Hatırlayanlarınız vardır elbet, bundan yaklaşık 7 ay önce 7 yaşını doldurmuş .canım oğlum, tek yol arkadaşım. mavişim'i kaybettim.

Az önce ziyaretindeydim, keşke diyorum. cana gelse de konuşabilsek, biliyorum şimdi bana ruh hastası muamelesi yapacaksınız

Yaşamayan bilmez ağabey. Geçimini tek başına, sadece bir muhabbet kuşu ile arkadaşlık yaparak geçiren, ailesi yakın aile dostları ve arkadaşları tarafından defalarca kez yüz üstü bırakılan ve son olarak tek dostu, bir oğlu'nu kaybeden bir ağabeyiniz olarak söylüyorum

Her ne kadar biri gelip bir boşluğun yerini doldurmak istese de, veyahut sen bunun için çabalayıp çırpınsanda

Hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. En azından hayat bana bunu, böyle öğretti..

20.11.2016 11:08
(bkz: biricik oğlumu kaybettim)