Degistirmiyorum lan zorlami
ensenden nasil sızı seyrettin panpa

meraklandırdın yaz bakalım

Hızlı yaz bin

Gözlerim karardı dizlerimin bağı çözülmüştü sanki gözlerim kapanırken son gördüğüm takım elbiseli bi adam ve yanında 2 kar maskeli asker veya gibi bişeydi.

Gözlerimi yavaş yavaş açtım ve göz bebeğim ışıkla doldu birden büyüyüp küçüldü. Ne olduğunu anlayamıyordum. Ensemdeki sızı neydi gördüklerim kimlerdi? Sandalye de kelepçelenmiştim. Yaklaşık 10 dakika öyle kala kaldım. Gözüme yansıyan projektör ışığından hiç bir şey göremiyordum sonra kapı açıldı. Anıl Akıncı dedi birisi beni tanıyordu. Kimsin dedim cevap gelmedi. Hayatın boyunca varlığımıza inandın araştırdın ama bizde senin gibileri araştırıp takip Ediyoruz dedi. Siz dediğin kim noluyor dedim cevap gelmedi. Ayak sesleri duydum kapı açıldı ve kelepçelerinden kurtulursan herkes için öldün demektir dedi ve kapı kapandı.

Afallamıştım ne demek istemişti? Kimdi? Kelepçelerden nasıl kurtulacaktım?

Etrafa göz gezdirmeye sandalyeyle gezmeye calıstım kaç saat sürdü bilmiyorum kan ter içi de kalmıştım. Gözümde bir damar attığını hissedebiliyordum. Sonunda kasılmayı bıraktım ve kollarımı bıraktım parmak ucun birden bir şeye çarptı kelepçenin anahtarı kelepcenin zincirindeydi.

illüminaticiler kaçırmış adamı beyler

Anahtarı kelepçenin anahtar deliğine soktum tam çevirecekken cümlesi beynimde yankılandı. "herkes için öldün demektir." ne anlama geliyordu yoksa birisi bana şaka mı yapıyordu her ihtimalde açacaktım kelepçeleri ve anahtarı çevirdim kelepçenin metal sesi odada yankılandı. Toparlandım ve kapıya yöneldim korkuyordum ama bi o kadarda heyecanlıydım hayatım boyu inandığım şeyi yaşıyordum. Kapıyı yavaşça açtım çalışma odası tarzında bir yere benziyordu. Masada bir not buldum. Buradan canlı çıkarsan ölüsün unutma yazıyordu. Hep aynı şeyi ifade eden kelimelerdi ne demekti bu?

Odada ki diğer kapıya yöneldim yavaşça açıyordum birden kapının diğer yanındaki silahı gördüm kendimi olduğum gibi yere attım. Silah bütün gümbürtüsüyle ateş aldı.

Odaya girdiğimde uzun bir hole benziyordu ama yarısı karanlıktı. Karanlığa doğru gitmeye basladım birisi konusuyordu bilmediğim dilde ve gırtlaktan. Birden karanlığın içinde bir çift karanlıktan da kara göz belirdi karanlığın içinden üzerime yüklenip kaval kemiği gibi olan dişlerini boynuma geçirirken hırlıyordu. Çıkarsan ÖLÜSÜN. kanımın boynumdan akışını görürken bağırmaga bile fırsatım olmamıştı.

Birden sıçradım yerdeydim kendimi attığımda kafamı masaya vurmustum büyük ihtimal kafam ağrıyordu. Bayılmış olmalıyım diye düşündüm ve kapıyı araladım bi sorun vardı.. Silah sesi duyduğuma emindim ama kapıya bağlı olan silah susturucu takılı olduğunu gördüm.

değerlenir.

Adam sonunda şizofren çıkacak kaçın beyler

Odaya geçtiğimde tıpkı rüyamdaki gibi bir holdü ama her tarafı aydınlık ve duvarlarda boş tablolar vardı holün sonunda 2 kapı vardı. tereddüt bile etmeden rasgele sağdakine girdim. etrafta içki şişeleri, üzerinde bıçak olan eski bir langırt masası ve kırmızı beyaz kitapların dizildiği bir kitaplık vardı. odanın ortasında yerde bir not daha vardı hemen ona koştum biraz eskimişti ama okunabiliyordu. Soluduğun ortamda metamfetamin gazı yoğunlukta. ACELE ET. okuduğumda gözlerim açılmıştı hemen girdiğim kapıya döndüm ama bu taraftan elektronik kilit vardı kapı kulpu yoktu. Eğer gazı fazla solursam halisilasyonlar görmeye başlıyacaktım ve daha da kötüsü uyarıcı etkisi baş gösterdiğinde kalbim yerinden fırlayabilirdi.

Aklıma hiç bir şey gelmiyordu. nota tekrar baktığımda arkasında küçük bir yazı daha vardı. Ne Mutlu Türküm Diyene !. Yardım eder Rab Türklüğünü belli edene yazıyordu. Anlamı neydi peki bunun? zamanım daralıyordu.

Yaklaşık yarım saat odada debelenip durdum ama hiç bir şey bulamadım artık yüzüm yanmaya ellerim titremeye başlamıştı. Pes etmiştim kapının dibine yığıldım karşımdaki kitaplığa öylece boş boş bakıyordum birden fark ettim kitapların bi kısmı ay'ın yarısını bir kısmıysa yıldız'ın yarısını oluşturmuştu. Türk, Türklük falan diye afalladım ve hemen ayağa fırladım beyaz ve kırmızı kitapları göz kararı yerlerine yerleştirmeye başladım. Yaklaşık 10 dk sürmüştü göz kapaklarım kapanmaya başlamıştı. geri çekilip tekrar baktığımda oluşan tek şey Türk bayrağı değil aynı zamanda ortasında 571 yazıyordu elektronik kilide koştum şifreyi girdiğimde kırmızı olan ışık yeşil oldu kapıyı açıp kendimi zor bela dışarıya attım yuvarlanarak

Öksürürken birden önümde 2 ayak olduğunu fark ettim alkış sesi duydum. önümdeki her kimse beni alkışlıyordu. Tebrikler Öldün dedi ve birden elindeki bıçağı boğazıma sapladı. Saplamasıyla kaybolması bir oldu sanırım metamfetamin'inin etkisiydi. tekrar holdeydim ve rahat nefes alabiliyordum.

Hemen önümde diğer kapı vardı ama artık mecalim kalmamıştı bir tuzak veya aksilik artık her neyse yine beni bulursa bu sefer kurtalamayabilirdim. Kapıyı ürkerek açtım ama diğer yerlere hiç benzemiyordu duvarlarda tuğralar vs. tablolarıyla doluydu biraz daha açtığımda büyük görkemli bir masa ve arkasında Türk bayrağı vardı duvar boyunca. masanın arkasındaki sandalyede oturan adam Yaklaş dedi. kalbim yerinden fırlayacak gibi atıyordu. Sana tek bir soru sorucam dedi ve tek bir cevap hakkında var dedi. Canlı kalabildin buraya kadar.. Neden? dedi. Tek cevap hakkım vardı ve yanlıs yaparsam ne olacağını bile bilmiyordum adamı göremiyordum koltuğu karanlık yüzü belli olmayan takım elbiseli biriydi. Normal birine benziyordu ama yine yanlış yapma hakkım yoktu bunu hissediyordum.

Hızlıca hafızamı yokladım bu yerdeki herşeyin tek ortak noktası vardı canlı kalmakla ilgili. Ölüm..

Ölü olmak için mi? dedim birden masaya doğru eğildi adam ve yüzü açığa çıktı. saçları yanları çok kısa üst kısımlar ise dikilmiş birazda incintı yüz hatlarının her biri çok belli oluyordu. gözleri mavimsiydi ama tam seçemiyordum. Güldü. Artık istesen de istemesen de kendin hariç herkes için ölüsün dedi. Nasıl? diyebildim sadece. Yoruldun bu gün baya git dinlen dedi ve tekrar yaslandı koltuğuna. kalkıp kapıya yöneldim gidiyordum ama nereye?

kapıdan çıktığımda 2 tane kar maskeli asker kamuflajla adam duruyordu nerden gelmişlerdi? burdan buyrun diyerek duvarı işaret etti ve duvara elini koydu. Duvarda gizlenmiş bir kapı açıldı ve uzun bir koridora girip yürümeye başladık.

Yaz lan artık delirtme beni

Yazsana huur

Koridorun sonunda kapısında TB yazan bir odayı işaret ettiler odaya girdim 5 yıldızlı otel odası gibiydi duvarda bpydan boya bir plazma, yuvarlak şekilde bir yatak, mini bar ve daha niceleri vardı. Halen nefes almakta zorlanıyordum camı açmak için perdeyi açtığımda nutkum tutuldu şehri belkide 400 metre yukardan bakıyordum kaçıncı katta olduğumdan haberim yoktu. Yatağın başında üstünde değişik bir simgesi olan deri bir çanta duruyordu. Yatağa oturdum çantayı açtığımda ışıl ışıl parlayan bir silah ve susturucu takımı olduğunu gördüm.

Halen yaşadıklarıma inanamıyordum ama kafam artık hiç bir şey almıyordu dinlenmem gerekiyordu kafamı yastığa koydum ve olan biteni düşünmeye başladım.

rezarvatuar

Bağırarak uyandım.. Sabah olmuştu bir rüya görmüştüm fakat hatırlayamıyordum. Yataktan kalktım dolaptan bir su alıp sonuna kadar tek dikişte içtim. Kapının dibinde bir gazete vardı aldım ve yatağa uzanıp sırtımı yatağın başına dayadım. Bi sigara yakıp gazeteyi incelemeye başladım manşet haberi " Gence ayı saldırdı!" idi. Dikkatimi çekti içereğini okuduğumda dehşete kapıldım aynen şöyle yazıyordu. " hafta sonu tavşan avına giden gence ayı saldırdı. Gencin yüzünü tanınamayacak hale getirip bağırsaklarını dışarı çıkarmıştı. Ayıdan bi iz yok.. Gencin kimliğini adli tıp açıkladı. Sivas doğumlu Anıl Akıncı(22) ava gittiği gece bir ayı tarafında parçalanmıştı. Ailesi ve yakınları haberi aldığında sinir krizi geçirdi." okumayı bitirdiğimde gözlerim fal taşı gibi açılmıştı ve yapboz tamamlanıyordu. Artık herkes için ölüydüm..

Ailem.. Arkadaşlarım.. Sevgilim.. Hepsi beni öldü olarak biliyordu. Peki ama bu nasıl olmuştu bu adamlar kimlerdi ve ben neden burdaydım. Neden ben? Yerine oturan taşların yanında yeni sorularda eklenmişti kafamda.. Bir an önce herşeyi çözmeliydim.

The machine bizi izliyor panpa, fazla yazma buralarda...

ccc person of interest ccc

Dewam pnpa hadi

Ben öylece sorulara cevap ararken kapı açıldı. Gece konuştuğum adamdı bu.. Rahat uyuyabildin mi diye sordu ve birden ne cesaretle söyledim bilmiyorum beni öldürmeye çalışmanızı saymazsak rahattı dedim. Güldü.. Sen zaten ölüsün dedi. kıyafetlerin sen kalkmadan dolabına yerleştirildi terzin birazdan gelip silahını koyabileceğin yerlerini kıyafetinde gösterecek giyinsen iyi olur dedi ve gitti.

Afallayarak dolabı açtım kumaşı parıldayan tıpkı yüzü çizik adamın üstündeki gibi bir takım elbiseydi bu. Giyindikten sonra kapı açıldı ve gözlüklü orta yaşlarda elinde çanta olan bi adam geldi. Vucüd ölçülerinizi doğru aldığımı biliyordum tam üstüne göre olmuş dedi. Teşekkür edecektim boğazım düğümlendi edemedim. çantasını açtı. orta uzunlukta sivri parlayan bir hançer çıkardı. bir çok metal alaşımından yapıldı. Kırılmaz çizilmez ve.. sözünü bitirmeden hançeri kalbime salladı elini havada tuttum nasıl yaptığımı bilmeden ve büküp elinden aldım. Seni seçmekte haklılarmış dedi gülümseyerek hançeri nazikçe elimden aldı ve kravatın arka kısmındaki bir bölmeye yerleştirdi. Orada onun olduğundan haberim yoktu... Giyerken fark etmemiştim. Daha sonra küçük parçalar çıkardığını gördüm kıyafette elini gezdirdi geri çekildiğinde parçalar avcunda yoktu.

En son yatağın başındaki çantayı aldı silahı çıkardı ve bana uzattı.bunu gizlemene gerek olmayacak dedi. Normal olarak aldım ve belime taktım. Birden öyle bir kahkaha attı ki irkildim. o kadar da acemi olma dedi ve silahı ceketin iç cebinin olduğu yerdeki kılıfına koydu. Onunda orda olduğundan haberim yoktu...