/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 62.
    0
    Reeeeez
    ···
  2. 61.
    0
    Hızlı bin
    ···
  3. 60.
    +32
    Rüya görüyordum sanki bi kaç doktor sürekli üzerime iğneler batırıyorlardı. Orada gözlerim kararıyor tekrar açtığımda Kaybediyoruz diyerek koşuşan doktorlar görüyordum. En son kalp atışımın durduğu diiit sesi kulağımda çınlıyordu. Sılayı görüyordum. Eski anılarımızı, gülüşünü daha sonra o kara günü görüyordum. Polisleri, görevlilerini ve yerde yatan o gül yüzlü sevdiğimin cansız bedenini gördüm. Gözüm bir kez daha karardı ve açıldı. Kalp ritmimi duyuyordum. Başardık diye sevinen doktorlar vardı ve bir kez daha karardı gözlerim..

    Gözlerimi açtığım bir ses duydum. Uyandı efendim. sağ tarafıma baktığımda baş ucumda maskeli bir asker duruyordu. Neredeyim? dedim. Dilerseniz komutanıma zütüreyim bütün sorularınızı cevaplayacaktır efendim. dedi. Neden bana böyle saygı gösteriyordu ki? Kimdi bunlar? Kafam karışmış bir şekilde Peki. dedim. Kıyafetleriniz yan taraftaki gardropta giyindikten sonra gidelim dedi. Kafa sallayarak onayladım ve kalktım. Gardrobun kapağını açıp kıyafetlerimi aldım. Kapattığımda vücudum gözüme farklı görünüyordu. Anormal derece de kaslarım şişmişti. Dokunduğumda çok sertti vucudum. Anlam verememiştim. Kıyafetlerimi giydim ve askere döndüğümde yürümeye başladı bende takip ettim.

    Dışarı çıktığımızda karargah tarzı bir yerde olduğumu fark ettim. Fazla büyük görünmüyordu ama yine de ihtişamlı gelmişti bana. Etrafta başka asker yoktu. Askeri takip ettiğimde büyük bir kapının önüne geldik. Önünde 2 asker daha bekliyordu. Asker bana dönüp Komutanım sizi bekliyor. Buyrun. diyerek kapıyı gösterdi. Teşekkür anlamında kafamı sallayıp kapıdan içeri girdim. Büyük bir masa, deriden büyük bir koltuk masanın arkasında ve ondan daha küçük 2 koltuk ve masa büyük masanın önündeydi. Tüm bunların önünde de bir adam duruyordu. Yüzünü seçmek için yaklaştığımda gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Bu Nejat Amca'ydı. SILA'NIN BABASI !

    Ne..Nej..N..Nejat Amca? diyebildim. Evet oğlum benim ! diye karşılık verince koşup birden sarıldım. Bi kaç saniye sonra oda kollarını bana sardı. Uzun zaman sonra ilk kez huzurlu hissediyordum..
    ···
    1. 1.
      +5
      Yanlış anlama da bu hikayede kendinizden kesitler göreceksiniz. diyosunda 'gözlerimi açtım' dan başka bi ortak noktamız yok. Ama olsundu Dewam
      ···
  4. 59.
    0
    Recervecici
    ···
  5. 58.
    0
    Rezervasyon
    ···
  6. 57.
    0
    Rezervasyoncuuuğğğphhhsjfjxbshe
    ···
  7. 56.
    0
    Rezervasyon
    ···
  8. 55.
    0
    rezrezrezrezrze
    ···
  9. 54.
    +1
    http://inciswf.com/a64a95yu.swf
    ···
  10. 53.
    +32
    Gözlerimi araladığımda doktorun baş ucumda olduğunu gördüm hemen role bürünmeliydim yoksa Azra'nın ilaçları içirmediğini de anlardı. Oyunu oynadığımda rahatlamış görünüyordu. Yine aynı senaryo ile odadan çıkmıştı fakat kapıyı açtığında görmüştüm artık kapıda iki tane hasta bakıcı duruyordu. Doktor gerçekten de zeki biriydi anlaşılan, ben ise gittikçe tükenmeye başlamıştım. Burdan çıkmanın yolunu düşünmekten yine kafayı yiyeceğimi düşünüyordum. Başım ağrımaya başlamıştı ve sağlıklı düşünmek için biraz uyumaya karar vermiştim..

    Birden ayak sesleriyle irkildim. Gece olmuştu. Kapının kulpunun yavaş yavaş açıldığını gördüğümde gözlerimi tekrar kapadım ve hafif açık bakıyordum. Kapı açıldı ve içeri siyah maskeli ellerinde m4 e benzer silahları olan adamlar doluşmaya başladı. Korkuyordum ve ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Etrafımda dağıldılar yatağımın yanına ve pencerelere konumlandılar resmen daha sonra içeriye uzun deriye benzer parlayan paltolu bi adam girdi. Bana bakıyordu. Elini beline atıp bir bıçak çıkardı. Korkum 2 katına çıkmıştı. Adamın yüzünü seçemiyordum karanlıktan. Bıçağıyla bana yaklaştı ve bileğimdeki bilekliği kesti daha sonra baş ucumdaki adam koluma bir iğne soktu bütün vücudum sanki felç geçirmişti. Görebiliyor ama hareket edemiyordum. Başıma bir torba geçirdi ve beni kucakladı. Torbanın alt kısmından adamın ayaklarını görebiliyordum ama gözlerim gittikçe kapanıyordu. En son gördüğüm yerde baygın yatan 2 hasta bakıcının ayağıydı..
    ···
  11. 52.
    0
    HEBELE HUBELE
    ···
  12. 51.
    +43
    Yaklaşık 2 hafta hemşire Azra'nın dediği gibi oyuna devam ettim. Gerçekten de doktor her seferinde aynı kelimeleri sarf ediyor aynı heyecanı yaşıyor gibi yapıyordu. Aklımda kaçmak için planlar oluşmaya başlamıştı. Burda rahatlayabildiğim tek zaman, azra'nın sözde ilaç vaktiydi. Konuşup dertleşiyorduk. Planlarımda hep bir yerde uyuşmazlık oluyordu ve bir kere şansım olduğunu iyi biliyordum. Planımı yapmıştım. Önce bahçeye çıkmanın bir yolunu bulacaktım. Ardından yanımdaki hasta bakıcıyı bayıltıp kıyafetleriyle göze batmadan burdan kaçacaktım. Planımı uygulamak için tam 3. haftanın başlangıcını denk getirdim ve doktorla aynı konuşmayı yaptıktan sonra bahçeye çıkmak istediğimi söyledim. ilaçlarınızı içtikten sonra çıkabilirsiniz diyip gülümseyerek çıktı. içimden Tabi ki içtikten sonra çıkarım dedim. Azra geldi ve azra'ya planımı anlattım. Kapıda beni bir hasta bakıcının beklediğini ve sol bacağının aksak olduğunu söyledi. Bana iyi bir tüyo vermişti çünkü ilk neresine vuracağımı biliyordum artık. Hasta bakıcılara göre kalıplıydım. Azra çıktıktan sonra hasta bakıcı içeri girdi ve bilekliği çıkardı. 15 dakika ! fazlası maalesef yok efendim dedi. Başımla onayladım.

    Bahçeye çıktığımızda temiz hava ciğerlerime dolmuştu. Pencereye nazaran dışarıda soluduğumda değerini anlamıştım. Hasta bakıcıya dönüp toprağa basmak istiyorum dedim. Peki diye karşılık verdi ve bahçenin çimlerinin olduğu köşe kısmına geçtik. Burda kolumdan çıkabilir misin? dedim. Fakat.. Peki peki dedi ve çıktı. Toprağa doğru ilerlerken adamın telefonu çaldı Evet? derken arkasını döndü. Fırsatını bulmuştum. Önce adamın sol bacağına sıkı bir tekme attım. Diz çökmüştü ve ensesine sağlam bir yumruk attım. Önüme yığıldı. Ayaklarından sürükleyerek uzun çimlerin arkasına çektim hemen ve hızlıca önlüğünü giydim ve sakin adımlarla bahçeye çıktım. Ortalıkta biraz dolaştım kimse bana bakmıyordu bile. Kapıya doğru yöneldim. Arkası dönük adamın biri vardı kapıda. Güvenlik elemanı görünümündeydi. Onu bayıltmak tehlikeliydi çünkü çok açıktaydık. Beni tanımasının imkanı yoktu. Bir bahaneyle dışarı çıkabilirdim. Sonuçta hasta bakıcıydım. Adamın yanına gittim ve arkasından Arkadaşım arabayla anahtarımı getirecek kapıyı açar mısın? dedim. Arkasını yavaşça dönerken Elbette dedi. Sesi tanıyordum. Bana döndüğünde fark ettim. Bu doktordu ve gülümsüyordu. Birden boynuma elindeki iğneyi sapladı. Gözlerim kararırken hasta bakıcıları çağırıyordu.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      0
      Devam aq
      ···
    2. 2.
      0
      Sabahlıycaksan uyumayacağım
      ···
    3. 3.
      0
      Sabahlıycaksan uyumayacağım
      ···
      1. 1.
        +1
        Sizler varsanız bende varım kardeşim..
        ···
      2. 2.
        0
        Yirin seni
        ···
      3. diğerleri 0
    4. 4.
      0
      Yaz lannnn. Yazzzzz
      ···
    5. 5.
      0
      Vay bin doktor rez lütfen hikayeyi gibik yerlerde bitirme dierleri gibi ve çok uzun olsun sardı
      ···
    6. diğerleri 3
  13. 50.
    0
    Rez panpa bekliyorum sabaha kadar biter dersen sabahlarim
    ···
  14. 49.
    0
    Rez bilader severim böyle paranoyak duygusal bilim kurguları
    ···
  15. 48.
    0
    Rezzan kiraz
    ···
  16. 47.
    0
    Rezerve
    ···
  17. 46.
    0
    Rez bitince
    ···
  18. 45.
    0
    Varım panpa ateşle
    ···
  19. 44.
    0
    Rez bilader en bastan mi yaziyorsun yoksa bi yerden kopyaliyon mu
    ···
    1. 1.
      +2
      Baştan kardeşim. Hikayenin açıklayıcı bölümünde günlük yazması hikayenin bi parçası, yoksa şuan yazıyorum.
      ···
  20. 43.
    0
    rez okurum bi ara
    ···