olum ağlayacağım çok az kaldı

sabah 9-9.30 gibi esma cıktı elinde bir kupa arka bahceye geldi ben yukarılardan ona bakıyordum. geri gitti. bi 2 dk sonra geri geldi elinde ufak bi tabure
ile. koydu kenara oturdu. 2-3 dk sonra çiceğin yanına geldi. belgeyi eline aldı. göz gezdirdi. bi 5 dk hem içti hem belgeye baktı. notunu cıkarp cebine koydu.
belgeyide katladı. diğer cebine. bu bile yeterli benim için beyler..
aşıksanız bu tür çılgınlıklara kalkısabilirsinz. salak gibi görünebilirsiniz fakat. salak olsanız ne değişir ulan ? salak olsanız ne olacak sanki? varsın salak olun.
esma evine girdikten sonra bende çatıdan indim. aşagı inerken son katta oturan teyze beni görünce kimsin
ne arıyon falan gibi sorular soruyordu ki fazla dinlemeyip merdivenlerden
koşa koşa atlaya atlaya koştum. kadın arkamdan çığlıgı bastı. ben birinci kata vardıgımda ülkücü tipli 30 35 yaşlarında bi abi ne oluyor yukarda aq bu saatte diye
kapısının eşiğine cıkmıstı. benide koşarken görünce terliklerini giyip. arkamdan kostu. ben o mutlulukla usain bolt la yarısacak adamım senin havan kime ülkücü abi.
bıyıklarını kes belki yetişirsin aq. şehrin kalesine kadar peşimde kostu zütveren. sonra bıraktı pesimi terliklerinden duman cıkıyordu.
eve vardıgımda anneme acıklama yapmadan dusa girdim. cıkıncada teli elime aldım. zeynel ustayı aradım işten cıktıgımı söyledim.
dur aq nere gidiyon 2 gün daha calıs aq derken küfürlerine aldırmadan teli kapattım yüzüne.

fit ve tertemiz bir beden, bakımlı saçlar, güzel kokan koltukaltlarım, kitapların sayesinde ( ben öyle sanıyorum ) akıcı bir konusma ve kelime zenginliği
ceptede yaklasık 200 lira civarı bir para ile okulun ilk günü dolmuşa binmek için ayaktaydım..

o teşekkür belgemi atmamıstım beyler. içinde bir kaç cümle yazan ufak bir kagıtla birlikte. esmaya ulastıracaktım.
okulların acılmasına 1 hafta kala teşekkürde ismimin yazdıgı yeri kestim. benden istediğin, sana verebileceklerim arasında ufacık kalan bir şey. bu başarı benim değil.
bu belgeyi almamı benden cok isteyen senin. diye kagıda yazıp o kagıdıda iğne ile teşekkür belgesine iliştirmiştim.
gece sporumu yaptım saat 5 gibi bir şeydi. esmanın evinin önüne geldim. etrafa baktım. kimsecikler yok. o da apartmanda oturuyordu. ama küçük bi bahce vardı
apartmanlarının arkasında. oraya esma bir çicek dikmişti. adını ucan pempe koymustu. sürekli onun önünde kahve çay içerdi.
belgeyi o çiceğin yanına koydum. o bahceyi gören bi apartman vardı karsıda. içine 1 defa bile girmediğim. oraya girdim kapısı acıktı aprtmanın.. kapı zaten eski bir şey
açsan açılmaz kapatsan kapatılmaz.
gizlice çatısına cıktım. çatı eski bi çatıydı. şöyle üçgen tipte. hani böyle eğilerek içinde gezebileceğiniz uclarına pek gidemeyeceğiniz üstü kiremit dolu.
aşırı yavas ve sessizlik içinde kiremitlerin 4 ünü cıkardım. ve tepeye cıktım. inanmazsınız belki ama. sabah 9 a kadar o çatıda bekledim. ölüm tehlikesi % 200
sırf esmayı görebilmek için. acaba bıraktıgım şeyi fark edebilecek mi diye. http://www.youtube.com/watch?v=pknp4J0zzpc
edit: imla

okuyoz amk seri yaz

lan bu şarkı ne kafam kıyak zaten şimdi kafamı duvarlara vurarak parçalamayı düşünüyorum

neyse aq ben devam ediyorum

bi çeşme buldum elimi yüzümü yıkadım kendime geleyim diye. nafile.. sonra koşarak kafeye gittim. önüne vardıgımda ise kendimle çeliştim.
beyin git diyordu gir içeri. ayaklarım ise adım atmıyordu ikilemde kaldım. gözümden bir damla daha yaş aktı. sonra kafenin kapısından esma belirdi.
inanın beyler ne dediğini duyamadım.
hani böyle sağlam bi yumruk yersinizde kulagınız cınlar. zaman durmus gibi olur. acıyı ilk basta hissetmezsiniz. işte öyle bi durumdaydım
sadece yaşlı gözlerim gel işaretini görüyordu esmanın
sildim koluma gözyasımı. girdim arkasından kafeye. benden önce kahve mi sıcak cikolata mı ney söylemiş o masadaydı. karsısına oturdum.
yanımdaki garson eğildi. bana doğru.
adam sipariş istiyor. acamadım ağzımı ulan gibeyim böyle caresizliği. bakın burdan yazıyorum gerçekten aşık olacak zütünüz varsa. bu durumlar hiç basınıza
gelmicek sanmayın beyler. sanırım esma benim yerime bir şeyler söyledide gitti. garson.
gözlerim esmanın ağzına odaklı. dökülecek kelimelere çölde kalmıs gibi hasretim. kana kana anlamaya calısacagım. o cümleleri.
derken esma konustu