özet : baştan söyleyim hissetiklerimi kimseye anlatamadığım için buraya yazmayı düşündüm ..kız muhabbetidir uzun olacak okumak istemeyen hiç kıllatmayıp çıksın rica ediyorum . okurum diyen de yaksın bi sigara hatrıma ... imla kuralları falan da giblemiyorum ...

Dediğim gibi kimseden yorum cevap falan beklemiyorum aslında .. ama yaşadıklarım o kadar ağır gelmeye başladı ki içimde tutamıyorum .. egom o kadar yüksek ki beni tanıyan birine bunları anlatamıyorum daha doğrusu anlatırken gözümden düşen yaşlara engel olamadığım için kendimden utanıyorum elim kolum bağlanıyor o yüzden buraya yazmak istedim ..
Kısacası 6 yıl aslında ... dile kolay 6 yıl amk ... hayatımın en güzel döneminde o 6 yılıma neler sığdırdım ben ... her duyguyu yaşattı bana huyu güzel gülüşünü sevdiğim ... çok sevdim bi an olsun ondan ciddi anlamda kopmayı düşünmedim .. geleceğim için kurduğum her dıbına kodumu hayalimin her saniyesine onu yerleştirdim .. sadece aşkı yaşatmadı bana .. içimde kalan çocukluğumu da , egomu zekamı aklımı düşüncelerimi sergileyebileceğim alçak gönüllüğü de gösterdi .. bi süre sonunda farketmeden ister istemez onsuz bir hiç olduğumu gördüm ...

ve birgün geldi çattı sebebine anlam veremediğim saçma sapan duygular düşünceler sonunda ayrılmayı tercih ettik ... önceleri çocuk oyunu gibiydi liseli gibiydik bi süre yalandan konuşmaya görüşmeye devam ettik .. ama 6 senenin sonuda okadar kolay bitemezdi illaki .. herşey belliydi aslında bitiyordu artık ... ve bitti .. baştan gibime bile takmadım .. nasıl olsa anlarız hatamızı döneriz yine bir şekilde birbirimize dedim .. günler günleri kovaladı bir sabah uyandım ve artık tamamen bittiğine inandım ... burda ölüm acısı falan diye felsefe yapmak istemiyorum bende farkındayım durumun ama o sabah yaşadığım acıyı hayatımda bir daha yaşayabiliceğimi düşünmedim .. taa ki ertesi sabaha kadar .. sonra diğer sabaha kadar ...

dedim ki böyle gitmez çivi çiviyi söker peşimde de 1-2 guzel ama benım aklımın dolulugundan dolayı hiçbirşekilde etkilenmediğim kızlar vardı .. biriyle tanışmaya karar verdım gittim konuştum .. numaralarımı verdik 2-3 gün konuştuk 1-2 kerede görüştük oyle tam anlamıyla çıkma sayılmadan muhabbet ettik .. itiraf ediyim bi süre unuttum aslında .. kız okadar güzel okadar mantıklı konuşuyodu ki o kadar güzel anlaşıyoduk konuşuyoduk ki sıkılmadan etmeden ulan dedim ortalık karı kız kaynıyo bunlarla da anlaşırım işte ne üzmüşüm kendimi bukadar ... bir gün ciddi ciddi çıkmaya karar verdim bununla çağırdım buluştuk .. yemek ti bi mekanda birşeyler içmekti derken prosedürleri bitirdik .. izmir deyim bu arada ... dedim biraz yanlız kalalım tekrar 1-2 bira alıp kordona çimenlere gittik ... aklımda kesinlikle kızı eve atmak falan yok çünkü aradığım duygusal birşey ... işte ne zaman o kızla başbaşa samimi bir şekilde o kordonda konuşmaya başladık o an dünyam başıma yıkıldı sanki .. dıbına kodumu kızı onun gibi gülmüyo işte onun gibi kokmuyor onun gibi bakmıyor ... söylediklerimi çok ciddiye alıyo benimle dalga geçmiyor yaptığım espiriyi leblebi demedikçe anlamıyor ... durdum bi an birşey anlatmasını istedim başladı anlatmaya .. uzaklaştıkça uzaklaştım gözlerim doldu .. hayatımda bukadar çaresiz kaldığımı hatırlamıyorum ne yapıcagımı bilemedim ... dahasını anlatamıyorum kapattım muhabbeti bindirdim taksiye yolladım .. gittim 2 bira daha aldım ... dediğim gibi ölüm acısı felsefesı yapmak istemiyorum , o an içimdeki acıyı allah düşmanımın başına vermesin .. anladım ki yalnız kalmamam lazım ama ister istemez kalıyorum işte .. allaha şükür mantıklı adamız düzgün düşünebiliyoruz ama işte bazen kafaları yicek gibi oluyorum sağı solu kırmanın saçmalığını biliyorum ama tutamıyorum kendımı gidiyorum duvara vuruyorum .. hergün içimdeki acının en üst noktaya geldiğini düşünüyorum ...

Fanatik galatasaraylıyımdır .. şükürler olsun ki bukadar çok sevmişim takımımı .. onunla seviniyorum onunla üzülüyorum ama unutturuyo işte birçok şeyi .. artık buda yememeye başladı şampiyonluk bukadar yaklaşmışken ona ezberlettiğim nevizade gecelerini söyleyişi geliyo aklıma kafayı kırıcak gibi oluyorum .. dıyorum yenılelım amk gitsin şampiyonluk onunla sevinemedikten sonra içime oturucak biliyorum ..

ve sonra .. bugun bır fotograf lazım oldu ve bahsetmek bile istemediğim o dev arşive girmek zorunda kaldım ... 6 yıllık fotograflar videolar ... tutamadım kendımı tek tek baktım hepsine .. baktıkça kafaları yedim yedikçe baktım ... o an anladım ki 6 yıl benim umurumda bıle degıl .. ben kafayı birdaha hiçbirşeyin eskisi gibi olamamasına bozuyorum .. bitti işte gitti.. 6 yıl degıl benim kalan ömrümü yemiş allahsız ... okadar çok merak ediyorumki be allahsız hiç mi özlemiyosun ... bukadar kolay nasıl devam ediyosun hayatına ... işte yine hissetiğim en büyük acı burda karşıma tekrar çıkıyor .. dese ki ben de özledim ben de unutamıyorum .. ne olacak ki ... hiçbirşey düzelmicek .. farklı hayatlar seçmemişken durduramadık hayatı ...

okuyan eden varsa nefesine yüreğine sağlık .. kendinize iyi bakın