on kasıma özel şiirim beyler

Ahlâk felsefende, çağdaşlık maşa,
Üç beş fâhişeyle, güreştin başa.
Haydi.. 9u 5 geçeye kadar kaçamak yaşa;
Gümüş şamdanları, yok tabutların,
Söyle, birkaç mum getirsin putların !

ne kadar büyüktü dindara kinin.
hacıya, hocaya uzardı dilin.
konuşsana mevtâ ! bitti mi pilin ?
oksijen tüpleri yok tabutların,
söyle de bir nefes versin putların.

Hani kuran diyen sence yobazdı
hani o yobaza her zulum azdı
az önce mezarci yerini kazdı
imdat dügmeleri yok tabutların
üzülme kurtarır seni putların

yaşarken, sen de bir saplantı vardı;
minâreler, sanki sana batardı.
hele sabahları, tepen atardı;
gördün ya.. konforu yok tabutların,
söyle de, bir döşek sersin putların !.

hep savaşta kazandın(!) ,verdin masa da,
”dolaşmalı” derdin, ”rakı damarda”
biraz ayıldın mı bu son şamarda ?
amerikan barı, yok tabutların,
söyle de cin tonik versin putların !.

”uyandım” diyorsun, lâkin boşuna;
gördün.. bakmıyorlar hiç göz yaşına
”ey mevtâ !. kaldın mı, yalnız başına”
imdat düğmeleri, yok tabutların,
üzülme.. kurtarır (!) seni putların

nasıl beğendiniz mi *

@3 panpa onuncu yıl marşından sonra okurum

@5 harbi mi zamqi yha xd

@7 merak etme panpa ona uğraşıyoruz

@18 nereden çaldığımı da yazsaydım yetersiz; baban kimdi bilmezdin şerefsiz :D