Ne kadardır baygın olduğumu bilmiyordum, gözümü açtığımda dizleri üzerine çökmüş şekilde ağlayan bir adam gördüm. Neler olup bittiğini kafamda toparlamak için kendime gelmem gerekti. 
Oldukça sinirliydim, her ne kadar kalkıp adamın suratına sağlam bir yumruk atmak istesem de yerde gördüğüm iki ölü beden bu fikri hayata geçirmemi engelliyordu. Karşımda ailesini ve kendini kaybetmiş bir adam vardı. 

Ortam biraz sakinleştince cesetleri yakmak gerektiğini anlattım, cevap yoktu. Cesetleri dışarı sürüklerken,
-ben yaparım. dedi 
Cesetleri çıkarmasına yardım ettim, cebimdeki kibriti adama vermeden önce bir sigara yaktım. Hava karanlıktı ateş biraz olsun aydınlatmıştı havayı. 

yaz panpa yaz okuruz biz sen yaz

Yaz amina godugum biz dinliyoruz

33. Gün

Yakın zamanda buradan gitmek gerekti. Kalan yiyecek stoğunu topladık. Yaptığımız plana göre yarın sabah yola çıkacaktık. Gecenin ilerleyen saatlerinde dışarıdan yardıma muhtaç bir kadın sesi geldi. Dışarı çıkıp olan bitene bakmam gerekiyordu, tedirgin bir şekilde yürümeye başladım. Gördüğüm şey yalnız bir kadındı, etrafta başkalarının olup olmadığına baktım. Sadece ikimiz ve karanlık vardı.

reserved

Beni gören kadın
-lütfen, çok açız, yiyecek istiyorum. derken ağlamaya başladı.
-kaç kişisiniz? nerde kalıyorsunuz? diye sordum
-ilerde bir karavanımız var. 2 tane oğlum ve hasta eşimle beraber kalıyoruz. dedi
Beklemesini söyleyip içeriye gittim. Yeteceğini düşündüğüm birkaç yiyecek ile geri döndüm. Getirdiklerimi kadına verdikten sonra teşekkür edip yola koyuldu. Biraz yürüdükten sonra telaşlı bir şekilde koşmaya başladı, karanlıkta kaybolana kadar arkasından baktım. Ardından içeri girip uyumaya çalıştım.

Uykuya dalmamdan pek zaman geçmemisti ki komşumun sesiyle aniden uyandım. iki tane adam kollarından tutmuş yere kapaklıyorlardı. Akabinde kafamda bir namlu hissettim. Olduğum yerde kalakaldım, tanıdık bir ses 
-arkanı dön ve dizilerinin üstüne çök. dedi.
Evet bu o kadının sesiydi, birkaç saat evvel iki çocuğu ve hasta eşine yardım ettiğim kadın.

O sırada o iki adam ne var ne yok toplamıştı. Adamlara bakarken:
-oğulların pek büyükmüş dedim
Cevap vermedi, utancından gözlerime bakamıyordu, bu iki adam tarafından kullanıldığı belliydi. Başka birşey bulamayacaklarını anladıklarında adamlardan birisi
-gidelim hadi. dedi
Kadın o sırada mahcup bir şekilde kafasını kaldırıp, aynı mahcubiyet ile sessiz bir özür diledi ve gitti. 

Reserved

Ne bir erzak kalmıştı, ne de insanlara güvenim. Derken dışardan bir marş sesi geldi, lütfen arabayı almamış olsunlar diye geçirdim içimden. Koşarak dışarıya vardım, düşündügum gibi olmamıştı şükürler olsun. Kendi jipleri ile gelmişlerdi hızla otobandan basıp gittiler. Ben ise arkalarından bakmakla yetindim.

Bir sandalyede ben çekeyim.

devam etmezmi panpa ?

34. Gün

Dün geceki olay bizi sarsmıştı. Bir şekilde kendimizi toparlayıp yola koyulmalıydık. Kalan gerekli malzemeleri yanımıza alıp yola çıktık. Komşum arabayı sürerken ben haritaya bakıyordum. Vallieres'e daha 640km vardı. Ortamdaki sessizliği bozmak için
-halâ Cavallion'a gitmekte kararlı mısın? diye sordum.
-bilmiyorum, artık bir amacım kalmadı. dedi
-beraber kalmalıyız dostum. dedim 
Cevap vermedi. 

Biraz yol katettikten sonra yol kenarında yakılmış birkaç mouri çarptı gözüme. Yolun devamında ise ağaçların arkasına gizlenmiş bir karavan dikkatimi çekti. Komşuma durmasını söyledim, önce itiraz etse de yiyecek bulma umudu ile fikrime uymak zorunda kaldı. Temkinli şekilde karavana yaklaşırken hemen arka tarafında bir jip vardı. Eğer aklımdaki senaryo doğru ise daha temkinli olmam gerekiyordu.

Sessiz şekilde ilerliyorduk, dışarıda kimse yoktu. Karavanın arkasındaki ufak camdan baktım ve içeride iki kişi vardı, fakat bu iki kişi o iki kişi değildi. Bedenleri aynıydı fakat ruhları başkalaşmıştı. Ne oldu da onlardan birine dönüştüler?
Silahımı bu herifler almıştı, fakat bıçak halâ benimleydi. Komşuma yerden bir taş almasını söyledim. Plan içeri girip mourileri öldürdükten sonra bizim olanı alıp yolumuza devam etmekti.

 Hızlı ve sessizce bitirmeliydik işimizi. içeri girdik ve mouriler bizi fark etmeden ben birinin kafasına bıçağımı sokmuştum, aynı anda komşum da elindeki taş ile kafasını parçalamıştı.
Herşey plana uygun şekilde işlemişti. 
-işte bu kadar dostum. diyemeden arkada göremediğimiz üçüncü bir mouri üstüme atladı ve beni yere yığdı. Beni ısırmaya çalışıyordu bin kurusu. Fakat ben, o züt korkusunun verdiği muazzam güç ile bana yaklaşmasına kolum aracılığıyla engel oluyordum. 

Saniyelerin saat gibi geçtiği bu durumdan beni kurtaran kişi komşumdan başkası değildi. Bir süre ölü mouriyle beraber yerde yattıktan sonra ayağa kalktım. Karavanı aramaya koyulduk, fakat o sırada karavanın tuvalet kapısının ardından bir ses duydum. Komşum da duymuş ola ki birden göz göze geldik. işaret parmağımla sus işareti yaptıktan sonra kapıya doğru yaklaştık. 

reserved.

 Komşum kapıyı açması gerektiğini anlamıştı, işaretimle beraber kapıyı açtı fakat içerdeki şey bir mouri değildi. Bu o kadındı, hani sözüm ona iki oğlu ve hasta eşi olan. Ağlayarak bana bakıyordu, bir tuhaf olmuştum, üzülmüştüm gerçekten lakin bunu ona hissettirmemem gerekiyordu. Sakin olup dışarı çıkmasını, yanlış bir hareket yaparsa ona acımayacağımızı söyledim. 
Kötü şeyler gördüğü belliydi, biraz sakinleşmesi için zaman verdim. Bu kadından alacak bazı cevaplarım vardı.