omeglede tanıştığım kızı nasıl siktim

... ve o an sessiz sessiz ağlaması.. bu ne ifade ediyor? bir insan hangi koşullar altında böyle bir şeye göz yumar? hem ağlayacak kadar sıkıntı duyup hem nasıl katlanır? katlanmak zorunda hissettiği için mi ağlıyordu yoksa? katlanmak istemese sadece giderdi.. göz yumup ağlıyorsa, daha derin bir şeyler vardı bu işin içinde.. kabullenilmiş göz yaşı derin anlamlar taşır.. artık bu anlamlardan korkuyorum..

bütün hikayenin yalan olabilme potansiyeli var, evet, ama hangi pgibolojiyle yazdıysan, bu cümleleri ayakta alkışlıyorum sadece.

ya ben okuyup triplere giriyorum ciddi ciddi

devam et panpa

bu adamın verdiği caps araba içinde değil miydi amk bunlar her yere taksi dolmuş otobüsle gidiyor eda mı sandın bizi bin.ama hikayen güzel panpa devam

@65 e bakın binler adam ileri görüşlü

olum ne zamandir takip ediyorum hizli yazsana amk suruklendim baya baya ben..

artık ne düşüneceğime ne için sıkılıp ne için üzüleceğime bile karar veremez hale geldim. telefonu kapadım. bütün olaylar yenşden bir anlam kazanıyordu. kim haklı kim haksız ... sorun nerde.. sanırım daha belirgin hale geldi şimdi. edanın gözünden dökülen yaşlar benim hareketlerimden değil de kendisinin söylediği yalandan dolayıymış meğersem. ağlamasının sebbi buymuş oysa ki. birbirimize karşı bişeyler hissettiğimizi, bişeyler yaşayıp yavaş yavaş bağlandığımızı düşününce söylediği yanlış daha bir oturmuş içine. ağlaması bundanmış.. ben mi? ben bir pisliğim. onu kullandığım gerçeğini değiştirmez bu. bu durum benim vicdanımı hafifletmedi. edaya bu şekilde davranmamı gerektirmez yaptığı hiçbirşey. ama şunu anladım o akşam. o gözyaşların sebebi ben değilmişim. edanın kendisiymiş.. başkası ile beraber olması.. bu beni sartstı mı şu an? eda başkasıyla beraber olmuş.. benden önce bir başkası.. üstüne de yalan söylemiş.. masum yüzlü eda.. gölerinden akan damlalar çillerine doğru damlıyor.. kafasından tutup göğsüme bastırıyorum.. seni seviyorum diy efısıldıyorum kulaklarına... gözlerime bakıyor... eda bana yalan söyledi..

kaynım bana kaydı ya gidiyor bu söyliyim

Anlatsana bin, hikaye yok işte olmayınca anlatılmıyor di mi

yalan? ne için? ne zaman? hangi konuda? bir anda bir sürü soruyu aynı anda sormak istedim edaya. içimdeki vicdan azabı edanın bu söylediği şeyler birleşmiş, kör bir kuyunun içine sokup düşüncelerimi karanlığa boğmuştu. tamamen bir belirsizlik. neye üzülüp neye sıkılacağımı, neyi sorgulayacağımı şaşırmıştım. ne yalanı dedim? ne yalanı söyledin eda?.. eda sessiz sessiz ağlıyordu. ilk gün dedi. ilk gün yalan söyledim sana. sana o anlattığım şeyler yalandı diyordu. her bir cümlesinde daha bir katlanıyordu ağlaması sanki. her bir cümlesi onu daha bir hüsrana sürüklüyordu. nasıl diye sordum sadece... o gün anlattıklarım işte dedi. hani o doktor meselesi falan. yalan söyledim dedi... kalakaldım yerimde... neden dedim? ama bu soru edaya değildi.. kendime sormuştum.. neden yalan söyledi ki? neden? ne için yalan söyledi? ... eda üstüne alındı soruyu.. yavaş yavaş.. tiz bir sesle inledi sanki.. başka biriyle beraber oldum ben xxx.. yalan söyledim sana...

ertesi gün edayı aradım. sonraki günde.. ondan sonraki gün de. ama telefonlarıma cevap vermedi. mesajlarım hep karşılıksız. deliye döndüm adeta. bir anda yok olmuştu sanki. beni böyle vicdan azaplarıyla bırakıp gitmişti. umudumu yavaş yavaş kestiğim bir gün yine aradım. bu sefer açtı. efendim dedi. bir an ne diyeceğimi bilemedim. eda neden diyebildim sadece.. neden açmıyorsun telefonlarımı?.. yine herzamanki nefes sesini duydum edanın. bıkkın, mutsuz, karamsar bir nefes sesi. bütün bunların sebebi benim diye düşünüyorum. her şey benim aptallığımdan oldu. sürekli kendimi düşünüp onu kullanmak istememden dolayı oldu. artık bu şekilde rahatlatmaya çalışıyorum vicdanımı. evet benim işte. bütün bu durumların sebebi benim. bu rahatlatıyor.. bütün suçun bende olduğunu bilmek rahatlatıyor artık. eda sessiz kaldı bir süre sonra nefes gibi bir sesle tekrar konuştu.. xxx, ben sana yalan söyledim.. yalansölyledim sana dedi.. ve derinden bir ağlama sesi takip etti bu sözlerini...

bu düşünceler eşliğinde uyuyakalmışım. bir sıcaklık bir koku, şekilli mükemmel göğüsler ve kalçalar.. seni seviyorum, seni seviyorumm.. rüyaydı tabi her şey, ama edaya yaşattığım acının verdiği vicdan azabı rüyamı kabusa çevirdi telefonumun sesiyle ter içinde uyandım karnıma tekme yemiş gibiydim her tarafımda bir ağrı, içimde bir huzursuzluk vardı kötü bir şey olacakmış gibi hissediyordum telefona baktım arayan edaydı. aklımdan bir an bir çok düşünce geçti fazla bekletmeden telefonu açtım eda içimi rahatlatan sesiyle kapıdayım dedi. bi anda şok oldum karnıma ikinci tekmeyi yemiştim sanki hani haber vericekti tekrar gelirken neden gelmişti ki ona yaşattığım bunca şeyden sonra binbir türlü soru geçerken aklımdan yatağımdan doğruldum hızlı bir şekilde saçımı üstümü düzelttikten sonra kapıya yönlendim, kapıyı açtım ve ne görüyüm kapıda eda yoktu.. 7 tane kocaman adam.. toplasan 2.5 ton, ellerinde küreklerle kapıya koğuşlanmışlardı en öndeki sert bir kürek darbesini göğsüme indirdi baygınlık geçirdim arkamda müthiş bir acıyla kocaman bir vidanjörün ön koltuğunda uyandım kalçamda darbe izleri vardı şu an hala vidanjörün içindeyim kapılar kilitli çıkamıyorum şuan telefondan yazıyorum yardım edin acil..

up up up

hızlı yaz senin sıcacık dıbını gibmeyim

evlenin düğününüzde tam altın takıcam amk

imana geldin panpa

başlık "omeglede tanıştığım kızı nasıl gibtim" den "omeglede tanıştığım kızla düğünüme beklerim" a kayıyor yanlız.

o gece düşündüm sadece. o kadar kendimi kurup gitmiştim ki edanın yanına kızın derdi neydi anlatamadı bile. benim aptallığımdan dolayı o da ne yapacağını şaşırdı. allak bullak oldu. halbuki beni arayan oydu. bi konuda konuşmak istiyordu. onun için gitmiştim sözde. ama her şey taka sarmıştı. çok değil bir iki hafta evvel eda ile deli gibi seviştiğimiz yatağın üzerine uzandım. kulağıma bir ses seni seviyorum diye fısıldıyor. omzumu öpüyor nemli sıcak dudaklar.. bırak gidicemm.. her adımında bombeleşen harika kalçalar geliyor gözümün önüne.. konuşmamız gerek, ilk buluştuğumuz yere gel.. seni seviyorum... edanın şekilli göğüsleri geliyor gözümün önüne. bir bebek gibi emmiştim bembeyaz göğüslerini. kafamı okşayan yumuşak eller.. göğsüme bastırdığım ağlayan bir yüz.. bırak gidicem... cebimden tokasını çıkarıyorum. vermeyi unuttuğum tokasını kokluyorum tekrar. edanın kokusu.. sana geldim işte.. evine gidelim... o kadar masumdu ki.. gözlerimi kapatamıyorum.. yaşananlar doluyor beynime. kendimden kaçmam gerek.. yoksa bu vicdan azabı beni öldürecek..

ayraç

okumadım direk yazdım