selamun aleyküm,
beni tanıyan tanır demeyeceğim, çünkü hiç biriniz tanımıyor.

"Tanışalım mı?"

ailemden ayrıkdıktan 1 ay sonra, yazmaya başladığım 16 tane günlüğümü buraya her gün 8-9 part halinde yazacağım.

yaşadığım acıları, mutlulukları, hüzünleri, üzüntüleri.. herşeyi yazacağım.

arkanıza yaslanın ve bu meczup'a bir şans verin.

şimdiden hepinize teşekkür ediyor, saygıyla selamlıyorum.

* 20 aralık 2010

sevgili günlük,
merhaba.

seninle daha önce tanışmadık, kusura bakma. benim yazım afilli değildir, hakkını helal et.

adım güven günlük, yaşım 15. 3 erkek çocuğu olan bir ailenin en büyük oğluyum. ilk göz ağrısıyım. ne büyük ağrı hemde.
yaşananlar, olanlar, canımı sıkıyor günlük.

babam,
iyi adamdır. ama hiç mi sevgi göstermez insan evladına. dayanamadım.
18 kasım 2010'da okulu bıraktım. akşdıbına babama ben gidiyorum dedim.
nereye? dedi.
istanbul'a dedim. güldü geçti.

ertesi gün, kestim biletimi 19 kasım öğleden sonra yolcuydum.
koydum kafama, kendi ayaklarım üstünde duracağım.

istanbul'a geldim. 20 kasım, akşam 11 sularında.

her şey o gün başladı benim için.

garip bir şehirdi, gecenin bir yarısı terminal yine tıklım tıklım.

Baba hazırladık evrakları, aldık sağlık raporunu ver elini insan kaynakları. Yaptılar girişimi, dedim oldu bu iş.

Baba gittik, verdiler sırtımıza steward tshirt'i altımıza kumaş pantolon, göğsümüze bulaşık önlüğü veriyorum ayarı tabaklara.

Elimden geldiğince, mutfağa girip aşçıları izliyorum. Bi ara bağırdım tava yanıyor diye, baya taşak geçtiler. Olsun, alışıyor insan zamanla.

Günler hızlı hızlı geçiyordu.

Ailemden ayrı ilk yılbaşına girişim olacaktı 2011. Ümitliydim bu yıldan.

* 21 aralık 2010

Sevgili günlük,
Ben geldim.

O zamanlar tabi bir çocuğun elinde ki en kral telefon e250'ydi.
Dayımın numarasını almıştım annemden.

-alo?
+alo, dayı benim. Güven.
-o aslan, nasılsın?
+iyi sayılır dayı, istanbul'dayım. Esenler otogarından, alabilir misin beni?
-tabi aslanım. Annen aradı zaten, bekle geliyorum yarım saate.

Geldi dayım, aldı beni. Şen şakrak sarıldı bana. Seviyordum bu adamı, kral adamdı.

Yaşı 25 hala evlenmemişti, yalnız yaşıyordu.

(Var olsun, hâlâ dua ederim onun için. Hayatı bana öğretti.)

Evinde benim içinde bir yatak vardı, yorgunsun yat dinlen. Uyanınca yemek yer konuşuruz dedi.

Tamam dayı dedim, açtım çantamı giydim eşofmanımı yattım uyudum.

Burası çok kalabalık bir şehir günlük, korkuyorum.

Dayı dedim, noldu?

Bak aslanım dedi, zor buralar. Sabır gerek, dirayet gerek, hırs gerek.
Yapabilecek misin?

Dayı dedim, hamallık bile yaparım.

Ertesi gün zütürdü beni istanbul kanyon avm'de bi restoranta.
Bi adam geldi muhabbet ettiler felan, dedi bu benim yiğenim. Ne iş varsa yapacakmış, hırslı dedi.

Tamam Atilla gözün arkanda kalmasın felan gel gezdireyim sana mutfağı dedi.
Gezdim, gördüm. Bulaşıkçı olarak başlayacakmışım. iyi dedim eyvallah.

Evrakları tamamlayıp, 3 gün sonra işe başlayacaktım.
Çok mutluyum günlük, çok fazla.

* 22 aralık 2010

Sevgili günlük,
Bugün baya enerji doluyum, hadi konuşalım.

Uyandım, baktım mis gibi kızartma kokusu geliyor.

Dayım aşçıydı. Oda benim gibi çocukluğunda geldi bu şehire.
Kolay değilmiş öyle burda tutuna bilmek, dayım öyle derdi.

Yemek yedik, biraz sohbet muhabbet. Uyuduk. Ertesi gün beni gezdirmeye zütürdü.

Hasbahçeden girdik, Gülbahçeden çıktık.

Çok eğlendim çay içerken açtım konusunu.

Dayı ben temelli burda kalmak ve çalışmak istiyorum.

Ekşidi yüzü, anlam veremedim.

Neden suratı düştü ki günlük, sen biliyor musun?

Okuyan kişilerin olup olmaması benim için önemli değil. Okuyan arkadaşlar olacak elbet. Fakat bir şey söylemek istiyorum. Çalıştığım için bazen geç bazen de hemen yazabilirim.
Vaktinizi alıyorsam hakkınızı helal edin.

4 şubat 2011

Zaman hızlı geçiyordu.

Bulaşıktan, çıraklığa geçmiştim. Ustaların elinin altındaydım hep. Her işe koşuyor, her işi yapıyordum. inat ettim, yapacağım bu işi başka yolu yok.

2-3 günde bir mahallenin çocuklarıyla takılıyoruz akşamları. Makara, gırgır şamata.

Dayım, sürekli şehir dışında olurdu.
Bir gün geldi, güven dedi alışverişe gidiyoruz. Janti giyinelim.
Dedim dayı n'oldu.

E evlilik yaşım geldi geçiyor. Kız istemeye gidicez yarın.

Hem üzülmüş, hem sevinmiştim. Tamam dayı dedim.

Gittik, dayım takım çekti. San ki adama özel üretmişler. Bir takım bir insan evladına bu kadar yakışabilirdi.

Ben takım sevmezdim, sportif ama koyu renkli kıyafetler aldık bana da. Ertesi gün akşam erken çıkmak için işten izinde aldım.

e dedim tamam bu iş.

• Dayım damat oluyor, sırada bana geliyor. Ahaha*

5 şubat 2011

Dedem, ananem, teyzem, dayım ve ben. Çiçekler, çikolatalar, hazırız.

Tam kadro gidiyoruz, herkesin suratında ciddi bir tavır. Sanki kız istemeye değil de, haçlı seferine gidiyoruz dıbınakoyim.

Dayım, dayımdır diye demiyorum ama heykeli dikilse taşaklarına beton yetmez.

Gittik, kahveler içildi. Kız istendi, yemek yendi. Yüzükler takıldı.

Derin bir oh be çekti herkes. Ortam yumuşamış herkes 32 diş sırıtıyordu. Hele ki dayım az daha sırıtsa yanakları yırtılırdı herhalde. 32 dişini sayabilirdiniz, o derece.

Aldığımız kız, dayımla oturduğumuz evin 2 sokak ötesi.

Orada kalbime ilişen bir şey vardı.

"Sema"

Sema, çok güzel bir kızdı.

Türkan şoray'ın evladı gibiydi be. Bakmaya doyamazdınız. Kız isteme merasimi boyunca ona bakıyordum Ama o bir kere bile bakmamıştı.

zütüme tırtıl soksalar, anca bu kadar huzurlu hissederdim. Öyle güzel bir kızdı.

Dayım, farketmiş olacak ki. Ne oldu aslanım dedi eve gelince.

Kem kgm, yok dayı bişi felan dediysemde inandıramadım adamı.

Dedi anlat, zorlama kendini.

Ben galiba aşık oldum dedim.

Kime dedi, gül yengenin kardeşine dedim.

Şaşırmıştı ve eli ayağına dolaşmıştı.

Bulunur yolu aslanım dedi, sakin ol.

Sakinleştirdi beni.

O gece sema'ya sarılarak uyuduğumu hayal ettim. Sabah çok huzurlu uyanmıştım.

Rez alayım

Yaz be panpa

1 ocak 2011 *

1 haftadır aralıksız çalışıyorum. Mesaim bitince işi öğrenmek adına kendimden fedakarlık yapıp 3-4 saat fazla mutfakta çalışıyordum. Üstelik kendi isteğim olduğu için, ekstra ücret almıyordum.

Bugün izinliyim. Öğlene kadar uyudum. Sigara'm bitmiş, alkol kullanmıyordum. Bakkala çıkıp kahvaltılık bir şeyler, sigara ekmek alıp döndüm.

Önce kahvaltımı yaptım, bi sigara yaktım. Üstümü değiştim çıktım evden.

Oturduğum mahallenin parkına geldim, oturdum .
Orada oturan mahallenin gençleri vardı.

Beni gördüler, yan baktılar.

Birisi kalktı geldi ufak ufak yanıma. Adı ali'ydi, iyi çocuktu vesselam.

Kimsin, nrsin, ne işin var burda soruları yağdı. Cevapladım işte buraya taşındım vs. Diye.

Gel kola çekirdek yapıyoruz. Katıl sende dedi.

Eyvallah dedim, katıldım. Hepsi pırlanta gibi çocuktu.
Adam gibi adamdı hepsi. Sohbet muhabbet derken saat 9'u geçiyordu. Dedim bana müsade.

Dediler biz her akşam üstü burdayız, arada uğra. Dedim tamam beyler, görüşürüz.

Rezervasyon

reeezzzzz

Rezervasyon

Rezerve yaz kardeş

Helalll bro rezz

Ne diyon amk

Valla tanımıyom haklı

kim kime vuruyor amık güreşçiyim çügü