Kapıyı acmistim. 1 aydir konustugum kiz kollarimin arasindaydi. Hayatimi degistiren kiz buradaydı. Sarıldık ve kaldık öylece. ikimizde ağlıyorduk. Bu lanet dünyaya. Ben hicbir zaman laylanin neden insanlardan nefret ettigini ogrenemedim. Onu hayata neyin küstürdügünü bilmiyordum. Anne ve babasi intihar etmisti. Belkide o yuzdendi. Sana son kez sorucam sevgilim dedi. Basimi salladim. Benimle öl, annem ve babam gibi dedi. Hicbirsey diyemedim yine. Bunun icin seni suclayamam bebegim dedi ve gülümsedi gozyaslarimi sildi.

Dudaklarımız birlestiginde güc buldum. Layla bana güc veriyordu. Beni degistirmisti. O eski aptal korkak adam yoktu artık. Herseyle yüzlesmistim. Kucagima aldim. ikimizde gülümsüyorduk artik. Dunyayi cekilebilir kilan tek sey askti. Bu dünyada tüm insanlara karsi ikimiz vardik. Belkide bu dünyayi bastan yaratirdik kim bilir. Üstünü cıkarttı. Öptüm sevgilimi. Vücudunun her bir santimetresini hafizama kazidim. Sanki son kez dokundugumu anlarmiscasina. Hissedermiscesine. Öptüm defalarca. Hissettim bedenini. Daha sonra sarıldım beline, yattım karnına. Onu cok seviyordum lan. Herseyden cok seviyordum.

Cok gec bulusmustum onunla. Cokta erken ayriliyordum. Bu da dunyanın kahpeliğiydi iste. Ölmüştü benim meleğim. Beni almadan gitmişti. Defalarca sarıldım. Uyanmadı. Gulumsuyordu ama. Gamzelerini gostererek ölmüstü. Mutluydu belkide. Ben degildim sevgilim. Hic degildim. Cesaret edememistim cünkü. Korkaktim.

Bir anda karşıma bir çocuk çıktı. iyi çocuktu. Konuşmaya başladık. Gardırobumda birisi var biliyormusun dedi. Önce bir güldüm. Sana öyle geliyor dedim. Eline bilgisayarı aldı ve sana göstericem dedi. Bende hafiften tırsıyorum ama sakin kalmaya çalıştım. Bir anda gardırobu açtı ve içinden bembeyaz suratlı bir kadın çıktı. Çığlık attım. Sonra çocuk gülmeye başladı. Çığlık atarken fotoğrafımı çekmiş. Giberim böyle işi diye kapatıyordum sekmeyi fakat bir anda site otomatik birine bağlandı. Türktü kız. Kamerası bulanık çekiyordu. Siyah bir maske vardı gözlerini örten. Selam diye mırıldandım. Cevap vermedi. Sadece kameraya bakıyordu. Ordamısın dedim. Yine cevap yok. Fakat değiştirmemişti benide. Biraz daha bekleyeyim dedim. Gülümsedim. Hiçbir cevap yok. Kız sadece bakıyor. iyi ben gidiyorum dedim tam geçiyordum ki bir şey sorabilirmiyim dedi. Tabiki dedim yeni bir arkadaş bulmanın umuduyla. Kameraya yaklaştı. Mavi gözlerini şimdi daha iyi görebiliyordum. Sence hangi ölüm yolu daha kesin dedi bana. Şok olmuştum. Yutkundum. Gülümsemeye çalıştım. Neden böyle birşey soruyorsun ki dedim. Sadece cevap ver dedi.

Yaklaşık 2 saat daha uğraştıktan sonra giberim böyle işi diyip yattım. Fakat hala bir arkadaşım yoktu. Bir anda telefonuma bildirim geldi. Biris mesaj mı attı diye saldırdım telefona. Turkcelldendi. Sonra whatsappa girdim. Tek bir konuşma. O da annem ve halamla. Gözlerim dolmuştu. Bir arkadaş bulmam lazımdı. Rehbere uydurma bir numara yazdım ve kaydettim. Büyük bir ümitle whatsappa baktım ama whatsappı yoktu. Bu işlemi hep yapardım ama hep ya yaşlı insanlar ya da whatsapp kullanmayanlar denk gelirdi. Son kez deniyecektim şansımı. Güçlü bir numara uydurdum. Whatsappı açtım. Ve evet. Vardı öyle birisi. Hemen profil resmine baktım. Yoktu. Durumunda ise omnes vulnerant ultima necat yazıyordu. Bu ne diye internetten baktım. O derece işsizdim. Hepsi yaralar sonuncusu öldürür anldıbına gelen romence bir sözdü..

Artık maske takmıyordu. Tuhaf bir kızdı ama ona artık alışmıştım. Hatta hoşuma bile gidiyordu farklı olması. Kameraya tekrar gözlerini yaklaştırdı. Çok güzeldi gözleri. Biraz eğlenelim mi dedi. Yüzümü ekşittim. Gülümsedi. Ve tekrar yan tarafta birşeyler yapmaya devam etti. Ne yapıyorsun orda dedim. Bir gün öğreneceğine eminim dedi. Bende ne zaman olduğunu sordum. Cevap vermedi. Neden buluşmuyoruz diye sordum ona. Çünkü ben insanları sevmiyorum dedi. Benide mi diye sordum. Sen istisnasin dedi bana. Utandim. Güldü. Tekrar birseyler yapmaya devam etti kenara cekilip.

Nasıl buldun beni diye sordum ağlayarak. Yıllardır aramış ama bulamamış. Layla ile arkadaşlarmış. Çok eskilerden. Laylaya bunları anlattığım gün anlamış benim o çocuk olduğumu. Abime ulaşmaya çalışmış. Hiçbir şey diyemedim. Abime sarıldım. Sımsıkı sarıldım. Yalpalaya yalpalaya gittim eve. Annem her şeyini toplamış ve gitmişti.

Cevap vermedim. Ben ölmek istiyorum ama seni burada tek basina birakamam dedi bana. Hicbir sey demedim. Cevap vermedim. Tum herseyi birakip gitmek istiyordum. Son 1 aydir olanları unutmak istiyordum. iyimisin sevgilim dedi bana. Agliyordu. Seni seviyorum diyebildim sadece. Bende seni cok seviyorum dedi. Sonra hicbirsey demeden kapattik bilgisayarlari uyudum.

Derin bir nefes aldım. Bir yerde okumuştum, sıcak suyla dolu bir küvete bileklerin kesili girersen ölürsün ama acı dolu bir yol dedim. Başını iki yana salladı. Bir küvetim yok başka bir yolu varmı dedi. Güldüm. Belki bir kutu hap ne dersin diye sordum. Kocaman gülümsedi. Evet güzel fikir görüşürüz dedi ve beni geçti. Bir an öylece kaldım. Neydi o sorular öyle. Kendime gelmeye çalıştım. intihar mı edecekti lan ? Öldürecekmiydi kendini. Bende salak gibi kıza fikir sıraladım. Evet öldürecekti kendini. Hemen siteye tekrar girdim. Kızı aramaya başladım. Eğer öldürürse kendini... Vicdan azabından yaşayamazdım ki. Geçtim herkesi teker teker. Fakat yoktu.

Son kez morg masasinda gordum sevgilimi. Sarildim. Yanimda abim vardi. Bir tek kisi, tek guvenebilecegim kisi abim. Artik hicbirsey hissetmiyordum. Hissizlesmistim. Olmeyecektimde ama. iddaayi ikimizde kazanamamistik. Cunku kader bize en buyuk oyununu oynamisti. Ona gostericektim ama sevgilime. Ölmeyecektim ve yasayıp gosterecektim dünyanın yasanilabilir bir yer oldugunu. Kanitlayacaktim. Her gun bunu anlatacaktim sevgilime. O da beni izleyecekti gokyuzunden.

Sen iyi birisin dedi bana. Yavasca eli maskesine gitti. Maskesini çıkarttı. Masmavi gözleri vardı. Gözünün kenarında bir iz. Çok güzel bir kızdı. Kendine bunu neden yapıyordu bilmiyorum. izine odaklandığımı anlayınca eliyle oraya dokundu. Buraya bakıyorsun dimi dedi. Yaktım orayı diyince gözlerimi iyice açtım. Neden diye sordum. Kekelemiştim yine. Kendimi kör etmeye çalışıyordum ama olmadı dedi. Neden bunu yapıyorsun diye sordum. Televizyondaki igrenc haberleri ve igrenc insanlari görmeyeyim diye yaptim dedi.

Umrumda değilsin dedim. Artık ağlamıyordum da. Öylece bakıyordum ve konusuyordum. Umrundayım dedi. Basımı iki yana salladım. Degilmiyim diye sordu aglamaya devam ederek. Hayir dedim. Kahkaha attı. Oylece izliyordum onu. Delirmesini. Eline bir kutu hap aldı. Senin yönteminle hemde dedi gülerek. Yutkundum. Hapları salladı. Eline döktü. Bırak onları diye bağırdım.

Anldıbını ona yazdım. Saçmaymış dedi. Bende güzel olduğunu söyledim. Cevap vermedi. ismimi sormamıştı. Kameraya elimi uzattım ve tokalaşıyormuş gibi yaparak bende huurlar olsun dedim. Güldü ve elini uzattı. Neden kendine zarar verdiğini sordum. Tekrar gözlerini kaçırdı ve yandaki işine geri döndü. Orada ne yaptığını merak etmiştim. Napıyorsun orada seni benimle konusmaktan alı koyan nedir dedim ve güldüm.

Tek istedigim layla ile konusmakti. Neden bunları yaptigini birde ondan dinlemekti. Onu gormeliydim. Bulmalıydım. Konusmaliydik. Skype'i actim. istek gonderdim buna. Acti. Buldunmu onu diye sordu. Basimi salladim. Sen cok iyi birisin dedi. Cevap vermedim. O gun konustugumuzda sana yardimci olmak istedim. Abini gör istedim. Abine ulastim tanisiyor olmamız ne büyük tesadüf değil mi ? diye sordu. Yine cevap veremedim. Cunku sen cok iyi bir insansin dedi bana. Sustum. Sen bu dünyaya layık degilsin. ikimizide bu dunya hakketmiyor dedi. Agliyordu. Gözlerini kameraya iyice yaklastirdi. Benimle ölürmüsün diye sordu.

Bir önemi yok dedi ve birşey düşürdü. O ne dediğimde ise çok meraklısın dedi. Onunla konuşmak bana iyi geliyordu. Hemde tek arkadaşımdı. Neden evden çıkmadığını sordum. insanlari görmek mide bulandırıcı dedi. insanları neden sevmediğini sordum. Benim sevip sevmediğimi sordu. Bende sevsemde sevmesemde onlar varlar dedim. Cevap vermedi. Kötü birşeyler yaşamıştı. Fakat ne olduğunu bilmiyordum. insanlardan nefret ediyordu. Ailesinin nerde olduğunu sordum. Kameraya baktı. Benle başka şeyler hakkında konuş dedi. Ne mesela diye sordum.

Sabah kalktigimda tum gun aksam napacagimi dusundum. Onu gorecektim. Sarılacaktım. Evet izin versede vermesede sarılacaktım. Akşam olduğunda heyecanla hazırlandım. Annem evden çıkarken hayırdır bu ne şıklık dedi. Bende arkadaşımla buluşucam dedim. Annem son günlerdeki garip mutluluğumu farketmiş olmalıydı. Laylayla konuşmak bana iyi geliyordu. Verdiği adrese gittim. Bir park. Kimse yoktu. Bir an karşıdaki banklardan birşey parladı.

Harap olmus bir sekilde actim bilgisayari. Girdim o ismi yine. Ağlıyordu. Bileklerini gösterdi. Deli gibi hissediyordum. Herkes toplanmısta beni delirtmeye calisiyor gibi hissediyordum. Birsey demedim. Jileti eline aldi ve gozumun onunde kesti. En ufak aci belirtisi bile gostermiyordu. Oylece izliyordum onu. Kendini kesmesini. Neden diyebildim sadece. Cunku dunya cok igrenc diye bagirdi aglayarak. Neden canını acıtıyorsun diye sordum. Beynimdeki aciyi fiziksel aciya cevirmeye calisiyorum dedi aglayarak. Sonra jileti firlatti.

Sabah kalktim. Hayatimin en guzel gunu bu olacakti demekki. Saclarından öptüm. Bu sefer o benim önüme gecmisti ve kollarım onun belini sarmisti. Yaklastim boynuna optum. Sarıldım iyice. Sarmaladım. Mavi gözlerini görmek istiyordum. Dogruldum. Saclari yuzunu örtmüstü. Tek tek ayirdim saclarini. Dokundum son bir kez. Öpücektim onu. Saclarini cektim. Layla diye fisildadim kulagina. Uyanmadi. Optum boynundan. Uyanmıyordu. Birsey olmustu. Saclarını cektim. Dökülmüş haplar. Sarstım sevgilimi incitmeden. Uyanmıyordu. Uyanmadı. Beni almadan gitmişti. Ben kabul etmemiştim. Ben istememiştim. Kollarimin arasinda ölmüştü lan. Orada ölmek istemişti. Kaldirdim aglayarak aldim kucagima son bir kez.

Yatağa yattım ağlayarak. Hiçbir zaman bir arkadaşım olmayacaktı lan. Birkaç dakika sonra gelen bildirim ile tekrar uyandım. Kız skype ismini yazmıştı. Hemen bilgisayarı açtım ve skypedan kızı arattım. ismi yazmıyordu. Ekledim. Whatsapptan aramamı kabul et yazdım ve arama attım. Yine siyah bir maske ile örtülmüş mavi gözler. Bembeyaz bir ten. Siyah uzun kahküllü saçlar. Sen omegledeki dedi. Şaşırmıştı. Ses tonu çok güzeldi. Ne fazla ince ne fazla kalın. Fakat kısık çıkmıştı. Gülümsedim. Ne büyük şans ama dedim. Peki niye ekledin beni dedi. Kısık çıkmamıştı sesi. Cansız ve soluk bir sesi vardı. Saçmalıyordun yardım etmek istedim dedi. Bir anda surat ifadesi düştü. Yardıma ihtiyacım yok dedi ve skypedan çıktı. Tekrar görüntülü arama isteği attım. Fakat cevap vermedi. Whatsapptan yazdım. Fakat beni engellemişti. Gözlerim doldu. Kıza yardım etmek istemiştim.

Aglamaya devam ediyordum bende. Yardim et dedi bana tekrar. Cevap veremedim. Nolur yardim et diye bagirdi ve aglamaya devam etti. Napmaya calisiyorsun dedim aglayarak. Sana ihtiyacim var dedi. Napmami istiyorsun dedim. Skype'a gelirmisin dedi. Telefonu kapattim.