olum ağlayacağım çok az kaldı

hasan esmayla ne alakam olduğunu sordu. galiba aramızda olanları anlamıştı. telefonumu aldı. kurcalamaya başladı. esmayla olan mesajlarımızı gördü. galiba iş çığırından çıkmıştı. neler yapıcagımı bilmiyordum elim ayağım titriyordu. çok mahcup olmustum hasana karşı. birden hasan o kıllı yannanını çıkardı ve ağzıma tıktı. zorla beni gibti ve zütüme de girdi tecavüz etti bana. o günden beri eşcinselim. dinlediğiniz için teşekkürler

okuyan varsa da dıbına koyayım çakırkeyf durumundayım cok yavas yazıyorum

git zaman gel zaman. kız dikkatimi çekti hafif bi hoslantı falan derken hiç hissetmediğim duygular hissetmeye basladım. aşk kelimesini sevmem ama aşk denen buydu herhalde. nasıl desem beyler söyle 2 ay falan rahat geçmişti. ben uzaktan uzaktan seviyordum kızı. belkide kızın benim varlıgımdan haberim bile yoktu. yediğim yemekten tat alamaz oldum o 2 ayda. cogu kez yiyemedim. ne dısarı cıkasım geliyordu ne acıp pcyi bir şeyler yapasım. cok soguktum beyler. arkadaşlarım da fark etmişti bende ki durgunluğu ama söyleyemezdim ben beyler çekinirdim hep böyle şeylerden. muhabbetin dibine vururken, gözlerim sürekli uzağa dalıyordu boş boş anlamsızca bakıyordum. muhabbetlere hiç dahil olamıyordum.
zaman böyle akarken yine bir sabah servise bindim. esma bir arka koltukta arkadaşı ile muhabbet ediyordu onları dinliyordum. cok tanıdık şeyler konusuyorlardı tanıdık isimler bildiğim olaylar. derken okula geldik servis durdu tam kalkacagım anda bir ses duydum. ses benden bahsediyor bana sesleniyordu.
-ucan pempe bey, umarım anlattıgım şeylerden kimseye bahsetmezsiniz :) :)

ilk seferinde açtı
+ alo hasan..?
- efendim kuzen
+ şey
- ney
+ olm sen yanlıs anladın
- yok olm fazla beklemedim zaten
+ keske o an konusabilseydik
- öylesine geldiydim lan zaten
+ nasıl anlamadım
- nabıyon nörüyon diye geldiydim
+ valla mıhh sey niye gittin
- bizim arkadaşı dövmüşler
+ ha ondan kostunnn
- he
...

güzel bi arkadaş grubum vardı. muhammet, ahmet, mehmet, ben. canımdan cok sevdiğim adamlar. her taku bu adamlarla yaptım beraber yedim beraber içtim. beraber ağladım. beraber güldüm.
servisle gidip gelirdim okula. lise 2 başlayalı 1 hafta olmustu. servisler rayına oturdu. kim hangi servisle gidip gelecek falan. sabahları ölü gibi olurum. servise adriana lima binse fark etmem. neyse. saat 5 civarı biz okuldan cıkardık. servis bizi eve getiriyordu. ben sonlardaydım. bi kız gördüm beyler öyle cok güzel, zütü manyak memeleri kafam kadar demek yalan olur osbirci tayfayı bi kovayım.
ortalama güzellikte ve fizikte bi kızdı. esma.. sadece evinin önünde servis durduğu anda inerken bir kaç saniye kadar gördüm. ne yalan söyleyeyim. diğer kızlardan bi + sı yoktu.

bunu görünce aha dedim sıctıgım andır. moralim fena. ne diyeceğim adama. kesin öğrendi aq. 1 ders daha bekledim aldım benim kankaları yanıma
giberim okulunu. çıkalım gidelim. napıcaz dediler
içecez dedim.
ben o zamana kadar mülayimdim beyler. ne içki ne alkol.
arkadaşlar bi şaşırdı olm ne var falan diye. giberim geliyonuz mu lan dedim. kaçtık aq. ders ortasında.
gittik vodka aldık. içkiden zerre anlamıyoruz zaten. daha önce muhammetin biraz bira içmişliği var 3-5 yudum :)
o gün aksama kadar gitmedim eve.
eve geldiğimde teli actım 22 tane mesaj. 30 küsür arama. hepsi esmadan. bir kere daha sevdim aq kızını.
olayı anlattım. o da bir şey diyemedi. bir gün bekledim. ertesi gün hasanı aradım ilk seferinde açtı
+ alo hasan..

saglik meslegi bende kazandim 1. sınıfta benimde herşey normaldi butun olaylar 2. sınıfta oldu okula servisle gidiyorum ilk basta beni anlatcan sandim

su olaydan bahsedeyim. ellerin tutulması. ben ilk defa esmanın elinden serviste tutmustum. yan yana oturuyorduk.
ellerini tutmamda mahsur var mı demiştim ( ergen kafası vol 23333)
olur demişti. ilk kez tuttugumda. beyler cok güvende hissetmiştim cok mutlu hissetmiştim. belki size ufak küçük gibi görünebilir. ama
gerçekten sevdiğiniz, kıza karsı cinsel hiç bir şey düşünmediğiniz bir sevgiliniz varsa elini ilk defa tuttugunuzda bi hoş olur içiniz.
kelebek ucar karnınızda.

ulaştırdığını söyledi bana. ama ne bir tepki ne bir geri dönüş oldu.
bende fazla takmadım. zaten salakçaydı.
ha bu tip şeylerden utanır mıydım ? asssla. çünkü bu şeyler size özgüven sağlar. minikcikte
olsa sağlar. böyle böyle yaptığınız şeylerin arkasında durmaya başlarsınız.
doğru ya da yanlış olsa bile. gerekli ya da gereksiz olsa bile.
inanın bunlar basit ama yararlı şeyler.
bu ufacık şeyleri yapamazsanız ( salaklık olsa bile ) zaman geçtikçe artık hiç bir şey
yapamaz, hiç bir şeye cesaret edemez hale gelirsiniz beyler.
kendinize olan güven sıfırlanır zamanla. nereden mi biliyorum ?
denendi..! yüzdeyüz çalışıyor.!!! admin onaylı!!! dosya aşağıdadır!!
dosya: suankihalim.exe

evet. esma bana sesleniyordu. bi an şaşaladım. gözüne ışık tutulmuş bursalı travesti tavşan gibi gözükmüşümdür herhalde o sırada. uzaktan uzaktan sevdiğim kız adımı nereden biliyordu aq. neh nahıl falan cıktı agzımdan.
- dinlediğini biliyorum. umarım hasana anlatmassın bunları
beyler ben nasıl bi hata yaptıgımı bu cümleden 1 dk sonra kızın yüzüne aval aval bakarken anladım. nevrim döndü. anam gibildi ayaklarım bosaldı. bi kap tak gibi duruyordum okul betonunda. az önce dinlediğim şeylerin neden tanıdık geldiğini şimdi anladım. keşke anlamasaydım.

zaman ilerlerken kevserin bana bağımlılığı da artıyordu. hatta fena bi hal alıyordu. ağzımı açsam kız özür dilerim demekten kendini alamıyordu. ben de fena halde kullanıyordum kızı. zaten masum bi kızdı. kavgayla gürültüyle işi olmaz. hep alttan alırdı. kızdan iki defa ayrılmaya calıstım. 2 sinde de yapamadım. hatta ikincisi cok fenaydı. bi cuma günü. 9. saat. benim dersim boş onun ki boş. ayrılmamın hiç bir sebebi yok. sadece kız sanki kölem gibiydi. bende sıkılmıstım ondan. ama öyle seviyordu ki beyler. şimdi görsem birinden o sevgiyi. ben o kişinin köpeği olurum. net
gittim boş derse cagırdım bunu arka tarafa saçma bi sebep uydurdum. kızın ayagıma kapanmadıgı kaldı. deli gibi ağlıyordu. dışarıdan biri görse bu, bunun anasını babasını mı vurdu falan derlerdi. kız yalvarmaktan bi hal oldu. bense çok ciddi bir şekilde ısrar ettim. ne de olsa karaktersizlik diz boyu. hiç bir şey gibimde değil. ve aşkın sihirli sopası benim elimde bulunuyor. ben ne dersem o..
en son ağlayarak gitti. bi tak olmamıs gibi arkadaslarla top oynadıp zil calana kadar. zil caldı istiklal marşı töreni vardı. okuduk sıra dağılırken bi ağlama sesleri falan duydum. bi baktım kevser oturmus banka hıçkıra hıçkıra ağlıyor. yanında bizim müdür. müdür tam eski kafalı oçun tekidir. kevseri o hale getirenin ben oldugumu bilse beni görse o an üstüme koşa koşa gelir meslekten atılmak da dahil hiç bir şeyi iplemez ağzıma sıcabilirdi. öldüresiye döverdi. öyle eski kafalı birisi. arkadaşlar falan o taraafa bakıyor hatta tüm okul o tarafa bakıyor. tuttum arkadasları kısık sesle yürüyün yürüyün dedim. neyseki bi tak olmadan cıktık okuldan. ki zaten kevser de söylemedi ben oldugumu. sadece ağladı durdu.
uzaktan uzaktan izledim. okul falan dağıldı. bi kevser, arkadaşları, hocalar kaldı. pat ambulans geldi okula. tutup kevseri zütürdüler.
hastaneye bile gitmedim. aksdıbına barıştım kızla. sonradan arkadaşlarından öğrendim kevserde kalp ritim bozuklugu gibi bir şey varmıs. tam söylemediler. böyle çok sinirlenince üzülünce falan ortaya cıkan bir şey. hatta kız sonraları ameliyata gitti 2 defa konya ya.

bu takun içinden beni çekip çıkaran esmaydı. daha doğrusu onun benm için çırpınışları.
bi gün okula geldiğimde koridorda yürürken ani bir hareketle boş bi sınıfın içine kattı. ben noluyor falan derken o sustu bekledi sadece.
uzun uzun baktı bana sonrada sarılıp ağladı. ama öyle çığlık atarak hıçkırık atarak değil. sanki huzura kavusmus gibi sanki mutluymus gibi akıttı gözyaşlarını omzuma.
hiç bir şey yapamadım. kitlenip kaldım. ne yapıyor bu falan diye olayın şokuyla.
ağladı ağladı ağladı. sonra gözlerini sildi cıktı sınıftan.
bende gidip tuvalete işedim. çişim vardı.
cumaydı.o gün akşam içecektik. akşam bi otel odası ayarladık. doyasıya içtik. millet güldü eğlendi. sonra da herkes tek tek döktü derdini tasasını ortaya. beraber üzüldük. moral verdik birbirimize. sıra bana geldi. diyecek bir şey bulamadım. çünkü orada herkes gerçekten içini döker varsa derdini anlatır. üzülür belki ağlar. ben bir şey uydursam olmayan bir dert yaratsam rakıyı bulan insana küfür etmiş gibi olurdum. sustum. bir kaç dakika sonra ahmet muhammet mehmet birbirlerine baktılar sessizce sanki hadi diyorlardı birbirlerine.
sonra ahmet açtı konuyu.
kardeşim dedi. esma hakkında ne düşünüyorsun ?

durup dururken esmadan bahsetmek niye arkadaş ?

hiç bir şey dedim.

peki dedi.

diğeri atladı.

o kız seni hala seviyor sanırım.

gibimde değil isterse sevgisinden ölsün dedim.
hata yaptı. bedelini ödüyor dedim.

sen bilirsin ama bi düşün dedi.

sonra bi sessizlik oldu. sessizlik muhammetin bardakları tazelemesi ile konuda kapandı.

tatilde tasınmıstık. apartmandan kurtulmustum sonunda aq. yeni evimiz müstakil tarzda idi. 2 katlı alt kat bizim. ortalama bi ev. yine kira tabi. üst komsular alamancı ev sahipleri. onlar sadece yazları geliyor bi 20-30 gün orda kalıyordu. baska evleride vardı burada. istediğim kadar müziğin volümü sona dayayabilrdim yani. bahçede var. kocaman.. bunun haricinde yaz tatilinde ki tek olay şu oldu.
benim kedilerim var. onlara her sabah genellikle aynı saatlerde yemek dökmeye cıkarım bahçeye. yine öyle cıktım bir gün. benim kedinin birinin boynunda bir şey var. kedi onla oynayıp duruyor. yaklastım baktım. benim çalışıp kazandıgım ordan burdan kısarak 2 paket daha az iç ulan diye kendime sövüp biriktirdiğim paraya ( 85 lira ) esmaya aldıgım kartanesi kolyesi. gümüş. kedinin boynunda asılı duruyor. aldım hemen cebe koydum. ne bir not ne baska bir şey sadece kolye. kedilere yemeklerini verdim. oturdum kenara yaktım bir sigara elimdeki kolyeye bakıyorum. ama boş boş hiç bir şey düşünmeden. dalıp gidersiniz ya öyle.
ne mesajıydı bu hiç anlamadım. çünkü şöyle bi olay vardır. sevgilinizden ayrıldıgınızda hani o sana eşyalarını verir sen ona. yani birbirinize aldıgınız şeyleri falan. hediye olsun. yazdıgınız şiirler olsun. parfümlü mektuplar olsun. eğer tamam her şey bitti artık demek istemişse aldıgım diğer 2 kolyeyi yazdıgım şiirleri teşekkür belgemi vs hepsini getirir koyardı önüme. kendininkileri isterdi. ama öyle değildi işte. sadece kar tanesi kolyesi. ona aldıgım ilk hediye. en çok sevindiği hediye. gün boyu gülmesini sağlayan hediye.

sonra devam ederim. okuyan var mı onuda bilmiyom aq. olsun yinede içimi tamamen dökücem rahatlıyacam.

sene bittiğinde ise elimde teşekkürüm vardı. arkadaşlarla direkt gidip içtik. senenin yorgunlugunu attık. tabi 20 iş günü daha stajımız vardı tatilde ama olsun.
10 gün hastanede yapıcaktık. 10 gün 112 istasyonunda. staj başlamıştı ben ilk hastanede başladım. güzel geçiyordu. bir gün muhammetle konusuyorduk hastanede. ömer diye bi cocuk var bizim sınıfta o ilk 112 de başlamıstı. muhammet bana aynen şunu anlattı.
kanki ömergil geçen gün saat 9'a kadar kalmıslar istasyonda. ( staj saati sabah 8 ikindi 4 tür. ama 112 istasyonu zevklidir. bu yüzden millet daha fazla kalmak ister hatta geceleyeni bile duydum. ) saat 8 bucuk gibi bir vaka gelmiş. gitmişler esmagilin eviymiş. esma sinir krizi geçirmiş. hatta ondan öncede bir kaç defa daha gitmiş ambulans.il değilmiş yani. sürekli farklı bahaneler uyduruyormus sebebini sorunca millet.
ee dedim. öyle yani dedi. banane olm dedim geçiştirdim.
ben 112 ye çıktıgımda da duydum. telsiz anonsunda esmanın adı geçti adresi geçti. sinir krizi dediler. merak ettim. hemde nasıl. ama nasıl bir talihse aq o gün hiç vaka cıkmadı bizim istasyona. bu yüzden hastaneye de gidemedim.
staj bitti. tatilin keyfini çıkardım. çünkü ilk defa yaz tatilinde calısmadım aq. zaten yaz stajı vardı 20 gün. geri kalanında da staj param ile idare ettim yaz tatili boyunca.

http://www.youtube.com/watch?v=GdcNCmh2XPI
belli bi süre esma sürekli bana baktı okulda. çıkışlarda biz arkadaşlarla okulun yakınındaki bi parkta kola çitlek yapardık. o da arkadaşlarını getirir sanki bizimle alakasızca oturuyorlarmıs gibi yapardı ötede. ama gözü hep bendeydi gizli gizli. biz kalkıncaya kadar onlarda otururdu orada.
bu çabaları beni şaşırtıyordu. o değil miydi beni üzen? gözlerimden yağmur gibi boşalmasını sağlayan gözyaşlarımın. şimdi neydi bu yaptıkları bu çırpınışları?
bu zaman içerisinde arkadaşlarımda benden gizleye gizleye ( he ben bilmiyom sanki dıbına kodum siayeycileri ) esma ile konusuyorlardı. hatta gülüyorlardı bazen. karşılıklı muhabbetti bu bildiğin. ama bir şey demedim. ne yani ben konusmuyorum diye onlarda öyle mi yapmak zorunda? bu ergen tavrı niye.
ama benim tavrım netti. dönmek yoktu. hayatımdan memnun sayılırdım. en azından geceleri sessiz sessiz ağlamıyordum artık.

mustafada yavas yavas sınıfta birileriyle muhabbet edebiliyordu. millet unutmustu gururunu falan.
ilerleyen zamanda artık eski mustafa olmustu. ama biraz daha dikkatliydi ve ders cıkarmıstı o olaydan.
kendine çeki düzen verdi sayılırdı. şaşarım ama ben bile selamlaşıyor arada espirilerine gülüyordum.

insan unutur. olacak olan önünde sonunda budur. kimse bir takım olaylara sinirlendiği için sonsuza kadar o kini taşımaz içinde.
kışın sonu bahar..

kevserle barıştım. her şey olagan devam ediyordu.
günler sonra şöyle bir hadise geçti üzerimden. bi gün gece saat 3-4 gibi falan tam hatırlamıyorum. tel caldı. gizli no.
açtım. önce bi nefes sesi geldi. ben alo malo derken hafiften bi müzik başladı.
şu: http://www.youtube.com/watch?v=TmgotaM-Wp8
ben hala alo malo kimsin derken. şarkı çaldı durdu. bitişine kadar bekledim. şarkı bitti ama karsımdakinden hala sorularıma cevap alamadım.
baktım boş boş duruyoruz. kapattım teli. yattım.
sonraları özellikle geceleri bu gizli aramalar devam etti. aynı kişi farklı şarkılar. hepsi aynı tarz şarkılar.
5-6 defa oldu. sonra da gizli numara olayını kapattım. bu seferde bilmediğim 2 numaradan arandım bir kaç defa. yine aynı olay.
arayan kişiyi bir kaç defa ağlarken duydum. besbelli esmaydı. tellere cevap vermemeye basladım. hatta teli yanıma almamaya.
evdeykende kapatıp atıyordum bi kenara. bana ulasmak isteyen arkadaslarım cok ciddiyim ya faceden falan yazıyorlardı ya da üşenmeyip evime kadar geliyorlardı.
halen alışkanlıgımdır. telefonlara bakmam. sadece birini arayacagım zaman acarım hatta. gerekmedikçe kullanmam. bana o günlerden kalan bir alışkanlık işte.

http://www.youtube.com/watch?v=ck-8fcG4LKw

reserved

okul başladı. yine aq stajı yine aq okulu. ve son senem. kevser diye bi kız vardı. onla cıkmaya başladım. nasıl cıktıgımızı anlatayım kısaca. insanın nasıl değiştiğini görün isterim..
kevser 2.sınıftı. kızı okulda bile görmedim hiç. okulun birinci haftasında falan bu bana yazdı. yarışma hakkında falan soru sordu.
yarışma dediğim. koçun bi yarışması eskiden fazla detaya girip uzatmayacam. mehmet, fatma, muhammet ve ben katılmıstık. gruplar halinde 5 aşama halinde bi yarışma. proje falan hazırlıyorduk. işte bizde okulu temsil ediyorduk. 81 ilin katıldıgı bir yarısma..
kevser bana yarısma hakkında bir şeyler sordu. öyle cevapladım o sordu ben cevapladım falan derken muhabbet ilerledi de ilerledi. sonra kıza bana aşık oldugunu itiraf ettirdim. sonrasında bende seni seviyorum falan dedim. düşünün kızı daha önce okulda bile görmedim duymadım. faceden yazıştık öyle. sonra onu sinemaya davet ettim. görmek için. kız güzelse devam edicektim. değilse gibtiri basıcaktım. (bkz: karaktersizlik)
ne yalan söylüyüm zaten esmadan sonra bana bir şeyler olmuştu. beş para etmez bi insan olmustum.
kevser geldi. güzel bi kızdı. minyon tipli. orta boyda saçı var. kahverengi. tam anlamıyla ayy bu çok tatlıııı d d d kategorisindeydi.
film bitti. oturduk bi kafede konustuk baya. meğersem kız benim hakkımda benden çok şey biliyormuş aq. geçen gün sıçtıgım takun gramı grdıbına bilgisi vardı kevserde.
kızın ilk aşkıydım. ve şöyle de önemli bir bilgi var. kız geçen seneden beri beni seviyormus. hakkımda bilmediği şey yok. arkadaslarım hakkında bile bilgisi var aq.
bense onu sevdiğimi söyleyip kandırıyordum hiç bir şey hissetmeme ragmen.