Bir önemi yok dedi ve birşey düşürdü. O ne dediğimde ise çok meraklısın dedi. Onunla konuşmak bana iyi geliyordu. Hemde tek arkadaşımdı. Neden evden çıkmadığını sordum. insanlari görmek mide bulandırıcı dedi. insanları neden sevmediğini sordum. Benim sevip sevmediğimi sordu. Bende sevsemde sevmesemde onlar varlar dedim. Cevap vermedi. Kötü birşeyler yaşamıştı. Fakat ne olduğunu bilmiyordum. insanlardan nefret ediyordu. Ailesinin nerde olduğunu sordum. Kameraya baktı. Benle başka şeyler hakkında konuş dedi. Ne mesela diye sordum.

Ölüm hakkında konuşalım dedi. Gerilmiştim ve korkmuştum. Ne o korkuyormusun dedi. Halbuki o tek kurtuluşumuz dedi. Bende korktugumu söyledim. Gülümsedi. Cok safsin dedi. Utanmıştım. En kötü özelliğim buydu. insanlar senide üzdü dimi dedi. Kameraya tekrar gözlerini yaklaştırdı. Tuhaf hissediyordum. Konuşmaya çalıştım ama kekeledim. Bir anda tekrar yana döndü ve birşeyler yapmaya başladı. Farklı bir konu konuşsak dedim.

Sen iyi birisin dedi bana. Yavasca eli maskesine gitti. Maskesini çıkarttı. Masmavi gözleri vardı. Gözünün kenarında bir iz. Çok güzel bir kızdı. Kendine bunu neden yapıyordu bilmiyorum. izine odaklandığımı anlayınca eliyle oraya dokundu. Buraya bakıyorsun dimi dedi. Yaktım orayı diyince gözlerimi iyice açtım. Neden diye sordum. Kekelemiştim yine. Kendimi kör etmeye çalışıyordum ama olmadı dedi. Neden bunu yapıyorsun diye sordum. Televizyondaki igrenc haberleri ve igrenc insanlari görmeyeyim diye yaptim dedi.

Sok olmustum. Dediklerine anlam veremiyordum. Yutkundum. Kapatmak istiyordum ama yapmadim. Onu dinlemek istiyordum. Acisi vardi belliydi. Ortak olmak istiyordum. Annem ve babam intihar etti birlikte dedi. Anneannesiyle yaşıyormuş. Okulda yaşadığı kötü olaylar yüzünden okulu bırakmış. Evden hiç dışarı çıkmadığını söyledi. Donup kalmıştım. Neden bunu kendine yapıyorsun diye sordum. Burada yaşamak istemiyorum dedi bana. Peki napacaksin diye sordum. Saskinlik icerisindeydim. Yine yan tarafa gecip birseyler yapıyordu. Kalem sesi gibi birseydi. Birsey yaziyordu sanki. Buraya gel diye bagirdim. Geri oturdu. Asiri zayifti.

Sorunun ne diye bagirdim. Cevap vermedi. Sinirlendirmişti beni. Burası dünyaydı ve yaşayacaktık şımarıklığın alemi yoktu. Biraz da sen kendinden bahset dedi bana. Bende anlattım. Okula gitmeni anlamıyorum dedi. Okumak zorundayım dedim. Neden dedi. Yaşamak için dedim. Taktın şu yaşamaya dedi. Cevap vermedim. Hiçmi düşünmedin ölmeyi dedi. Hayır dedim. O an ikimizde bir iddaya girdik. Ben onu yasamaya, o da beni ölmeye ikna edecekti.

Neyse beyler isteyen okur. Layla ile artik sadece geceleri konusuyorduk. Whatsapptan yazismiyorduk. Artik bir duzene girmisti. Tum gunun sıkıntısını onunla atıyordum. O benim tek ve en iyi arkadaşımdı. Fakat bir gün bana sabah whatsapptan mesaj attı. Yardım et diye ses kaydı. Ağlıyordu. Hemen aradım onu. Cevap vermedi. Skypetan görüntülü konuşma attım. Korkuyordum. Zarar görüyordu. Bir sorun vardı ve onu bana hala detaylıca anlatmamıştı. Cevap verdi. Gülüyordu. Kalp atışlarım normale döndü. O kadar safsın ki dedi bana. Sonra yanda birşeyler yapmaya başladı. Bende sorunun ne dedim. Yine bileklerimi kesmeye çalıştığımı mı düşündün dedi. Cevap vermedim. işini bitirdi. Kameraya geri döndü. Senin için yaşamayı denicem dedi.

Artık maske takmıyordu. Tuhaf bir kızdı ama ona artık alışmıştım. Hatta hoşuma bile gidiyordu farklı olması. Kameraya tekrar gözlerini yaklaştırdı. Çok güzeldi gözleri. Biraz eğlenelim mi dedi. Yüzümü ekşittim. Gülümsedi. Ve tekrar yan tarafta birşeyler yapmaya devam etti. Ne yapıyorsun orda dedim. Bir gün öğreneceğine eminim dedi. Bende ne zaman olduğunu sordum. Cevap vermedi. Neden buluşmuyoruz diye sordum ona. Çünkü ben insanları sevmiyorum dedi. Benide mi diye sordum. Sen istisnasin dedi bana. Utandim. Güldü. Tekrar birseyler yapmaya devam etti kenara cekilip.

Bekledim bitirmesini. Sana birsey vermem gerek dedi bana. Nedir o dedim. Süpriz dedi. Peki nasil dedim. Bir adres versem yarın gelirmisin dedi. Çok heyecanlanmıştım. Başımı salladım. Kartal'da bir park. Yarın saat 8'de. Öyle anlaşmıştık. O kadar heyecanlıydım ki.

Sabah kalktigimda tum gun aksam napacagimi dusundum. Onu gorecektim. Sarılacaktım. Evet izin versede vermesede sarılacaktım. Akşam olduğunda heyecanla hazırlandım. Annem evden çıkarken hayırdır bu ne şıklık dedi. Bende arkadaşımla buluşucam dedim. Annem son günlerdeki garip mutluluğumu farketmiş olmalıydı. Laylayla konuşmak bana iyi geliyordu. Verdiği adrese gittim. Bir park. Kimse yoktu. Bir an karşıdaki banklardan birşey parladı.

Ulan hala intihar odasından diyen var. Her sanaldan tanısan insan hikayesi intihar odasımı oluyor. Ulan valla simariklik yapmayayim kezbanlık yapmayayim diyorum ama yazmicam. Hevesimi kacirmayin amk. Allah askina bir filmi izleyin ordaki cocuk gay bir kere.

Koşarak karşı banka gittim. Bir tablo. Kara kalem çizimi. Benim çizimim. Şaşırmış ve gerilmiş bir yüz ifadesi. Tabloyu yavaşça yerine bıraktım ve koşarak layla diye bağırmaya başladım. Tabloyu bırakıp gitmiş olmalıydı. Onu aradım. Defalarca. En sonunda açtı. Oyunbozanlık yaptın dedim. Sesi yine kısık çıkıyordu. Kendimi gösterecegimi hicbir zaman soylemedim. Fakat bekle orada dedi. Telefonu yuzume kapattı. Lanet olasi kiz whatsapptan engellemisti. Beklemelimiydim bilmiyordum. Birşeyler dönüyordu ve ben anlamıyordum.

Amk hicbiryerden calmadim. Geldi aklima yaziyorum. Birde hala at yalani diyor hikaye zaten olum bu altinciye dikkat lan.

Resmi elime aldım. Banka oturdum. Bekleyecektim. Ne kaybederdim. Aynimdi. Bunu layla cizmisti. Skypeda surekli ugrastigi sey bu olmalıydı. Gülümsedim kendi kendime. Kalbim hızla çarpıyordu. Hoşlanıyordum bu kızdan ben. Salak salak gülmeye başladım kendi kendime. Sonra birisi huurlar olsun diye bağirdi. Arkami döndüm. Bir adam silüeti. Bana doğru koşmaya başladı. Ne olduğuna anlam veremedim lan. Kaçmalımıydım neler dönüyordu bilmiyordum.

Beyler 3-4 gune yayicam dedim az bin degilsiniz oturdum aldim kahveyi yaziyorum sizin icin valla. Su gidipte filmden calmis diyenleri ayri ayri gibiyorum burdan. Otur filmini izle o zaman gerizekali. Gay cocuk pembe sacli kezbanin filmini otur izle.

Adam bana sarıldı. Ağlıyordu. Ne tak dönüyor belli değildi lan. ittirdim adamı. Abimdi lan. Abim. Bizi yıllar önce terk edip giden abim. Ne diyecegimi bilemiyordum. Ne yapabilirdim ki lan. Ne tak donuyordu ortada bilmiyordum. Sadece oyle mal gibi bakiyordum. Bir anda bir ses duydum. Kosma sesi gibi. Arkama baktigimda laylayla gozgoze geldik ve kosarak gitti.

Abimi ittirdim. Agliyordum lan. Cok tuhaf olmustum. Birseyler oluyordu. Birseyler dönüyordu ve bunların hepsi basima neden geliyordu bilmiyorum. Baya bir koştum. Abim umrumda değildi. Birisi bir oyun oynuyordu bana. Dalga geçiyordu benle. O kişiyi anlamam çok fazla zaman almayacaktı. Layla etrafta yoktu. Ağlamaya başladım ve yere oturdum. Gitmisti. Sakinlesmeye calistim. Hicbirsey hissetmiyordum.

Deli gibi hissediyordum lan. Cok kotu olmustum. Birkac kere oksurdum ve kendimi cimdikledim. Sakin kalmaya calistim ve olanlari dusundum. Ya abim laylayi taniyordu ve bana boyle bir oyun kurmuslardi yada. Yada baska bir ihtimal ama neydi lan neydi bilmiyordum. Kafamı yumrukladim kac kere. Abimi görmek istemiyordum. Kosarak eve gittim. Annem uyumustu. Hala uyuşmuş gibi hissediyordum. Ölmüş gibi. Layla aradı. Gözlerim doldu. Telefonu açtım. Ağlıyordu.

Beyler suku veya prim derdinde degilim ben sadece seviyorum yazmayi. Fakat o kadar da hizli yazamıyorum robot degilim amk. Ama bu gece bitirmeye calisicam.

Aglamaya devam ediyordum bende. Yardim et dedi bana tekrar. Cevap veremedim. Nolur yardim et diye bagirdi ve aglamaya devam etti. Napmaya calisiyorsun dedim aglayarak. Sana ihtiyacim var dedi. Napmami istiyorsun dedim. Skype'a gelirmisin dedi. Telefonu kapattim.

Harap olmus bir sekilde actim bilgisayari. Girdim o ismi yine. Ağlıyordu. Bileklerini gösterdi. Deli gibi hissediyordum. Herkes toplanmısta beni delirtmeye calisiyor gibi hissediyordum. Birsey demedim. Jileti eline aldi ve gozumun onunde kesti. En ufak aci belirtisi bile gostermiyordu. Oylece izliyordum onu. Kendini kesmesini. Neden diyebildim sadece. Cunku dunya cok igrenc diye bagirdi aglayarak. Neden canını acıtıyorsun diye sordum. Beynimdeki aciyi fiziksel aciya cevirmeye calisiyorum dedi aglayarak. Sonra jileti firlatti.