evet beyler üni 1. sınıfım vakıf ünivdeyim sehir dısına gitmek istedim bizimkiler rahat edemezsin vs kafamı gibip burda kal dediler her gün 4-5 saatim yollarda sırf bu yuzden gittiğim okulda gib gibi ve insanları bomboş o derece hepsi boş geliyo muhabbet dahi etmek istemiyorum tek tük iyi olanlar var her zaman evden okula okuldan eve giderim tek tük cümle anca konustuğum olur aralarda bile tek takılırım tamam güzel ama bi zaman sonra sıkıyo be eski arkadaslardan bile tek tük konustuğum var onlarla da koptuk denebilir olum içimi dökebileceğim bi insan bile yok amk aile desen çok sorun oldu küçüklükten beri pgibolojimi gibtiler kendi yaşadıklarıyla şimdide önemser gibi yaparlar çokta giblerinde değilimdir acıkcası dıbına koyim çok yalnızım lan hep kendi dalgama bakayım diyorum ama nereye kadar be konusabildiğim bi kisi bile yok hayatımda kendimle konusmaktan sıkıldım dıbına koyim zaten normaldede içine kapanık utangaç birisiyim iyice koptum sosyal hayattan dünyadan, tek işim eve gel biraz ders çalıs nette takıl uyu kalk okula git dıbına koyim bu ne lan neden böyle oluyo şimdi bunları yazdıktan yarım saat sonra uyurum yarın yine aynı dıbına koyim böyle işin ben beyler neden yalnızız amk neden