış yapıyordu. Yirmili yılların ortasında yardım etmesi için Clifton Wheeler isimli genç bir zenciyi yanına aldı. Bu ayak işlerine bakmaya başladı ve laboratuar ve genel anlamdaki bütün pis işler üzerine kaldı. Wheeler Joe’dan korkarak yaşıyordu, çünkü Joe ne zaman sarhoş olsa can sıkıntısını gidermek için, onun ayaklarına ateş ederek dans etmesini isterdi.

içki yasağı bittiğinde Joe’nun da kaçakçılık günleri sona erdi. Ama likör ve bira işleri konusunda bayağı bilgi edindiği için bir taverna açmaya karar verdi. Şehir dışında küçük bir arazi aldı ve oraya adını “Sociable Inn” koyduğu ufak bir yer açtı. Arkada iki yatak odası vardı, önde bir bar, piyano çalan bir adam ve gelenlerin oturabileceği masalarla dolu büyük bir salon. Genelde bütün müşteriler Joe’yla iyi anlaşırdı, ama onu pek ters düşmek istenmeyecek türden biri olarak görürlerdi. işler iyi gitmesine rağmen, müşterileri çekmek için sıradışı bir yöntem olarak arka bahçede timsah beslemek aklına geldi. Barın arkasında bir çukur vardı, önce içine beton kaplattı sonra da suyla doldurdu. Etrafını 3 metre yüksek bir çitle kapladı ve içine 1 büyük 4 tane de küçük timsah yerleştirdi. Joe’nun fikri büyük bir başarıydı ve onları görmek için sürülerce insan geldi. Özellikle cumartesileri çok dolu oluyordu. Şov yapmak için onları canlı bir rakun, kedi, köpek veya herhangi ufak bir hayvanla besliyordu. Bu olay artık şehirde klagib bir cumartesi gecesi eğlencesi haline gelmişti, “Gel, içki iç, timsahları besle !” San Antonio kütüphanesindeki bir kayıtta anlatıldığına göre “Bir kedi yavrusu kafesin içine atıldı ve timsah tek hamlede hala bağıran kediyi ikiye böldü, aynı anda da etraftaki kalabalık coşuyordu. Joe, ‘Gerisi gelecek bebeklerim’ diye bağırıyordu. Hemen arkasından bir köpek yavrusunu yolladı kanlı havuza… ” Timsahların dışında erkek müşterileri çekme sebebi garson ve barmaid olarak sadece köyün güzel ve genç kızlarını işe alınmasıydı. Hiçbiri uzun süre kalmıyordu ve Joe onların ülkeyi gezdiklerini ve sadece geçerken biraz para kazanmak istediklerini söylüyordu. 1934′de Joe Seguin’den gelen Minnie Gotthardt’la, herkesin tanıdığı ismiyle “Big Minnie”yle tanıştı. Joe’nun arkadaşları onu sevmedi ve onun yılışık ve çirkef bir kadın olduğunu söylüyordu. Joe bu söylenenleri çok umursamadı, hatta işleri beraber yürütmeye başladılar. ilişkileri 3 yıl sürdü, taa ki Joe genç garsonlarından Dolores “Buddy” Goodwin’e aşık olana kadar. Dolores’te Joe’ya aşık oldu, hem de onun kendisine daha önce bir şişe fırlatmış ve yüzünü gözünden ensesine kadar çızmış olduğu halde. işler 1937′de 22 yaşındaki Hazel “Schatzie” Brown barda çalışmaya başlayınca iyice karıştı. Tam bir kendine güveni ve pırıl pırıl bir güzelliği vardı, Joe’nun da ona aşık olması gecikmedi.