olum ağlayacağım çok az kaldı

servisten inmemle esma yanıma geldi. tatlı bir kızgınlıkla neden cevap vermedin dedi. uyuyup kaldım dedim. özür dilerim uykun için dedi. önemi yok dedim. peki bu gün cevap verebilr misin dedi. agzımdan cıkmadı hiçbirşey zaten bi arkadası cagırmstı o sırada. giderken gülümsedi güzel gözlerini kısıp cevap vericeksin vericeksin dedi.
numarasını da kaydetmiştim. kafama koydum bu gün eve gidince konusacaktım. eve gittim ve kapıyı acan ilk yüz belki de o an görmeyi en istemediğim kişiye aitti. hasan actı kapıyı

sabah kalkmam gerekıyordu yatmadım bitirmeden gidersen giberim

Ulan bin bu nasıl şarkıymış lan ben ağlıyacam şimdi fena oldum. Bu arada anlat dinliyom

sigara sarıcam 2 dk

cabuk yaz anasını sataayım

ne diyeceğimi bilemedim beynimde filler gibişti. demir celik fabrikası gibiydi kafam aq. zibilyon düşünce geçti.
+ üzüldüm
- ben üzülmedim biliyor musun olacagı buydu
+ neden
- zaten iyi değildi aramız en iyisi ayrılmaktı.
demek ki araları o kadar iyi değilmiş aq. aile arasında muhabbeti geçince bunların. evlenecek onlar ehehehe diyen yengem vardı aq. olaya bak.

bundan sonra bir şey yazasım gelmedi beyler. mantıklı davransam bu durumdan yararlanabilrdim. ama işte yanlıs geldi. yazmadım yattım gibeerun.

ertesi sabah ilk defa esmayla yüzyüze konusacaktım. ilk defa dünyamı aydınlatacak ama aynı zamanda yağmurlarda yağdıracak gözlerini görecektim hemde cok yakından.

direk mesajlaasmayı yazıyorum + ben
+kimsin
- esma :)
+ efendim esma
- sen hep böyle soğuk mu davrancan
+ nasıl davranayım
- ne bileyim okulda da soğuksun geçen gün selam verdim duymadın
+ duymamısım kb.
- biz hasanla ayrıldı biliyor musun :)

burda kayış koptu beyler benim. adi oçe pislik vs ne derseniz deyin ne yalan söylüyüm bir yanım sevindi bir yanım gibtir edin o yanım o aralar pek ne oldugunun farkında değildi ot misali.

kardes anlat acılarımı hatırlattın aglarsan ararım gece beraber aglarız amk

@17 olm hani şu bir birlerine hanımefendi swh swh, beyefendi swh swh diye konusan tipler varya onun gibi aq

reserved

mesaj hakkım yoktu yapmazdımda zaten. gibsinler böyle işi. bu mesajı atadan kesin esmaydı. ama elimden bir şey gelmedi o gün hiç uyumadan okula gittim.
okulda sürekli gözlerim yanlıslıkla esmanın oldugu yere kayıyordu. ne yapayım alamıyordum kendimi ondan. ama bir kaç defa sanki onunda bana baktıgını gördüm.
o sıralarda bu marketlerin brosür dergilerini falan dagıtıp harclıgımı cıkarıyordum. 15 lira falandı herhalde haftada 3 defa gidiyordum dagıtmaya okuldan sonra. işte o parayla gidip kontör almıstım mesaj için.
gece yine aynı saatlerde 3 gibi herhalde mesaj geldi.
- neden cevap vermiyorsun

olum sen hülya koçyiğit'le muhabbet etmediğine emin misin lan ? beyefendi diye konuşan liseli kız mı olur amk

10 dk ekrana baktım ellerim gitmedi yazmaya. kızın cıkıs yaptıgını farketttimde kurtuldum aq. yoksa içeri biri girse ferre izlerken yakalanmaktan daha garip bi durumdaydım. bildiğin mağara addıbının pcyle tanısması gibiydi durum.
ertesi gün yeniden yazdı yine aynısını.
bu sefer tutamadım. iyiyim, sen nasılsın? yazabildim.
sohbet bi 5 dk sürdü sürmedi.
geceleri uyuyamaz hale geldim. yanlısmı yapıyorum falan diye.
cok iyi hatırlıyorum kulaklıgı takıp uyumaya calısırken su calıyordu http://www.youtube.com/watch?v=V0LbzZKLe4w
telefonda eski bir şey beyler markasını tipini hatırlamıyorum pek anlamam telden zaten.
dızzzzzzzıırtttt diye telefon titredi. uyku mahmuru ile telefona baktım. mesaj gelmişti bilmediğim bi numaradan
- nasılsınız beyefendi :)

okuyanı gibsinler

ben ne yapacam diye düşünürdüm sürekli. en iyisi unutmaktı. ama yapamadım beyler. olmuyordu anasını gibeyim böyle işin. içime oturmustu öküz gibi kimselere diyemedim. o ara kuzenlede küstük. ( kırık bacağına dekmeylen vurmustum )
aradan 1 ay falan geçti. facebook bu kadar tutuluyormuydu tam hatırlamıyordum. herkesin yoktu yani hesabı.
boş boş gezerken bi ark isteği geldi. evet yanlıs tahmin etmediniz esmadan. kaçtım bilgisayardan. dısarı cıktım gezdim aq. zütüme sogugu yedikten sonra eve gelip uyudum. tam 3 gün o ark isteği öyle durdu. aq ne olursa olsun diyip kabul ettim 4.gün
etmemden 2 dk sonra mesaj geldi.
- nasılsınız beyefendi :)

yarağı kucaklamıstım beyler. denize düşüp balinanın yannanına sarılmıstım. üstelik mabad açıkta kalmıstı.
gözlerim doldu ayakta duracak halim kalmadı.
- olur söylemem dedim
dinlediğim sırada esma hasandan bahsediyordu. dayımlara gidip ekmek yaptıgını falan anlatıyordu anı olarak arkadasına.
-teşekkür ederim ucan pempe bey.. dedi gülümseyerek.

hasan benim kuzenim. benimle aynı yaşta. benden bir sınıf daha kücük. ( itlik yapıp ilkokul 1.sınıftan atıldı ) o bi düz lisede okuyordu. cocuklugumun buyuk bölümü bu muallak ile geçti. kardeşim gibi severdim. bunun bi sevgilisi oldugunu hem dayımlar hem bizim aile hatta bütün sülale biliyordu. adı esmaylı sevgilisinin. ama ben daha once görmemiştim bu esmayı pek de merak ettim diyemem. bunlar 2 sene cıktılardı gerisini bilmiyordum.
evet beyler yanlıs okumadınız. 2 aydır hüzünden kendimi gibtiğim zamanlarda hayallerimin prensesi kız esma, hasanın esmaysıydı
şimdi şu durumda empati yapmanızı istiyordum. bilmeden kuzeninizin sevgilisine aşık oldunuz. ne tak yerdiniz

evet. esma bana sesleniyordu. bi an şaşaladım. gözüne ışık tutulmuş bursalı travesti tavşan gibi gözükmüşümdür herhalde o sırada. uzaktan uzaktan sevdiğim kız adımı nereden biliyordu aq. neh nahıl falan cıktı agzımdan.
- dinlediğini biliyorum. umarım hasana anlatmassın bunları
beyler ben nasıl bi hata yaptıgımı bu cümleden 1 dk sonra kızın yüzüne aval aval bakarken anladım. nevrim döndü. anam gibildi ayaklarım bosaldı. bi kap tak gibi duruyordum okul betonunda. az önce dinlediğim şeylerin neden tanıdık geldiğini şimdi anladım. keşke anlamasaydım.

okuyan varsa da dıbına koyayım çakırkeyf durumundayım cok yavas yazıyorum

git zaman gel zaman. kız dikkatimi çekti hafif bi hoslantı falan derken hiç hissetmediğim duygular hissetmeye basladım. aşk kelimesini sevmem ama aşk denen buydu herhalde. nasıl desem beyler söyle 2 ay falan rahat geçmişti. ben uzaktan uzaktan seviyordum kızı. belkide kızın benim varlıgımdan haberim bile yoktu. yediğim yemekten tat alamaz oldum o 2 ayda. cogu kez yiyemedim. ne dısarı cıkasım geliyordu ne acıp pcyi bir şeyler yapasım. cok soguktum beyler. arkadaşlarım da fark etmişti bende ki durgunluğu ama söyleyemezdim ben beyler çekinirdim hep böyle şeylerden. muhabbetin dibine vururken, gözlerim sürekli uzağa dalıyordu boş boş anlamsızca bakıyordum. muhabbetlere hiç dahil olamıyordum.
zaman böyle akarken yine bir sabah servise bindim. esma bir arka koltukta arkadaşı ile muhabbet ediyordu onları dinliyordum. cok tanıdık şeyler konusuyorlardı tanıdık isimler bildiğim olaylar. derken okula geldik servis durdu tam kalkacagım anda bir ses duydum. ses benden bahsediyor bana sesleniyordu.
-ucan pempe bey, umarım anlattıgım şeylerden kimseye bahsetmezsiniz :) :)