adam sapık çıktı rıza baba

yavasca onu kabugundan kurtarmak ve ozune ulasma olayi.

onu ilk gordugumde manav tezgahinda, siradan bir mandalinaydi. ta ki ben onu satin alana kadar. ben parasini verdigim seylere normalde saygi duymam ama mandalina benim icin bir istisnadir. cunku cok guzel. dedim ki:

-bunu istiyorum.

keske bu kadar guzel olmasaydin. ama guzelsin. guzel olmanin kaderinde benim olmak var. benimsin kucugum.

aceleye getirmeyi sevmem. bir ritueldir ask; tadina, kokusuna varmak yetkinlik gerektirir. bu sebepten eve kadar bekledim. eve geldigimizde egilip kulagina fisildadim:

- kolemsin.

en cok da bu suskun halini seviyorum. bu kosulsuz teslimiyeti. bu itaati. aski nesnelestirmeden ozgurlesemezsin, karsindakinin kisiligi, tercihleri yok olmadan benimdir diyemezsin. insanin bir seye sahip oldugu tek yerdeyiz bebek. ne olmasi gerekiyorsa o olacak.

onu once avuclarimin icine aldim. dur dur. sakince. once kokladim. nasil da tedirgin, nasil guzel kokuyor. nasil da benim.

usul usul soymaya basladim. once serce parmagimi batirdim, acilan yaradan isaret parmagimla centikler attim. ve son parca. iste cirilciplak karsimdasin. artik kabuklar yok, kiliflar yok. oldugun gibi, nasil da benim. nasil da ben ne yaparsam ona razi olacak. nasil da hazir kacinilmaz sona.

seni seviyorum. seni seviyorum

how to basic