Lise hayatım pekde öyle eğlenceli veya ilgi çekici değildi.iç anadolunun küçük bi ilinde sıradan bi Anadolu lisesini kazanmıştım. Ben bile kendimden Anadolu lisesi kazanmayı beklemezken ailem de baya şaşırmış olmalılardı, çünkü hiç ders çalışmadan 3 sene Sbs den iyi puanlar alıp istediğimden daha iyi bir liseye yerleşmeyi başarmıştım. Yeni okul yeni ortamlar ve o ergenlik döneminin verdiği düşünce yapısıyla yeni kızlar demekti benim için bu okul. Okula başlıycağımız gün bikaç kişiyle tanışmış olsamda henüz kızlarla iletişime geçmemiştim.9. Sınıf olduk lan baya baya büyüdük diye düşünüyoduk o çocuk aklımızla, halbuki daha okul hayatı başlamamış sayılırdı.

ilerde yaşayacağım zorluklardan haberim yoktu tabi eğlenerek içerim. Dert yok tasa yok kızlarla da aram yavaş yavaş iyi olmaya başladı,iyi bi ailem var derslerim iyi kısacası sigara içmemi gerektiricek hiçbi durum yokken içiyorum. Bu arada ilkokuldaki sınıf arkadaşlarım(kızlar) dan da benimle aynı liseyi kazananlar var. Onların sayesinde de yeni kişilerle tanışmışım. Liseye hızlı bir başlangıç yaptıktan sonra yeni sınıfımdaki kızlarla da baya muhabbeti ilerletmiştim. Onlarda beni samimi bulduklarından mıdır bilmiyorum bana bi kız ayarlama derdi içerisine girmişler. Ama bilmedikleri bişey var, ben onlara daha gerçek beni tanıtmadım. Onların gözünde sessiz, sakin, anlayışlı ve iyi huylu bi çocuğum.

Okulun ilk gününden ismi Ozan olan bi arkadaş edinmiştim bile. Ertesi günde lisenin ilk kız arkadaşını ayarlamasında önemli bi etken sayılırdım, hatta bildiğin ben ayarladım kızı Ozan'a (: Evimiz okuduğum şehirde olmasına rağmen (hatta evle okul arası 10 dk) babam evde ders çalışmayacağımı düşündüğü için beni lisenin yurduna yerleştirdi ve benim için yurt hayatını aileden bağımsızlığa adım atmamı sağladı, tabi kendisi bunu bilmiyo. 7 sınıfta içmeye başladığım sigarayı yurtta aile korkusu olmadan daha da artırdım böylelikle. Kendimi büyümüş hissettiğim nadir zamanlardan birisiydi bu.Günde 4-5 tane içebildiğim sigarayı artık 1 pakete çıkarmıştım, dünya varmış,oh be babam gelicek yakalıycak diye korkmadan içiyorum ne güzel diye her seferinde paketten yeni bi dal yakıyodum. Ailem daha önce sigara içtiğimden şüphe dahi etmemişlerdir eminim ( çünkü çok dikkat ederdim hep)ta ki okulun ilk haftası yurda yerleştiğimde tanıdık bi abiye "abi nerde sigara içebilirim?" diye sormamla başladı olay. Bana lavaboda rahat rahat iç kardeşim bişey olmaz diyen adam lise son, yazısız kural haline gelmiş bişeydir bu bizim lisede lise sonlar sigara içerken yakalansa bile hocalar göz yumar (sınav stresinden dolayı kimse ses etmez son sınıflara)Bende gittim rahat rahat içiyorum sigaramı, yemeğimi yemişim karnım tok, keyifle çekiyorum dumanı ciğerlerime. O sırada arkadan bi ses geldi patır kütür bi karartı girdi içeri.

Önüne çıkana bağırmaya ve tokat atmaya başladı (yanımda 3. Sınıflarda var tek değilim) sıra bana geldi hoca olduğunu yediğim dayaktan sonra öğrendiğim adam ;sen kimsin lan bacaksız? dedi. Lise 1 im yeni geldim dememle bikaç tokat daha atması bir oldu "sen neyine güvenip içiyosun oğlum? Hadi yanındaki eşşekler söylememiş sana kendin de mi akıl edemedin lan bu yaşta ne sigarası?" Sonra hepimizi toplayıp belletmen odasına zütürdü ve veli numaralarımızı istedi. Bende salağım verdim babamın numarasını gecenin 12:30 unda aradı bu benim pederi. Adam duyar duymaz çıktı geldi yurda. Hiç beklemeyeceği bi şey yapmıştım. Normalde çok sinirli olan babam o gün yüzüme bile bakmadı, çok mahcup olmuştum utana sıkıla yanlarında kaldım ve disipline gitme mevzusu konuşulana kadar sessizliğimi korudum. Baba yüreği dayanmadı yine benim için uğraşıyo hala, hocam bu seferlik affedin gibisinden cümlelerle sakinleştirdi hocayı. Bu olaydan da fazla zarar almadan (yüzüme inen hocanın tokatları ve kalbime inen babamın bakışları haricinde zarar yoktu)Babamda öğrendi artık rahat rahat içerim diyerek sigaraya devam ettim.

O kadar rol yapmıştım ki hayatım boyunca, ailem sigara içtiğimi anlamasın diye uydurduğum yalanlar, sevdiğim kıza karşı tavırlarım, hocaların gözünde itibar sağlamak icin oynadığım iyi çocuk rolüne alışkındım yani.Bu arada Ozanla aynı yurtta kaldığımızı öğrendiğimizde büyük bi sevinç yaşadık. Baya kafa çocuk yani öyle görünüyo, daha 1-2 haftadır tanıyoruz birbirimizi,ama belli biz bu çocukla çok şey paylaşıcaz ilerleyen dönemlerde. Yurtta aynı odaya yerleşme isteğimiz reddedilince bizde birlikte geçirdiğimiz zamanları daha iyi değerlendirme kararı aldık. Şehrin uzaktaki bi ilçesinden gelen yeni arkadaşım (ilkokul arkadaşlarımın aq) için şehrin yerlisi olarak ev sahipliği yapmak bana düşüyodu tabi. 9 senedir yaşadığım ve heryerini her sokağını bildiğim küçük ama sevimli (: şehirimi yeni arkadaşım Ozana da göstermeye başladım. 4:50 de biten okulumuz ve 6 da yurdun son giriş saati arasındaki 1 saat 10 dakikamızı şehri tanıtarak harcıyorduk. 6 da yurda geri dönüp uyku saatine kadar yine 2 li şekilde zaman geçirip ödevler, kızlar vb konularda bilgi alışverişi yaparak günü sonlardırıyorduk. Tanıştığım diğer kişi ise babalarımız aracılığıyla konuşmaya başladığımız Selin.(nasıl yani babalarınız tanıştırdı demeyin bizim köyden uzak bi akrabamızmış meğer)Sınıfta Ozanla tenefüslerde Selinle konuşma fasılları birbirimizi tanıma aşaması felan derken iyice kaynaştık kanka olduk. Babası bana emanet etmiş "aman fuck up bak okulda bi sen varsın güvediğim sahip çık göz kulak ol" ögütlerini de vermiş zaten. ( aslında güzel kız ha bu Selinde) Emanet edildiğinden habersiz yakınlaşma çabaları içerisinde tabi bu. Ben kendimden bi şekilde uzak tutmalıyım, ilerde illaki soğur benden aq zamana bırakalım bakalım dedim ve hayatımın yeni rutinine ayak uydurmaya başladım.

Beyler hikayeyi buraya kadar yazdım, üniversiteye başladığım zamana kadarki yaşadıklarımı içerisine kurgu dahil etmeden sizinle paylaştım ama dediğim gibi yazım burda sona eriyor. Okuyup beğenenlere teşekkür ederim, beğenmeyip "ne diyo bu aq liselisi" diyenlere de selamımı (!) iletirim kendinize iyi bakın...

Ben o sıralarda özgüveni yerlerde kişisel bakıma fazla önem vermeyen hanzonun tekiyim beklemiyorum yani böyle koridorun tenha köşesine sıkıştırılıp 20 tane kızı karşımda görmeyi. Yarısı Zeynep in yandaşları diğer yarısı (sınıf arkadaşlarım da dahil) Mervenin tayfası. Benden bi seçim yapmamı bekliyolar gözlerinden ve sözlerinden belli. Bende o anda yüzüne en bakılır cinsten olan hemde tanıdığım kız Zeynep i seçtim ( seni seçtim pikachu (: ) ve yağmurlu bi günde ilk kız arkadaşım olan Zeynep e teklifimide ettim. 2 haftalık bi ilişkinin sonunda canım sıkıldı ve ayrıldım. Tabi bu 2 haftalık zaman sarfında Merveyi seçmediğim için bana tavır almış sınıf arkadaşlarımında triplerine katlanmak zorunda kaldım (onlara ne aq kimle çıkıyosam). Bu arada söylemeden geçmeyim ileri görüşlülük 0 bende ilerde anlarsınız ne demek istediğimi. Biten 1. dönemin ardından yeni bi kız meydana çıktı; irem. Biz Ozanla okulda kardeş gibi olmuşuz zaten 7/24 beraberiz çocukla, aramıza nerden katıldığını hatırlamadığım bi şekilde irem de olaya dahil oldu ve sohbete girmeye başladı. Gözlerini süzerek konuşmalar felan, lan yüzünde kafam kadar ben var bu ne özgüven diye sorarlar yani kıza. Hiç farketmez gerçi benim için bikaç laf sokarım gider nasıl olsa yanımızdan. Selin baya gıcık oluyo bu ireme ama belli etmemeye çalışıyo.

Aradan geçen bikaç hafta neticesinde sınıfın kızları bana muhtemel sevgili adayı bulmuş ve aramızı yapmak için örümcek gibi ağ örmeye başlamışlardı bile. Bi buluşma tarihi ayarlanmış yer belirlenmiş ve bana sadece oraya gitmek kalmıştı. Kafamda \"ulan inşallah güzel kızdır\" gibi düşüncelerle kafeye girdim. Zaten küçük olan kafeye girmemle bizim çöpçatanları görmem bir oldu. Yanlarında oturan utangaç kız arkadaşlarının yanına kamufle olmuş bi şekilde beni bekliyordu. Açıkcası ben birisine karşı nasıl davranıcağımı 10 saniye içerisinde tipe göre değerlendiririm, o yüzden pekte hoşuma gitmeyen bi kız için kendimi kasmamaya karar verdim. Karşılıklı oturduktan sonra kalkan çöpçatan ekibi ve ardından bu sıralar yeni bi ilişki düşünmediğimi söyledikten sonra üzülsede belli etmemeye çalışarak masadan kalkan Merve. Ertesi gün sınıftaki kızlardan tepki almış olmama rağmen kafam rahat çünkü umursamıyorum.(en fazla bikaçgün üzülür sonra geçer banane) Bu olayın ardından ilkokuldan aynı liseyi kazandığım sınıf arkadaşım Zeynep gelip bana beni sevdiğini söylüyo (noluyoruz aq 8. Sınıfta yüzüme bakmazdı bu kız?) ve bende hiç yoktan iyidir mantığıyla biraz güleryüzle sohbete başlıyorum eski sınıf arkadaşımla. Bizi konuşurken gören Merve (pgibopatın tekiymiş sonradan öğrendim) arkadaşlarıyla gelip beni yanına aldı ve koridorun sessiz bi kenarına çekip konuşmaya başladı. Bu sırada koridorun diğer tarafında Zeynep ve ekibi göründü.

iremin yanımızdan sülük gibi ayrılmadığı tenefüslerde Selin de ortamın demirbaşlık görevinde. Bi nevi katalizör görevi yapıp dengeyi sağlıyo. Artık irem de dibimden ayrılmaz hale gelmiş tenefüs zili çalar çalmaz soluğunu yanımda almaya başlamışken Zeynep in yeni bi sevgilisinin olduğunu öğreniyorum( bana ne aq çokta gibimde) anlaşılan beni özgüvenini yerine getirmekte bi köprü gibi kullanıp yeni yollara adım atmış hanfendi. Sınavlar felan derseniz çalısmayı bırakalı çok olmuş, bi şekilde bala züte geçerim sınıfı düşüncesine kapılmışım derslerde bile roman okuyorum. (ingilizceci disipline yolladı bi kere aq neymiş derste kitap okuyomuşum saçmalığa bak)2. Dönemin sonları yaklaşmış ve havalar küçük sakin şehrimizde ısınmaya başlamışken ben iyice salmışım kendimi. Sonuç olarak ilk biramı içmeme sebep olan o gün , karne günü. E okuldan gördüğüm 1 lerin sonucunda sınıfta kalma korkusuyla karneyi almadan önce gidip Ozanla (onunda durum aynı zayıflar züt korkusu vb.) tekelden 2 tane extra alıp sindik bi köşeye. Ben hem yaz tatilinde babamın sınıfı geçersem Kuşadasına tatile gönderme sözünü düşünüp yaşayamayacağım güzel tatile üzülürken bi yandanda sınıfta kalıp ailemin yüzüne nasıl bakıcağımı düşünüyorum. 1 er bira neye yeticek gerçi ama ilk defa içiyoruz ne bilelim.

ilkokul ve ortaokulu beraber okuduğum bi kız bana facebook'tan mesaj atıp sohbet etmek istedi.(ulan şeytan tüyü mü var nedir ben bu kızın saçını çeker dalga geçerdim,ama hoş kızdı hani (: ) Nurdanla muhabbeti bikaçgün içerisinde ilerletip kısa bi yaz aşkı yaşayabileceğimi anlayınca bende konuşma dozumuzu artırdım. Artık akşamları uyuyana kadar muhabbet edip sabah günaydın mesajı atıyorduk birbirimize,ama belli ben bu kızla uzun bi ilişki süremiycektim. Ayak uydurup sevgi sözcükleriyle günler geçerken sahilde kocaman (içine benim girebileceğim büyüklükte bi kalp çizip taşlarla isimlerimizin baş harflerini yazdım ve fotoğrafını çektim. (Ulan kıza fotoğrafı göstermeden ayrıldım sonrada atmadım fotoyu ona, boşa uğraştık o kadar vay aq) Liseli değil miyiz aq yapıcaz böyle ergenliker

Arkada benim ettiğim küfürleri anlayan sadece bi kişi varmış; Hale. Ben bu cümleyi kurunca arkadan bi kahkaha sesi duydum baktım katıla katıla gülüyo kız.Ya jfu alemsin valla ya felan diyo en azından benim o kahkahaların içinden seçebildiğim kelimeler bunlar. Sonunda gülmesi kesilince "sende baya dirayetli adammışsın Agnesse ı da reddetmişsin olum bak fırsat ayağına geldi tepme" deyince "kızım bi gibtir git ya hem sen Agnesse olayını nerden biliyon" dedim."Kızlar canım, kızların ırkı ne olursa olsun kız dayanışmasına uyar anlatırlar herşeyi birbirlerine" iyi madem benlik sıkıntı yok en azından içim rahat. Sonuçta kızlara elimi sürmedim ne olabilirki? Ama okulda felan duyulmaması lazım bu olayların yoksa sıkıntı , küçük bi şehirdeyiz ve amcamın öğretmenler arasında yakın arkadaşları var ailem duyabilir dikkat etmek lazım. Akşama kadar kapadokyayı gezmiş bol bol ingilizce kasıp kendimi geliştirdiğimi hissetmiştim, ara sıra Selinin aramaları güzel günüme kısa kısa çomak sokmuş olsada iyi eğlendik o gün. Gece yarısı şehrimize dönünce hoca arabalarla turistlerimizi otele bıraktı ve Ozan ve bana ise iremi eve zütürme görevini verdi . (Yüzündeki ben i ameliyatla aldıran irem de bu aralar okul içerisinde popüleritesini artırmış ve özgüveni yerine gelmişti) Kızı eve bırakınca güçlükle kendimizi yurda atmış duş bile alamadan uykuya dalmıştık.

Gittik aldık karneleri ve ben yine şansa sınıfı ortalamayla geçtiğimi öğrenmişim. Asırlık lisemizin avlusunda sevinçle dolaşırken Selini görüyorum. Morali bozulmuş belli her halinden. Bi çocuğa kaptırmış gönlünü benim saf kankam ona üzülüyomuş nabıcam fuck up felan gibisinden benden bişeyler söylememi bekliyo. Tabi benim umrumda değil ama ilgili arkadaş modeline bürünüyorum hemen bir çırpıda ve pekte anlamadığım gönül işlerinde taktik vermeye çalışıyorum.Çocukta Allah affetsin nasıl bi tip maymun gibi, Selin de hoş bi kız hani okuldaki eli yüzü düzgün kızlardan biri. Herneyse ben buna biraz akıl verdim bu da "çok iyisin, iyiki tanımışım seni" gibi bi cümleyle sarıldı teşekkür felan etti. Karnelerimizi alıp evlere geçtik, ben halimden memnunum tabi sınıfta kalmamışım Kuşadasına gidicem lan (: zaten ingilizceme güveniyorum. Bu yüzden 1. Sınıfın son haftalarında bölüm seçimini de Ozanla beraber yaptık. ikimizde dil bölümünü seçtik, yani 3 sene daha aynı sınıf aynı ortamda bulunucaz.

Luchadragons panpama sevgilerle *

"o gün orda beni öylece bırakıp gitmen hiç hoş bi davranış değildi." (ne saçmalıyo la bu yine)"peki senin sevgilisi olan birisine onları söylemen ne kadar hoştu?" bu söylediğimin üstüne susmasını bekliyodum ama Hale diğer kızlar gibi çekingen yada utangaç bi kız değildi. Söylediklerimin bi faydası olmamıştı pgibopatımsı bi kişiliğe sahip olan kız konuşmaya devam ediyodu sürekli. (Hayal etsenize okulda herkesin peşinde olduğu ve gözlerini ayıramadığı kız benim gibi sade birisi tarafından reddediliyodu. istediğini almaya alışkın olduğu her halinden belli olan Hale benim onu reddetmemi gururuna yedirememiş ve bi nevi saplantı haline getirmişti anlaşılan. Savaşı kazanacağına emin olan bi komutan edasıyla dayandığı kalemin surlarını geçememiş ,geçmesine izin vermemiştim. Anladığım kadarıyla yeni taktikler geliştirip tekrar saldırıcaktı surlarıma. Bana düşen ise her türlü saldırıya karşı ailemin özenle yerleştirdiği ve beni ben yapan karakterimin sağlam surlar olarak yıkılmamasını sağlamaktı. Biraz daha üzerime gelip yakınlaşma çabası içerisine giren Hale aradığını bulamayınca ve mahkeme duvarı gibi yüzümle daha fazla uğraşmak istemediğinden olsa gerek bi süre daha yanımda durduktan sonra dans etmek için tekrar ortaya dönmüştü.

Sevgilime haber verdikten sonra yine klagib "sana güveniyorum" lafını da işitip parti salonuna geçtim. Herkes kendi aleminde ortada dans eden italyanlar kızlar kenarda kuruyemiş ve pastalardan tıkınan oğlanlar bende hemen geçtim masalardan birisine ayakta bekliyorum (aq ne vardı zengin işi olsun diye sandalyelerle masaları zütürüp yerine kokteyl masası koymasaydınız, ayak tabanlarım ağrıdı dıbına koduğumun yerinde) yine bikaç rahatsız edici bakışa maruz kaldıktan sonra benim grubun kızları yanıma geldi. "Hadi dans edelim napıcaksın boş boş durup" diyerek beni de kendi aralarında dansa zütürmeye çalıştılar. Ama ben yine bi yolunu bulup hastayım vb bahanelerle savuşturdum. Ortamda son ses müzik çalmaya devam ederken ben kendi köşemde inzivaya çekilmiş gibiydim. Bi yandan limonatamı yudumlarken bi yandan da eğlenen insanları izliyodum. Bu halim Halenin birden yanımda belirmesine kadar sürdü.Bi anda karşıma çıkmasına her ne kadar şaşırsamda bu akşam bi fırsatını bulup konuşmak için yanıma geliceği belliydi."Noldu? küçük sevgilinle aranız mı bozuk ? Ben sana demiştim önüne çıkan fırsatları değerlendirmeyi bilmiyosun" ya Hale zaten başımda italyan belası var bide sen köstek olma nolur. "Kızım başlama yine" bu lafıma biraz bozulmuş olsada konuşma gücünü kendinde bulunca devam etti.

Döndükten bikaçgün sonra Aslıdan mesaj geliyo ve abi kardeş olarak konuşma amacıyla cevap veriyorum. Geçen bikaçgünün ardından Aslı sonunda beni gördüğü andan beri sevdiğini söyleyip beni zor bir durumda bırakıyo (dur lan aslında hiçte zor bi durum değil ben niye kasıyorum ki?) Ben onu küçük kız kardesim olarak gördüğümü söyleyerek ilk başta umutlarını kırıyorum ve sonra iyice bitirmek için senin abin benim en yakın arkadaşlarımdan birisi biliyosun değil mi diyerek topu ona atıyorum. O ise umursamazca bana ne abimle yakın arkadaşsan diyerek devam ediyo (anlaşıldı bi de bununla uğraşıcaz) Olayı Yalçın'ın duymaması önemli çünkü o yanlış anlayıp arkadaşlığımızı bitirebilir. Olay ona duyulmadan bitmeli bu yüzden azarlıyorum bi nevi " kızım git işine ben senin abinim sil kafandan o düşünceyi " gibi bi cümleyle noktayı koyuyorum ve mesajlarına cevap vermiyorum o andan sonra, (ulan nasıl bi yaz tatili hayal ediyodum neler oldu aq)tatil bitene kadar Selinle sohbete muhabbete devam edip zaman harcıyorum ve okulun başlamasını bekliyorum dört gözle. Çünkü benim gibi o da kendini kapatmış sevgililiğe ve şakasına "kanka sende sapsın bende sapım gel biz sevgili olalım sevaba girelim (:" gibisinden mesajlar atmaya başlıyo. Bi yanım "olucak lan galiba bu iş bak kız ne diyo sana" derken diğer yanım "oğlum saçmalama kız seni yakın arkadaşı olarak görüyo o yüzden samimi davranıyo kendine gel" diyerek çekidüzen vermeye çalışıyo.En sonunda kendimi toparlayıp durumu idare edicek cümlelerle geçiştirdim.

Okulun son haftası, son sınıfların mezuniyet töreni var ve Hale yine iş başında. Mezuniyete Oteldeki partide olduğu gibi kavalyesi olarak beni çağırıyo (olmaz be güzelim bak gidiceksin haftaya bulaşma bana hiç yeni kafa dinlemeye başlamışım zaten) kibarca reddettikten sonra Ozanla artık klagibleşmiş bilardo seansımız için kafeye geçtim. (Ulan her gittiğimizde pes oynayalım deme işte yeniyosun aq) Hale bu reddelişe çok bozulmuş olmalı ki mezuniyet gecesi bile bana mesaj üzerinden trip atmaya çalıştı, ulan büyü felan da yapmadım ki ben bu kıza niye üzerime düşüyo bu kadar? Akşam tavan izleyerek düşünme faslına geçince bu sorunun cevabını bulucaktım.
Reddedilme, cevap bu kadar basitti aslında. ilk gün beni sevdiğini söylediğinde onu kabul etmiş olsaydım, sadece hoşlantı olarak başlayan ilişkimiz eminim bikaç hafta sonra Hale tarafından bitirilecekti. Egosu tatmin olucak, özgüveni artacak ve kendini bi üst seviyeler için (üniversitedeki ağır abaza tipler) hazırlamış olacaktı. Ama ben onu her reddedişimde egosuna bir darbe daha indiriyordum. Bana her istediği erkek gibi elini uzatıp güzelliğiyle ulaşamadığı için hırslanıyo ve odak noktasını benim üzerimde daraltıyordu. (Bu cümleleri kendi ağzıyla söylemişti beni heryerden engellemeden önce, neyse spoiler olmasın az ilerde okuycaksınız zaten) Mezuniyet akşamı da sona erince bikaç gün sonra düzenlenecek olan Lisemizin 'Geleneksel 1. Şenlik Töreni' (: için hazırlıklar başladı. Selin okulda bana görünmemeye çalışırken birden tavır değiştirmiş saldırganlaşmıştı. Her gördüğü yerde dik dik bakmalar, Sevdeyle fısıldaşmalar felan. Ha bu arada eski sevgililerim kanka olmuş haberim yok benim (: Sevgililiğimiz boyunca Zeynep konusu her açıldığında bazen sinirlenen bazende hüzünenen Selin kendine ittifak arayışı içerisine girmiş ve soluğu eski sevgilim Zeynepte almıştı. Kızları anlamak mümkün değil, daha 1 ay öncesinde kanlısı gibi baktığı kıza şimdi kanka diyodu, garip cidden garip.

Tatil başladı ama ben köydeyim ve işin kötü yanı çevremde hoşsohbet, kafa dengim olan arkadaşım yok. Yanlış anlaşılmasın bende köy çocuğuyum,ama köydeki yaşıtlarımla zihniyetlerimiz uyuşmuyo açıkcası. Onların arasında dönen yegâne muhabbet karı kız. Sorsam şu kitabı okudunuz mu? Ne kitabı aq bizim endüstrinin duvarında oturan kızları gördünüzmü nasıl bakıyolar ama zilliler diye sohbeti yine kız meselesine ve abazalıklarına çekicekler. Bende evden dışarı çıktığımda ya babama yardım ediyorum yada sigara içmek için çıkıyorum, tabi babama belli etmemeye çalışıyorum yinede. Sigara içtiğimi öğrenmiş olsada o ilk haftaki olaydan ben bıraktım diye rol yapıyorum daha fazla üzülmesin diye. Sonunda köyde işlerimiz bitmiş tatil için hazırlık yapmak için şehrimize geri dönmüştük. Kuşadasına kimlerle gideceğim belli oldu bu arada, Hakan (öz kardeşler gibi büyüdüğümüz kuzenim),ben babam ve ablam.

Savaş dediğim şey ise Halenin gizlice Seline karşı yürüttüğü soğuk savaştı, ve benim masum sevgilimin bundan haberi dahi yoktu! O banklarda bana yine duymaya alıştığım şeyleri söyleyip benden bi cevap bekleme aşamasına geçti her zamanki gibi. "Olmaz Hale, yanlış anlama ama olmaz. Gerçekten güzel bi kızsın ve bunun farkındasın, okuldaki en güzel kızlardan biri olduğu gerçeğini de inkar edemem ama benim sevgilim var ve ben bunu ona yapamam. Aldatmak bana göre değil" gibisinden bi cümle ile yine buluşmayı sonlandırdım, üst geçide gelince başının döndüğünü ve tek başına merdivenlerden çıkamayacağını söyledi. (Koluma girmeyi bekliyosun yine Hale artık saf değilim ve yaşadıklarımdan tecrübe kazandım, senin anlayacağın artık kendini zeki gören kızların gerçekten salak olduğunun farkındayım) bende bi sigara daha yaktım ve "o zaman başının dönmesi geçene kadar otur sen sonra gelirsin " dedim ve merdivenlerden çıkıp okula doğru yol aldım. Tabi beni uzaktan ajan gibi izleyen Sevdenin sınıf arkadaşından habersiz... Olaylar şimdi başlıyordu ve benim bunlardan haberim yoktu. Ne olacağını bilmediğim için kendimce yapmaya alışık olduğum savunma sistemimi hazırlayamamıştım sadece Halenin mezun olmasıyla bu olayların biticeğini düşünüp kendimi rahatlatıyordum. 11. Sınıfın son haftalarındaydık artık ve ben hafta sonu tatil için kaldığım şehrin bi ilçesinde öğretmenlik yapan ablamın yanına gittim. Ertesi gün hastalanmam sonucu acilen hastaneye gidip muayene olduktan sonra serum takıldı ve o anda telefonumun evde kaldığını farkettim. Yani Seline haber vermemiştim ve zaten antidepresan alan kız şimdi sinirden deliye dönmüştür, en sevmediği şey olan habersiz bırakılmaktı. Ve benim yaptığım tam olarak buydu.

Havada uçuşan tehditlerin ardından herkes susmuş ne tepki vereceğimi bekliyodu. Ben yine durumu şimdilik idare ediyorum, (ah be Yalçın tak vardı demi aq geldin bide kızlarla gelmişin kafanı gibiyim senin) Tek başıma olsam Can denilen zütten bacağı alıcam altıma diğer ikiside beni tekmeliycekler olay biticek ama yok kendim için değil gecelerce sırdaşlık ettiğim kardeşimi sevdiği kız önünde rezil olmasına izin veremezdim, ilk başlardaki cesur cevaplarımın azaldığını hisseden yurt çocukları ise uğraşlarıma rağmen Yalçına da Özgüre de birer tokat atıp (o ikisi şehrimizde adı duyulmuş 23-24 yaşlarında elemanlar) ilgiyi bana yöneltmişlerdi tekrar. Bende bikaç yumruk ve sağ bacağıma yediğim bi tekmeden nasibimi almış, ileride olucaklar için o vuran çocuklara acıyordum, altta kalmak (: hiç bana göre bişey değildi. Yaptıklarının cezasını bikaç hafta içerisinde almış olucaklardı muhtemelen. Kafamı Selinlerin olduğu kısıma çevirip sakince gülümsedim, o benim bu gülümsememin anldıbını biliyordu eminim, telaşlanıcaktı ve benim karşı hamlemi bekleyecekti. istediğim buydu aslında, kendi kafasında olacakları kurgulayıp endişe duyacak ve pişman olucaktı. Oldu da ...

Hastaneden eve döndüğümde sonunda telefonu elime almış ve internet bağlantısını sağladıktan sonra hemen mesaj atıp haber vermek için whatsapp a girmiştim. Gelen 25 e yakın mesajı gördüm ve en başından beri okumaya başladım.
"Sana güvenmiştim, inanmak istiyodum o kızlarla birlikte olmadığına ama sen yedekte Haleyi de tutuyomuşsun meğer"
"Ben bunları haketmedim, bana yaptıklarının hiçbirini haketmedim jfu."
"En azından bi cevap yazabilirsin, söyleyecek hiçbişeyin yok mu?"
"Sen ne şerefsiz ne kötü bi adammışsın hayatımdan gibtir git artık istemiyorum senin gibi birisini sana o fahişelerle mutluluklar diliyorum, bidaha ne beni ara ne de mesaj at"