Sorularınız için: https://mobile . twitter.com/Kahba1a

Not: Canlı yayın açmayı, gelen yoğun ilgi nedeniyle düşünüyorum, tarih ve saat buradan belirtirim, kamera ve mikrofonu ayarlarsam.

Yaşadıklarıma burada kimsenin tahammül edip sabredebileceğini açıkça düşünmüyorum.
Size 8 yıllık kayıp olan hayatımın gençlik dönemlerinde geçirdiğim, aklımı yitirip ölmeyi istediğim, zamanları anlatıcağım.
Amacım sizleri inandırıp korkutmak değil açıkcası, şu ana kadar ailem ve belirli arkadaşlarım dışında kimseye bahsetmedim.. Aklıma esti buraya yazmak, tamamen aniden geldi yazma isteğim bende bilmiyorum belki yıllardır kimseye anlatamadığımdan belki de artık içimden atmak istediğimdendir..

Bilgisayarın başında, kokuşmuş bedenim ve yağlanmış saçlarımla film izliyordum, üşeniyordum belki banyo yapmaya belki de " zaten evden hiç çıkmıyorum ki" cümlesi banyo yapmama engel oluyordu..
Önümde duran bardağı elime alıp bir yudum içtim, damağım kurumuştu, haliyle yaz ayındaydık doğal bir şeydi, gerçi benim in farketmiyordu okul dışında, her harukarda evdeydim..
Vantilotörün serinliği ile az çok ayakta dururken, ekrana hapis olmuş gözlerimi elektriklerin gitmesi açtı..
Zifiri karanlıkta tek başıma kalmıştım, babam işte, annem ise komşudaydı, tek çocuktum zaten, karanlıktan da hiç hoşlanmaz ışık arardım..
Görünürde hiç bir ışık veren alet yoktu, sobayı yaktım bende, üşegeçti annem kaldırmazdı hiç bir zaman sobayı, geçtim koltuğun başına sobanın yanışını izliyor bir yandan da annemin gelmesi için dua ediyordum..
Çok geçmeden kapının açılma sesini duydum, annemin olma ihtimalinden başka bir şey gelmedi aklıma babamın gelmesi için erken bir saatti çünkü, ayağı kalkıp bende kapımı açtım, elinde bir kap ile odaya girip sobanın üzerine su döktü, yanan alevi söndürdü, ne yaptığına anlam veremiyordum, zaten karanlıktan etkilenmiştim bir de annemin bu fevri tavırları ve benimle hiç iletişime geçmemesi daha da korkunç bir hal aldı..

okumadım çok uzun

Elindeki leğeni bana doğru fırlattı, biraz sert gelmiş olucakki leğenin kenarları yüzümü çizdi, sobadan çıkan dumanlar odayı öyle bir sardı ki 5 dakika daha kalsam belki içeride nefes alamamaktan ölebilirdim, annemi aradı gözlerim, hem karanlık bir yer, hem bu yaşadığım olay beni çok etkilemiş olucakki nasıl bağırdıysam yan komşularımız geldi, kimisi kolanya tutuyordu yüzüme, kimisi " bu dumanlar ne ?" Diye kendi aralarında konuşuyorlardı, annemi istedim, 17 yaşımda olmama rahmen nasıl korktuysam artık bütün mahalle toplanmıştı eve, siren sesleri duymuştum en son, bir teyze eğildi kulağıma, " anneni hastaneye kaldırdılar" demesiyle ağlayışlarım arttı, ne olduğunu sormadan sakinleştirdiler beni, odadaki dumandan etkilenmiş, çıkmamış oradan..
Neden böyle bir şey yaptı ki şimdi, niye sinirlendi bana bu kadar, sebebi neydi ki ? Gibi bir sürü soru takıldı aklıma, babamın gelmesiyle evdeki insanlar dışarı çıktı, babamda çok korkmuş gibiydi artık adama ne söyledilerse beti benzi atmıştı ne oldu falan diye sordu içerisini gösterdim..

Sabah olduğunda yatağımdan kalktım, annemlerin odasına gittim, uyanmamışlardı daha, gelmezler sanıyordum ama odasında olmaları şaşırttı beni, bende dün yaşanılanların unutulması ve ortamın yumuşaması için kahvaltıyı hazırladım, annemin koridordan lavaboya gittiğini gördüm, tuvaletten çıkış sesini duydum suyu açtı ve kapadı, kalbim hızlıca atmaya başladı, inşallah bir şey olmaz diye Allah'a dua ediyordum bir taraftan da her şey normalmiş gibi davranmaya çalışıyordum..
Yüzümü çevirdim annem arkamdan geçip koltuğa oturdu.
"Özür dilerim Kahba, seni korkuttum dimi, valla kendimde değildim gel buraya"
"Annneeeeem, olur mu öyle şey sen benim annesin ama neden öyle bir şey yaptın ki ? "
" Aysel ile tartıştım, kötü kötü laflar ediyordu ailemiz hakkında, sinirimi senden çıkardım"
Böylelikle mesele çözülmüştü, daha doğrusu bana öyle geliyordu, nedense kendimi inandırmaya çalışıyordum her şeye ardından babam geldi mutfağa..

Yanımda olan son dal sigarayıda içip mutfağa geçtim, biraz oturdum, telefonu kurcaladım , ayağımdaki terlikleri çıkartıp koltuğa uzattım ayaklarımı, cebimde duran sakızlardan attım ağızıma, bu yer çok rahatsızdı yani koltuk 10 senedir değiştirmediler ya da üşendiler bilemiyorum ama içeriside çok sıcaktı bu odaya göre gidip yastık alıp şurada kıvranıyım dedim, içeriye giderken sobanın yandığını fark ettim, oraya doğru yöneldim, nasıl olurdu ki sobayı annem söndürmüştü, hem bilgisayar da açıktı, hatta izlediğim film ekrandaydı, gittim baktım saniyesi bile aynıydı.. Allah Allah dedim içimden ardından kapı açılma sesi duydum, annem geldi odaya bu sefer direkt elinde bi leğen vardı, su artık nasıl sıcaksa buharlar yüzünü terletmişti, bana baktı, hemen arkasından elindeki leğenle elini kaldırıp başına döktü, yüzü öyle bir hal aldı ki tanımak imkansızdı, buğazım düğümlendi, üşümeye başladım, titriyordum yanına gidip yardım etmek istiyordum ama olmuyordu, hareket edemiyordum arkasından babam geldi içeriye yüzü morarmış gözlerinin içi boş elleri normalden uzun annemi kucakladı odadan çıktı, çıkarken bir bakış attı, sanki öldürcekmiş gibiydi, o bakışı yetti bana

"Kahba, Kahba uyan.."

Bu babamın sesiydi, çok şükür rüyaydı, ellerim titriyordu alnımdan düşen terler tişörtü ıslatmıştı, babam hemen üstümü soyup banyoya zütürdü, soğuk suda yıkadı beni..

Tebessüm vardı yüzünde, galiba o da umursamıyordu yaşanılanları veya konuşmuşlardır belki annemle gece bilemiyorum, güzel bir kahvaltı yapktı çok normaldi her şey sıradan aile kahvaltısı yapıyor, muhabbet ediyorduk..
2-3 gün önce arkadaşlarla sözleşmiştik kahvaltı bitince ayrıldım evden babamda gece uyumamıştı oda yatmaya odasına geçti..
Arkadaşlar dışarıda yaptığımız muhabbetlere girmiyorum hiç..
Akşama doğru arkadaşlarla ayrıldık, eve dağıldı herkes ben eve gitmeden akşam ezanı okunuyordu ne hikmetse "Bi girip namaz kılayım dedim" Korkudan dı galiba girip kıldım namazımı akşam aydınlığıda gitmişti geceye doğru eve gitmeye başladım, eve gittikçe olmadık şekilde heyecanlanıyor bir yandan da korkuyordum.
"Kahba nolcak olum annen o senin öldürmicek ya " diyip gülüyordum..
Evin önüne girip anahtarı çıkardım ellerim titreye titreye kapıyı açtım..

içeriye hızlıca girip bi göz attı, " Niye burası sıcak? Bu leğen ne oğlum, bu dumanlar, ne oldu oğlum burada ?"
" Baba, yarım saat önce elektrikler kesildi, ben, ben ne yapacağımı bilemedim, ışık aradım yoktu sobayı yaktım bende, annemde komuşaydı zaten, yaktıktan 5-10 dakika sonra leğenle gelip sobaya su döktü, bana fırlatt, sonra nasıl çıktığımı hatırlamıyorum, çok korktum baba.."
" Eşşek kadar adam oldun, hala korkuyorsun ya püh sana annen nerede şimdi ?"
" O mu, o dumanda kalmış hastanedeymiş"
Beni almadan gitti, soru sormama izin bile vermeden, Allah'tan ışıklar gelmişti, yüzüme baktım aynada, annemin attığı leğen bayağı kesmişti, çok derindi.. Pasuman yaptım oraya biraz, ardından nereden estiyse buz koyup balkonda beklemeye başladım, bir yandan da sigara içiyordum..

Merdivenlerden yukarı çıkarken ayaklarım tutmuyordu ya resmen böyle bir şey yoktu sonuna geldim merdivenlerin kapıyı açtım hafifçe araladım evde ışık yanmıyordu, göz gezdirdim
"Anne ?"
Kelimesi çıktı ağızımdan, bilgisayar olan odaya doğru ilerledim, kapıyı açıp ışığı yaktım, gözümün önüne bir şey geldi ışığı açmamla siyah gibiydi anlam veremedim, annem yatıyordu koltukta gittim yanına uyuyordu kadın uyandırmadım, bilgisayarı açıp bir şeyler almak için mutfağa gittim, çeşmeyi açtım, su azar, azar akıyordu, kesilmişti heralde..
" giberim suyunu" diyip tam dolaba bakıcaktım ki annem belirdi arkamdan,
"Oğlum sen mi geldin, niye uyandırmadın"
Betim benzim attı, Allah'ım konuşamadım bi 5 dakika, annem çeşmeyi açtı ardından su azar azar akıyordu gözümle görmüştüm aq su başladı şarıl şarıl akmaya
" Anne su kegibti yeni mi geldi "
Dedim
" Ne kesiği oğlum görmüyor musun, hem kesil olsa ilkte tanzikli beyaz su akardı"
Dedi çok mantıklı konuşmuştu, ama ama bende gözlerimle görmüştüm..
Daha sonra annem sen geç içeri ben sana bir şeyler hazırlarım dedi.
Babamı ilk defa nedeein gece işte çalışıyo diye sorguladım..
Ben geçtim işte bilgiseyarda bekliyorum, bi 5 dakika geçti 10 dakika geçti nerde kaldı bu kadın diyorum..

Arkadaşlar, şu an evde değilim, ve şarjım %10 2 saat falan gelemeyebilirim, bu daha da kısa olabilir tam bilemiyorum.
Ayrıca yarım bıraktığım hikayeler var, evet doğrudur çünkü ben sizin isteğinize göre yazıyorum, en son attığım entrylere bakarsanız bon boş.. O yüzden lütfen anlayışlı olun.
Bunu yanımda duran ismini söylemek istemiyorum doğru olmaz bir arkadaşımla birlikte yazıyoruz, onunla birlikte araştırdık ve tamamen gerçek bir olay olduğuna yemin edebilirim.
Son olarakta inanmaya bilirsiniz, en doğal hakkınız çünkü burada kurgu olan yüzlerce hikaye var bir şey diyemem ama milletin kafasını ve okuyanların aklını "çelici" yorumlar bırakmassanız sevinirim, teşekkürler.

Kendi çapımda topladım kırıkları, elime alıp çöpe atarken birden bende elimi kestim, sövdüm tabağa niye kırılıyosun falan derken dolaptan yiyecek bir şeyler aldım, güzel ekmek arası yaparım çıkardığım şeyleri tezgağın üzerine koydum, başladım domatesi kesmeye
"Hay anasını gibeyim"
Tam domatesi keserken elimide kestim çok derindi nasıl anlatsam elimi yukarıya kaldırdım parmağımın ucu sanki sallanıyorsu, gittim hemen bir şeyler yapmam lazımdı çünkü çok derindi, anneme haber veriyim diye odaya girdim, kadın gece gece cama bakıyordu öylece durmuş sadece cama bakıyordu,
"Annee, anneeeee lan aloooo, elimi kestim annee."
Kadın hareketsiz öylece bakmaya devam ediyordu, evde de başka kimse yoktu, ne yapıyım falan derken banyoya girdim, kapıyı kilitledim, hem gusül alır hem de şu elime bir şeyler yaparım dedim, sardım elimi falan işte birde suyu açtım altına girdim, tam banyonun ortasındayken yine elektrikler gitt..
"Hay dıbına koyayım yine mi ya.." Demekten kendimi alıkoyamadım.

Bornozumu giydirip yatağıma zütürdü,
"Baba, baba çok özür dilerim annem, annem nerede ? Bi şey olmadı dimi ona "
"Oğlum, dumandan zehirlenmiş, o kadar kısa sürede nasıl zehirlendiğini bilmiyorum ama iyileşicek, sana bakmaya geldim, yine gidicem şimdi neden terledin sen bakıyım anlat ?"
Anlatamadım, anlatmak istemedim
" Anneme bi şey olucak diye korktum" diyip geçiştirdim, öptü alnımdan beni, dışarı çıktı, arabasının sesini duyunca içimde heyecanla karışık bir korku belirdi, yine tek kalmak istemiyordum ama iki adım atıcak halimde yoktu, o gece gözüme hiç uyku girmedi, aslında öyle bir uyku vardı ki korku üstün bastı ama ya yine kabus görürsem diye..
ilerleyen vakitlerde uykum öyle bi bastırdı ki tam dalıcakken sanki odamın kapısı tıklatıldı, sadece bir vuruştu o bir vuruş yine beni kendime getirdi, irkildim ellerim yine titremeye başladı, yorganı üzerime çektim, lambayı açıcaktım ama lambanın düğmesi kapının yanındaydı gitmeden o yüzden, yanımdada pencere vardı, yorganı iyice üzerime çektim, hayal kuruyordum, komik şeyler getirmeye çalışıyordum aklıma, dışarıyla iletişimi kesmekti amacım, o gece kapı tıklatılmasından başka bir şey yaşamadım heralde, daha doğrusu ben öyle hatırlıyorum, aklımada gelmiyorsa gelsin istemem zaten..

Gitmedim ilkte, bi cam kırılma sesi geldi, be oluyor dedim, kapıyı açtım tam koşucaktım ki ışıklar kapalı bir insan neden ışıkları kapatır ki, durdum ardından bir kırılma sesi daha geldi, artık yeter dedim
"Annee, iyi misin ?"
Gittim ışıkları açtım, 2 tane tabak kırılmıştı, annem yerde yatıyordu, ayağı kanamıştı, gittim tokat attım uyanması için uyanmadı daha sonra dolaptan kolanya çıkardım koklattım kendine gelir gibi oldu,
"Anne, anne ne oldu sana ? iyi misin "
"Yok bi şey oğlum, kafam döndü de bayılmışım"
"Gel kalk şöyle geç şuraya otur, anne bak 2 gündür sana bir şeyler oldu, söylemek istersen dinlenirim."
"Oğlum"
Diyip baktı yüzüme, ardından bir şey demeden içeri geçti, bende yerde kırılan tabakları toplayıp yanına gidicektim..

Çeşmeyi kapatmadan üzerimdeki köpükler gidene kadar yıkanmaya devam ettim, durulandıktan sonra kapının arkasındaki bornozu aldım, kulak siliceğinide kulağıma sokup kapının kilidini açtım, ilerlerken dışarıda elektriklerin açık olduğunu fark ettim bizim elektrik düğmesine basmamla kulak siliceğini kulağımın içine sokmam bir oldu, o nasıl bir acıdır abi , kulak zarımı patlattım galiba, annem önümde 10 santim var aramızda, ağızında tükürükler dolmuş, saçı elektrik almış gibi kabarmış bana bakıyo itekledim ilktte,
"Anne salak mısın bu halin ne anneeee"
Yok kadın sadece bana bakıyor..
"Anne, bak korkuyorum bir şey mi oldu sölesene"
Daha sonra bayıldı, yere düştü aniden ben ne yapıcağımı şaşırdım, hemen babamı aradım, çünkü aklıma başka bir şey gelmedi taşıdım içerideki odaya kilitledim kapıyı ne bileyim belki açık bıraksam bana saldırıcaktı, tedbirli olmak lazımdı..
30-35 Dakika sonra kapı kilidi sesi geldi babam içeri girdi
" Annen nerde, annen nerde" diye tekrarladı.

Hâlâ yalnızım amk adami

"Baba annem içeride içeriye kilitledim onu, o,o annem değil olamaz annemi getir baba lütfen"
"Nediyosun lan sen, annen o senin, bidaha böyle ileri geri konuştuğunu görmiyim senin, külahları değişiriz bak kahba ! Uzatma da ver şu anahtarı bak ya kadını odaya kilitlemiş"
Açtım odanın kapısını babama"Dikkatli ol baba bak" dddim, ters ters baktı bana moralini bozduğum belliydi
Kapıyı açtıı, babamın yanımda olmasına rahmen hala içimdd korku ve merak vardı, acaba saldırır mı diye düşündüm sonra kendi kendimd
"Saçmalama lan gerizekalı, annen lan o senin annen ne dediğini kulağın duyuyor mu senin!" Dedim
Kapıyı açtığımızda annem bir köşede oturmuş ağlıyordu, onu öyle görünce bende birden ağladım babam baba ters bi bakış attı
"Elmas, Elmas bir şeyin var mı canım niye koltuğa oturmuyorsun, ne oldu sana anlat geç otur bakıyım şuraya"
Annemin yüzü dikkatimi çekti, kendini çizmişti derin olucak ki hemde kanamıştı, göz altları şişmiş sanki gözü kaymıştı babama döndü konuşçakı ağzında o cümleler dökülünce ben daha da şok olup ağlamaya başladım, hayır, hayır olamazdı

içerken akımdan geçenleri, o olmayan şeyleri, her şeyi düşünüyordum, belki korkuyordum ama onunla savaşıcaktım..
Kendim için, hayatım için bunu yapıcaltık, deli damgası yiyemezdim..
Sabah bütün gün dışarıda dolaştım..
Akşama doğru gözümü kan burumuş bir şekilde eve gidiyordum, kapıyı açtım annem orada yatıyordu, içeriden bıçağı alıp bıçakladım annemi, yapıcağım hiç bir şeyim yoktu çünkü..
Başında uyumuşum ölüsünün babam geldi eve sabaha doğru hem ağlıyor hem üzülüyordu, polisi arayıp teslim etti beni..
Çıkan raporlarda akli dengemin yerinde olmadığı anlaşıldı, 7 sene tımarhanede geçmişti, çıktığımda beş parasız, sevgisiz yüreği buruk bir şekilde atıldım hayata..
Belki siz bu satırları okurken ölmüş olucağım, hayat çok zor..

Belki bunu okuyunca yanlız kalamıyacaksınız ama onlar zaten her yerde

SON

Okuyan herkese teşekkürler..

Arkadaşlar bir şey söylemek istiyorum

Malesef haa dışarıdayım,bu partı arkadaşımdan attım, zar zor verdi telefonu ne zaman geçerim bilmiyorum eve lakin bu yazdığımı yarım bırakırsam bidaha bu sözlüğe girmem !

Bir kısmınız çıkıp " prim kasma oç" gibi laflar edicek biliyorum ama inanın zerre kadar umrumda değil
Gece uyumayıp bu hikayeyi devam ettircem, eve geçince haberiniz olsun

iyi geceler, okuyan herkese teşekkir ederim

Edit: imla

Bu gecelik son part !

Bakışırken uyuya kalmış olsam gerek, çok garip bir rüya gördüm..
Yatağımda uyanıyordum yanımda kimse yok, yerde kan izleri var her şeyin üstü beyaz ile örtülü, bağırıyorum deli gibi ses veren yok ilerliyorum 2-3 adım yere bir kafa düşüyor, tavana bakıyorum, bütün sevdiklerimin kafası orada, kanlar damlıyor aşağıya, camlar patladı birden, yüzüme ayağıma karnıma her yerime geldiler, dışarısı aydınlık fakat içerisi zifiri karanlık sadece mumlar var yerde, ilerliyorum, salona geçince bir sandelye gözüme çarpıyor biri oturmuş orada, etrafında çember var, sanki bağırsaklarla çevril, ilkte korkuyorum, gidemiyorum, sonra birden oraya doğru koşmaya başlıyorum sanki 40 yıllık bir yolmuş gibi bitmiyor, arkasına geçiyorum, aniden dönüyor bana bir yüz, bembeyaz baş örtüsünün altında simsiyah bir yüz, çok değişik hayatımda böyle korkunç bir tablo daha gördüğümü hatırlamıyorum,
Tutuyor yakamdan, bebeği gösteriyor kucağındaki
"Bizim bebeğimiz bu Kahba"diyor gülüyor, öyle bir gülüyor ki dünya da yankılanıyor arkamdan babam geliyor
çok çaresiz, çok korkmuş, çok masum bir halde..
Bir tokat atıyor bana " Ne yaptın sen" diyor..
O rüyanın etkisiyle uyanır uyanmaz annemi yataktan ittim, babam geldi içeriden ne oluyor diye.. Sabah olmuş işten çıkmış büyük ihtimalle, annem çığlık atıyor ne yaptın diye...
Yine vurmaya başlıyor babam bana..

" Kahba eve geç geldi, yatıyordum ben içeride, yemek hazırlamaya gitti, bende dün yaşanılan tatsızlıktan dolayı bi güzellik yapıyım dedim, yemekleri hazırlayacağımı gitmesini söyledim, özenerek yemek hazırladım be sana ! Sonra biraz başım döndü dumanın etkisinden olsa gerek, her neyse geldi kaldırdı, sen ardından banyoya girmişsin anlamadım ben de ışıkları kapattım, ne yaptın diye geliyordum yanına aniden sen çıktın önüme ve beni hırpalamaya başladın..
"Ama se" demeden babam girdi araya
" Gel lan buraya köpek herif" diyerek bi tokat attı, en son küçükken vurmuştu galiba bana, erik çalmıştım bahçenin birinden bizim arkadaş yakalanınca ispiyonlamış bizi, adam üşenmeyip evimize kadar gelmişti o gün, ilk tokattı, çok sertti, ama ben acıdan çok utanma hissettim kendimde, yakıştıramadı bana 2-3 gün para vermemişti bana..
Yere düşünce tekmeledi biraz beni, anneme böyle davranmam onurunu zedelemiş olsa gerek..
Ama benim canımı acıtan annemin o bakışlarıydı, dayak yerken sırıtıyordu bana bakıp, sinsi bir gülüştü bu, amacına ulaşan bir kişi gibi gülüyordu, yoksa bana mı öyle geliyordu kafamın içinde olanlar... Çok karışıktı, ben mi hastaydım yoksa o mu ? Anlıyamıyordum..
Daha sonra yakamdan tuttu beni babam bir köpek gibi.. Odaya zütürüp kemerini çıkardı.

Bu kadarını yapıcağı hiç aklıma gelmezdi ama bana kemerle vurdu..8-10 defa tekrarladı, ağlıyordum deliler gibi dur falan diyorum umrunda değil adamın, kan akmaya başladı boynumdan o zaman kesti vurmayı, kapıyı da kilitleyip çıktı dışarı, ne yapıcağımı ne ediceğimi bilemedim, yatağa uzandım 2 büklüm, peçete buldum 2-3 tane boynuma tuttum, işe gitti ardından, arabasının sesini duydum.. Keşke gitmeseydin be baba, keşke bırakmasaydın beni tek başıma, keşke vurmasaysın bana...
O gidince ben gerildim yine, aklıma hep kötü, korkunç şeyler getiriyordum,
" ya beni uykuda boğarsa, ya beni öldürürse.."
Aklım, aklımdan bir türlü çıkmıyordu bu düşünceler, ilerleyen saatlerde kapının kilidi açıldı hafiften..
Tırstım, alnımdan terler akıyor, bağırmak istiyordum, insan annesinden korkar mı ya.. Korkar mı ? Ağlıyordum delilerce kilit açılıncaya kadar aklımdan binbir çeşit düşünce geçirdim, buna hazır değildim..