olum ağlayacağım çok az kaldı

bazen geceleri soğuk olurdu. zaten iç anadolu da yaşıyorum. coğrafya dersinde fail takılan kişilere söylüyorum.
iç anadolu da gündüz ve gece sıcaklık farkı cok olur.
soguk oluyordu. annemler uyuyunca. eşofmanlarımı giyerdim.
cıkardım kosmaya 2-2.5 km kosardım günlük geri gelir sokak lambasının altında ip atlardım.
setler halinde şınav çekerdim. yatardım tozlu tozlu. mekik cekerdim. apartmanda yaşadıgım için evde ses olur diye evde yapmazdım sporumu.
ekmeği kesmiştim. sporum tamamen dısarıdaydı. çok kez tinercilerden kaçtım ehehe. cok kez köpek kovaladı. bunlar işte hep geri dönüp baktıgımda güleceğim
anılar, güzel şeyler.
okudunuz. nasıl beyler kaçınız yapardı bunları ? asosyal geni vardı benim içinde. buna ragmen cıktım ben dısarı. kaçınız yapardı aqlarım
işteböyle beyler.. bi amacınız varsa gerçekten, içten istiyorsanız katlanmayacagız hiç bir şey yok. basınıza gelince zaten anlarsınız dediğimi.
2 ay içinde kilolardan kurtulmustum. aynada kendime bakmakdan zevk alıyordum. o yaz tatili içinde 4-5 defa berbere gittim hangisi bana daha uygun
bu saç tıraşlarından diye. harclıklarımla gidip sürekli kıyafetler aldım. parfüm doldurdum evin içini.
sigaramada yetiyordu. o zamanlar 3 günde bir paket falan içiyordum sanırım.
laptop bile almıstım lan. dell marka.

aklıma hiç bir şey gelmedi. ne yapılırdı ki bu durumda ?
hediye alınmaz. doğum günü kutlanmaz. telefon açıp hal hatır sorulmaz.
bir not bırakayım dedim. olmadı. içimden geçenleri kağıda dökemedim.
zaten yazımda çirkindir.
bir şeyler yazabilsem hemencecik arkadaşlarından birini ayarlıyacam. notu
esmaya ulaştırcam. arkadaşına, esmaya, notu benden aldığını söylememesini
söylediğimi söylettircem.
ne cümle oldu ama demi. ahahah gelin çözün.
bunu söyletmek istememin sebebini inanın bilmiyorum.
ergenlik gizemi. tap gibrıt falan galiba.
ama işte yazamadım. sonra aklıma geldi.
esmanın bana aldığı bir parfüm vardı. bayaa kaliteli.
ama kokusu öyle böyle değil. insanı mest eder mest!
onu esma ile buluşacağımda, özel zamanlarda falan sıkardım.
yarısından çoğu doluydu nerdeyse.
işte kağıda ondan sıktım. fazla fazla sıktım. kokusu geçmesin diye.
zaten fazla sıkınca ya da ilk sıkıldığı anda ucuz parfümler gibi kolonya kokmuyor.
sonra bir de ufak zarf buldum. şöyle üç parmak kadar bir şey. ufacık.
onada sıktım parfüm ama çok değil.
boş notu zarfın içine koyup verdim arkadaşına.

ulaştırdığını söyledi bana. ama ne bir tepki ne bir geri dönüş oldu.
bende fazla takmadım. zaten salakçaydı.
ha bu tip şeylerden utanır mıydım ? asssla. çünkü bu şeyler size özgüven sağlar. minikcikte
olsa sağlar. böyle böyle yaptığınız şeylerin arkasında durmaya başlarsınız.
doğru ya da yanlış olsa bile. gerekli ya da gereksiz olsa bile.
inanın bunlar basit ama yararlı şeyler.
bu ufacık şeyleri yapamazsanız ( salaklık olsa bile ) zaman geçtikçe artık hiç bir şey
yapamaz, hiç bir şeye cesaret edemez hale gelirsiniz beyler.
kendinize olan güven sıfırlanır zamanla. nereden mi biliyorum ?
denendi..! yüzdeyüz çalışıyor.!!! admin onaylı!!! dosya aşağıdadır!!
dosya: suankihalim.exe

anlat panpa

devam panpa

saglik meslegi bende kazandim 1. sınıfta benimde herşey normaldi butun olaylar 2. sınıfta oldu okula servisle gidiyorum ilk basta beni anlatcan sandim

su olaydan bahsedeyim. ellerin tutulması. ben ilk defa esmanın elinden serviste tutmustum. yan yana oturuyorduk.
ellerini tutmamda mahsur var mı demiştim ( ergen kafası vol 23333)
olur demişti. ilk kez tuttugumda. beyler cok güvende hissetmiştim cok mutlu hissetmiştim. belki size ufak küçük gibi görünebilir. ama
gerçekten sevdiğiniz, kıza karsı cinsel hiç bir şey düşünmediğiniz bir sevgiliniz varsa elini ilk defa tuttugunuzda bi hoş olur içiniz.
kelebek ucar karnınızda.

güzel bi arkadaş grubum vardı. muhammet, ahmet, mehmet, ben. canımdan cok sevdiğim adamlar. her taku bu adamlarla yaptım beraber yedim beraber içtim. beraber ağladım. beraber güldüm.
servisle gidip gelirdim okula. lise 2 başlayalı 1 hafta olmustu. servisler rayına oturdu. kim hangi servisle gidip gelecek falan. sabahları ölü gibi olurum. servise adriana lima binse fark etmem. neyse. saat 5 civarı biz okuldan cıkardık. servis bizi eve getiriyordu. ben sonlardaydım. bi kız gördüm beyler öyle cok güzel, zütü manyak memeleri kafam kadar demek yalan olur osbirci tayfayı bi kovayım.
ortalama güzellikte ve fizikte bi kızdı. esma.. sadece evinin önünde servis durduğu anda inerken bir kaç saniye kadar gördüm. ne yalan söyleyeyim. diğer kızlardan bi + sı yoktu.

hastane kısmını es geçiyorum. yani ana baslıklar halinde şu şekilde: aileme normal bi kavga oldugunu söylemem. okulumun bir bucuk ay kadar aksaması,
sürekli yanımda kalan kardeşim dediğim adam muhammet, bana bıcagı takan muallaknin baska bir ilde yakalanması,
ve esmanın hiç gelmemesi, arayıp sormaması..
okula devam ettiğim süre içinde de okuldakilerin bana zavallı, salak vs muamelesi yapması. bi kız için bıcak yedi dalgalarını duymamazlıktan gelmem.
bu süre zarfında bol bol olanları ve olacakları düşünüyor olmam.. muhammetin sürekli yanımda kalması sonucunda yaz aylarında milet okuldan kaçarken
bizim beraberce okula gitmek zorunda olmamız..
okula döndüğümde ise esmayla konusmamı hiç unutamam
+ esma..
- naber ucan pempe
+ neden hiç gelmedin
- söyleyemeceğim bazı sebeplerden dolayı gelemedim.
+ peki.. özür dilerim olanlar için
- azranın sevgilisinin arkadaşı beni görmüş beğenmiş, o kadar olmaz dememe rağmen tanısmak zorunda kaldım
konusurkende beni zorladı sevgilim olduguna ikna edemedim, sinirlendi tartışırkende sen geldin zaten.
+ peki sormamıstım zaten.
+ şimdi ne olacak
- bir şey olacagı yok. olan neyse devam edecek.
+ peki sen nasıl istersen.

okuyan varsa da dıbına koyayım çakırkeyf durumundayım cok yavas yazıyorum

git zaman gel zaman. kız dikkatimi çekti hafif bi hoslantı falan derken hiç hissetmediğim duygular hissetmeye basladım. aşk kelimesini sevmem ama aşk denen buydu herhalde. nasıl desem beyler söyle 2 ay falan rahat geçmişti. ben uzaktan uzaktan seviyordum kızı. belkide kızın benim varlıgımdan haberim bile yoktu. yediğim yemekten tat alamaz oldum o 2 ayda. cogu kez yiyemedim. ne dısarı cıkasım geliyordu ne acıp pcyi bir şeyler yapasım. cok soguktum beyler. arkadaşlarım da fark etmişti bende ki durgunluğu ama söyleyemezdim ben beyler çekinirdim hep böyle şeylerden. muhabbetin dibine vururken, gözlerim sürekli uzağa dalıyordu boş boş anlamsızca bakıyordum. muhabbetlere hiç dahil olamıyordum.
zaman böyle akarken yine bir sabah servise bindim. esma bir arka koltukta arkadaşı ile muhabbet ediyordu onları dinliyordum. cok tanıdık şeyler konusuyorlardı tanıdık isimler bildiğim olaylar. derken okula geldik servis durdu tam kalkacagım anda bir ses duydum. ses benden bahsediyor bana sesleniyordu.
-ucan pempe bey, umarım anlattıgım şeylerden kimseye bahsetmezsiniz :) :)

evet. esma bana sesleniyordu. bi an şaşaladım. gözüne ışık tutulmuş bursalı travesti tavşan gibi gözükmüşümdür herhalde o sırada. uzaktan uzaktan sevdiğim kız adımı nereden biliyordu aq. neh nahıl falan cıktı agzımdan.
- dinlediğini biliyorum. umarım hasana anlatmassın bunları
beyler ben nasıl bi hata yaptıgımı bu cümleden 1 dk sonra kızın yüzüne aval aval bakarken anladım. nevrim döndü. anam gibildi ayaklarım bosaldı. bi kap tak gibi duruyordum okul betonunda. az önce dinlediğim şeylerin neden tanıdık geldiğini şimdi anladım. keşke anlamasaydım.

ilk seferinde açtı
+ alo hasan..?
- efendim kuzen
+ şey
- ney
+ olm sen yanlıs anladın
- yok olm fazla beklemedim zaten
+ keske o an konusabilseydik
- öylesine geldiydim lan zaten
+ nasıl anlamadım
- nabıyon nörüyon diye geldiydim
+ valla mıhh sey niye gittin
- bizim arkadaşı dövmüşler
+ ha ondan kostunnn
- he
...

http://www.youtube.com/watch?v=ck-8fcG4LKw

böyle devam ederken. lise 1 den beri zütümde dolanan mustafa bana daha cok yakınlastı sürekli. gel suraya gidelim ben ısmarlıcam
gel buraya gidelim öncedende sürekli benle takılmak isterdi. yakın arkadaş olmaya calısırdı. ve basarmıstı. mustafayla muhammet kadar arkadaş olmuştum.
yaptıgım en büyük hatalardan biri budur.
biraz mıustafadan bahsedeyim. 174 boylarında 80 kilo civarı koca zütlü, kızlara göre cok yakısıklı birisi.
playlistinde 150 tane şarkı varsa 100 ü mustafa yıldızdoğana ait. geri kalanlarda diğer ülkücü ozanlar.
mustafa yıldızdoğan şarkılarının 30-40 tanesini ezbere bilir.
saz çalmaya çalışan, gardaşım diyen bir ülkücüdür kendisi.
3 vakit namaz kılar. muhabbetlerde imam kesilir. ama tam bir yavsaktır. sürekli bir kaç kızla aynı anda konusur. umut verir biri ile çıkar
emellerine ulasamazsa diğerlerine yönelir.
işte mustafa. yakın arkadaşlarına çok sıcak davranır. bana da öyle davranıyordu.

bir gün esmaya önemli bir şey söyleyecektim. aksam faceye girersen bana mesaj at bende gireyim konusalım dedim.
tamam dedi. aksam mesaj falan gelmedi. herhalde girmedi diyip takmadım. sabah okulda mustafayla konusrken
aksam biraz facede konustuk kank tam senlik kız senden hep iyi bahsediyor. birbirinize cok yakısıyorsunuz falan fırt dedi.
bense yamulmuş beynimle wtf ayarındaydım.
esmaya sordugumda aman nolacak ya gel şimdi anlat büyütme haber vermedim diye zaten bi saat durdum durmadım. hemen cıktım.
abartılacak bir şey yok demişti.
size soruyorum 1 saatte kaç defa haber verebilir siniz ? 20 ? 15? hadi 10 ?

hazal..
hazaldan bahsedeyim. hani böyle liseye gelirsiniz ve başlarda sadece bir kız görürsünüz. ona bakarsınız ve ilerleyen zaman içinde sınıfta diğer kızlarında oldugunu farkedersiniz. sınıfın en güzel kızıdır. hatta hazal için buna okuluda dahil edebilirsiniz. öyle güzel bir kızdı. zayıf, 1.60 boylarında. siyah uzun ve dümdüz saçlar beyaz bir ten. 500 tane şiir yazabileceğiniz gözler. bu tip kızların zaten lise 1 de 2 de falan size bakma ihtimalleri yoktur. bu kızlar genelde üst sınıflarla cıkar ya da zaten okul dışında sevgilileri vardır pek tanımadıgınız. 3-4. sınıflarda biraz tipiniz varsa birazda ağzınız laf yaparsa hazal türü kızlarla sevgili olma durumunuz olur. her ne kadar sınıftan herhangi bir kızla sevgili olmayı hep yanlıs bulsamda hazalın dönem basından beri benimle daha cok muhabbet etmesi, biraz daha yakınlasması, bendeki değişimi fark etmiş olması beni hazal ile sevgili olmaya zorluyordu.

zaman ilerlerken kevserin bana bağımlılığı da artıyordu. hatta fena bi hal alıyordu. ağzımı açsam kız özür dilerim demekten kendini alamıyordu. ben de fena halde kullanıyordum kızı. zaten masum bi kızdı. kavgayla gürültüyle işi olmaz. hep alttan alırdı. kızdan iki defa ayrılmaya calıstım. 2 sinde de yapamadım. hatta ikincisi cok fenaydı. bi cuma günü. 9. saat. benim dersim boş onun ki boş. ayrılmamın hiç bir sebebi yok. sadece kız sanki kölem gibiydi. bende sıkılmıstım ondan. ama öyle seviyordu ki beyler. şimdi görsem birinden o sevgiyi. ben o kişinin köpeği olurum. net
gittim boş derse cagırdım bunu arka tarafa saçma bi sebep uydurdum. kızın ayagıma kapanmadıgı kaldı. deli gibi ağlıyordu. dışarıdan biri görse bu, bunun anasını babasını mı vurdu falan derlerdi. kız yalvarmaktan bi hal oldu. bense çok ciddi bir şekilde ısrar ettim. ne de olsa karaktersizlik diz boyu. hiç bir şey gibimde değil. ve aşkın sihirli sopası benim elimde bulunuyor. ben ne dersem o..
en son ağlayarak gitti. bi tak olmamıs gibi arkadaslarla top oynadıp zil calana kadar. zil caldı istiklal marşı töreni vardı. okuduk sıra dağılırken bi ağlama sesleri falan duydum. bi baktım kevser oturmus banka hıçkıra hıçkıra ağlıyor. yanında bizim müdür. müdür tam eski kafalı oçun tekidir. kevseri o hale getirenin ben oldugumu bilse beni görse o an üstüme koşa koşa gelir meslekten atılmak da dahil hiç bir şeyi iplemez ağzıma sıcabilirdi. öldüresiye döverdi. öyle eski kafalı birisi. arkadaşlar falan o taraafa bakıyor hatta tüm okul o tarafa bakıyor. tuttum arkadasları kısık sesle yürüyün yürüyün dedim. neyseki bi tak olmadan cıktık okuldan. ki zaten kevser de söylemedi ben oldugumu. sadece ağladı durdu.
uzaktan uzaktan izledim. okul falan dağıldı. bi kevser, arkadaşları, hocalar kaldı. pat ambulans geldi okula. tutup kevseri zütürdüler.
hastaneye bile gitmedim. aksdıbına barıştım kızla. sonradan arkadaşlarından öğrendim kevserde kalp ritim bozuklugu gibi bir şey varmıs. tam söylemediler. böyle çok sinirlenince üzülünce falan ortaya cıkan bir şey. hatta kız sonraları ameliyata gitti 2 defa konya ya.

okul başladı. yine aq stajı yine aq okulu. ve son senem. kevser diye bi kız vardı. onla cıkmaya başladım. nasıl cıktıgımızı anlatayım kısaca. insanın nasıl değiştiğini görün isterim..
kevser 2.sınıftı. kızı okulda bile görmedim hiç. okulun birinci haftasında falan bu bana yazdı. yarışma hakkında falan soru sordu.
yarışma dediğim. koçun bi yarışması eskiden fazla detaya girip uzatmayacam. mehmet, fatma, muhammet ve ben katılmıstık. gruplar halinde 5 aşama halinde bi yarışma. proje falan hazırlıyorduk. işte bizde okulu temsil ediyorduk. 81 ilin katıldıgı bir yarısma..
kevser bana yarısma hakkında bir şeyler sordu. öyle cevapladım o sordu ben cevapladım falan derken muhabbet ilerledi de ilerledi. sonra kıza bana aşık oldugunu itiraf ettirdim. sonrasında bende seni seviyorum falan dedim. düşünün kızı daha önce okulda bile görmedim duymadım. faceden yazıştık öyle. sonra onu sinemaya davet ettim. görmek için. kız güzelse devam edicektim. değilse gibtiri basıcaktım. (bkz: karaktersizlik)
ne yalan söylüyüm zaten esmadan sonra bana bir şeyler olmuştu. beş para etmez bi insan olmustum.
kevser geldi. güzel bi kızdı. minyon tipli. orta boyda saçı var. kahverengi. tam anlamıyla ayy bu çok tatlıııı d d d kategorisindeydi.
film bitti. oturduk bi kafede konustuk baya. meğersem kız benim hakkımda benden çok şey biliyormuş aq. geçen gün sıçtıgım takun gramı grdıbına bilgisi vardı kevserde.
kızın ilk aşkıydım. ve şöyle de önemli bir bilgi var. kız geçen seneden beri beni seviyormus. hakkımda bilmediği şey yok. arkadaslarım hakkında bile bilgisi var aq.
bense onu sevdiğimi söyleyip kandırıyordum hiç bir şey hissetmeme ragmen.

Anlat panpa okumayanin anasini gibsinler

anlat okumayanı gibsinler