O da ikinci sınıfa gidiyorken olmuştu. Dedem ben babam ankamall'a gittik işte yanılmıyorsam , bilenler bilir cok güzel bi mobilyaların bulundugu bölüm vardır kocaman böyle o zamanlar bide hemen yanında bahçe eşyaları satan bölüm vardı bitişikti. Dedemle babam bir şeylere bakıyorlardı bişey alacaklardı bende bi huur evladı gibi koşturuyordum etrafta. En sonunda yoruldum , bu mobilyalar bölümünün en orta yerinde en görkemli koltuğu koymuşlar falan işte resmen göze çarpıyor. Gittim koltugun durdugu standa oturdum soluklanıyorum bi yandanda koltuğa bakıyorum boyunu çevirmiş. O sırada koltugun bacaklarının altında 2 cm uzaklıgında bi tahta parçası var ama nasıl desem serce parmak kadar ve daha ince. Ama mükemmelliyetçiliğimden olacakki öyle güzel göründü ki o tahta parçası sözlük anlatamam sanki ilk aşk şarabı gibi. Almam lazımdı onu o benim olmalıydı sözlük. Elimi dakikada 2 cm olacak sekilde yavaş yavaş oynata oynata elimi yaklaştırdım ve avucuma aldım o tahta parçasını. Üçe kadar saydım ve usain bolt + road runner hızında öyle bi koştum ki mına koyim sanki kekoların elinden son kapak otunu çarptım. Aynasızlar beni tanımlayamadı ve o çıbığıda 10 dakika sonra kaybettim.

Özet: Lanet olası federaller.