1. 1.
    -2
    onbir
    ···
  2. 2.
    0
    zihniyetini gibim
    ···
  3. 3.
    0
    otuzbir
    ···
  4. 4.
    0
    beynini gibim
    ···
  5. 5.
    0
    derin bi sessizlik
    ···
  6. 6.
    0
    Hayatından bir habersiz yaşamakta olan Emre okula gidip gelir . Annesi bu durumdan hiç hoşnut değildir . Onu doktora zütürmek ister . Ama Emre’ye bunu bir türlü kabul ettiremez . Emre kendisinin iyi olduğunu ve doktora gitmemesi gerektiğini söyler. Yine bir sabah okula gitmek için yataktan kalkar ve elini yüzünü yıkar. Annesinin her sabah hazırladığı gibi bu sabahta kahvaltıda haşlanmış yumurta vardır . Emre yine yüzü buruşuk bir şekilde yumurtasını yer . Okul üniformalarını giymek için odasına yönelir ve sıkıla sıkıla giyer .
    Okula doğru yol alır . Yolda sigarasını yakıp düşünmeye başlar . Eski sevgilisinin onu aldatmasından dolayı hayata küsmüştür. Yolda arkadaşı Veli ile karşılaşır.
    Veli : Nabıyon kardeşim
    Emre : iyiyim valla nabayım aynı biliyorsun durumları
    Veli : Hayla Melis muhabbeti mi
    Emre : Evet Veli ya ne yapsam da ne etsem de olmuyor unutamıyorum
    Veli : O zaman bu akşam bir oturup içelim sende anlatır içini dökersin
    Emre : Tamamdır kardeşim okul çıkışında buluşuruz.
    ···
  7. 7.
    0
    Okulun kapısından içeri girerler ve Emre Melis’i görür içinde bi burukluk vardır bu burukluk onu görünce daha da artar . Ne yapacağını bilemez. Veli kolundan çekerek sınafa doğru zütürür . Her gün olduğu gibi yine sınıfa girer başını sıraya koyup uyur. Öğretmen gelir yoklamayı alırken Emre’nin uyuduğunu görür yanına gider .
    Öğretmen : Hayırdır evladım dün gece uyumadın mı
    Emre : Evet hocam
    Öğretmen : Neden uyumadın Emre bi sıkıntı mı var
    Emre : Yok hocam bu aralar uyku problemi yaşıyorum
    Öğretmen : Bir sıkıntın olursa gel bana Emre elimden gelen her şeyi yaparım
    Emre : Sağolun hocam
    Yine yatmaya devam eder ve dersler akıp giderken 5. Ders biter ve teneffüs zili çalar
    Veli Emre’yi kaldırmak için dürter
    Veli : Emre kalk bi dolaşalım uyuyorsun sürekli biraz hava alalım
    Emre hafiften doğrulur ve kalkar
    Emre : Hay havanı ya tamam çıkalım
    Sınıftan çıkarlar bahçeye doğru yürümeye başlarlar. Bahçedeki banklardan birine otururlar.
    Veli : Emre kendine gel oğlum biraz noluyor sana böyle ya yeter kardeşim bir kız için kendini bitirdin
    Emre : Olmuyor kardeşim ne yapsam da olmuyor yapamıyorum her yerde kız ya
    Veli : Sen boşver onu akşama parkta içelim biraz kafa dağıtalım
    Emre : Tamam dedim ya olum içicez az kaldı zaten
    Veli : Yine geliyor senin huur
    Emre : Veli kardeşim bak etme deme biliyorsun ben bu kızı hayla seviyorum
    Veli : Başlarım senin sevgine gerizekalı kız seni aldattı oğlum
    Uzaktan Melis yaklaşır ve Emre’nin yanına oturur
    Melis : Emre biraz konuşabilir miyiz
    Emre : Konuşacak ne kaldı ki
    Melis : Konuşacak çok şey var Emre lütfen bana bi 5 dakikanı ayırır mısın
    Emre : Tamam ne söyleyeceksen çabuk söyle ve git
    Emre : Veli bize biraz müsaade eder misin kardeşim
    Veli : Tabikide bekliyorum ders boşmuş bu arada
    Melis kollarını bağlar ve konuşmaya başlar
    Melis : Özür dilerim seni çok üzdüm
    Emre : Bunları söylemek için geldiysen kalk git Melis
    Melis : Emre ben ben
    Emre : Ne sen Melis ne istiyorsun benden hayatımı mahvettin yetmiyor mu bunlar ne istiyorsun daha
    Melis : Özür dilerim
    Melis ağlayarak uzaklaşır. Emre ne olduğunu anlamaz hissiz bir şekilde arkadaşından bakar. Veli yavaşça gelir Emre’nin omzuna dokunur ve Emre irkilerek kendine gelir
    Veli : Ne dedi
    Emre : Sadece özür diledi bişey anlatmaya çalışıyor ama bilmiyorum söyleyemiyor
    Veli : Ne olabilir Emre sen çocukla cafeden el ele çıkarken görmedin mi
    Emre : Evet ama ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum
    Veli : Boşverr takma bunları kafana kardeşim
    Veli : Hadi sınıfa gidelim biraz yatalım
    Emre : Olum bizi sen çıkartmadın mı hava almaya niye sınıfa sokuyorsun şimdi
    Veli : Ne bileyim daraldım ya
    Emre : E haydi gidelim o zaman
    Tümünü Göster
    ···