olm anasının amı gibi hayatımı özetliyorum

ben bir asosyalim.. en büyük hatam fevzi çakmak lisesine yazılmak ve beykozda yaşamak.. lise 2 de her okul çıkışı kız yerine internet cafeye gittim.. lise 3 de kompleksli manyak bi sınıfa düştüm.. ezikler annesinden babasından azar işitip dayak yiyip okulda kendini tak zanneden insanlarla okudum.. çay ne kadar diye soramayan asosyaller, iki laf edemeyen gerizekalılarla yaşadım.. lise 4 de de anam gibildi resmen.. gene aynı sınıf bu sefer mallıkda sınır yok.. lise 1 de sevdiğim ve lise 3 de terkar karşılaştığım kızla resmen düşman oldum.. onun için dayak yedim dayak attım ama yanlış yapmışım.. lise 4 de anladım ki o da malmış.. aşk insanın gözünü kör ediyomuş.. geçen gün sahilde arkadaşlarla otururken apaçi ve izbandut gibi bi gibi kıllının yanında gördüm beni görünce elini sımsıkı tuttu itin.. gibimdemiydi hayır ama gibimde sanması hala beni deli ediyo.. bahtısızım.. herşeyin en kötü şansına ben sahibim.. bahtsızlık konusu sadece mahalledeki selin adlı bi kıza işlemiyo.. onla her istediğim zaman karşılaşabiliyorum bilmiyorum tanrının bi şakası olabilir.. belki şurdadır diyorum gidiyorum orda.. bazen küsüyo falan tanrım cevap atsın diyorum cat atıyo.. o köylü ve mal olsa da harbi güzel ve şirin birisi.. beykozda doğup büyüdüğü için hafif mal olması normal.. ben beykozlu deilim afyonluyum bu arada.. kızla küstük baya bi bugün geri barıştık.. çok mutluyum öle çok yanlızım ki bi o ümidim.. geceleri halimi düşünüp uyuyamıyorum .. şu an konya selçuk ünv büyük ihtimalle kazandım.. yani umarım.. herşey tak gibi gidiyo zaten..

devamı @15