Dışarı çıktığımda hava kararmıştı. Gözlerim boşluğa bakıyordu. Arabama bindiğimde telefonumun çaldığını fark ettim. Arayan amcamdı.

- Efendim?

+ Fatih polis kamera kayıtlarından kimlik tespit etti. Babanı bıçaklayan kişi Murat KERiM.. Tanıyor musun?

Beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Konuşamıyordum. Telefonu kapattım bir şey demeden. Bu handenin sevgilisi Murat'tı. O an herşeyi anlamıştım. Lucifer bana olmadan gösteriyordu herşeyi ! O an gözlerimin alev alev yandığını hissettim. Arabamı çalıştım ve Murat'ı bulmak üzere gaza kökledim..

Murat'ın arkadaşı Cihan'a ulaştım ve ona sadece yerini söylemesi karşılığında 300 bin tl teklif ettim. Murat, kale arkasında harabe bi evde saklanıyor bilgisini aldım. Hemen oraya sürdüm. Yanımda hiç bir şey yoktu. Bir şeylere gerekte yoktu onu ellerimle parçalayacaktım. Evin önüne gelince arabadan hızla inip eve doğru koştum. Eve girdim ve bağırmaya başladım.

ÇIK ULAN DIŞARI huur ÇOCUĞU !! ÇIIIK !

Birden kapıların hepsi birlikte açıldı. Her kapıdan elinde sopalı birileri çıktı. En son kapıdan ise Murat..

Derdin varsa bana gelseydin ulan şerefsiz ! ne istediğin dostlarımdan, ailemden ! NEE !

Senin yüzünden aşık olduğum kadını kaybettim. Beni terk etti. Sende tek tek sevdiklerini kaybedeceksin ! dedi.

Ulan.. lafım başka birinin sesiyle yarıda kesildi..

Günahlarımızın yüzümüze yansımasıdır kavga ve yine günahımızın affedilmesidir iyileşmek..

Arkama döndüğümde gözlerim parlamıştı. BU LUCiFER'DI. Yine o siyah takım elbisesi ve garip ama bi o kadar uyumlu ayakkabısıyla kapıdaydı. Ağır adımlarla içeri girdi. Yanımdan geçerken, Dışarı çık ve bekle dedi. itiraz edecektim ama onun şeytan olduğu düşüncesi vardı aklımda. Ben dışarı çıkarken herkes bana bakıyor ama kimse hareket etmiyordu. Ben çıktıktan 1 dakika sonra bağırışlar gelmeye başladı içerden ve koşan birilerini gördüm kapıdan. Çıkanlar o sopalılardı. Hepsi de ŞEYTAN görmüş gibiydi : ) ama murat çıkmamıştı.

içeri girmeye karar verdim. Lucifer bir sandalyede oturuyor Muratsa küçük bir çocuk gibi köşede ağlıyordu. Yanına gittim birden bağırdı. YAKLAŞMA BANAA ! ÇOK KORKUYORUM SENDEN FATiH ! şaşırdım benden neden korktuğunu sordum. MURAT, FATiHTEN KORKAR ! HEP KORKMUŞTUR HEHEHE HEP KORKMUŞTUR ! ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

Sanırım arkadaşın korkudan delirdi. Hayatı boyunca senden korktuğunu söyleyecek gibi görünüyor.. Garip bir sırıtışla söylemişti bunu Lucifer. Birden benimde ona benzer bir sırıtış belirdi yüzümde..

Kardeşlerim bi kaç sıkıntım var o yüzden bu geceyi burda bırakalım yarin sabah kaldığımız yerden devam edelim.. Hepiniz çok değerlisiniz. Okuma zahmetinde bulunan arkadaşlarıma tekrar teşekkürler.. REZLERiNiZi ALIN YARiN YiNE BURADAYIZ !!

Kardeşlerim sıkıntılardan dolayı olduğunu belirttiğim halde baya mesaj aldım. Şunu unutmayın sizin burda okuma zahmetinize sonsuz saygım var ama takdir edersiniz ki hayatımdaki olaylar illa ki etkiliyor. Anlayışınız için yine de teşekkürler.

Ben lucifer'a bakarken birden murat sıçrayıp koşar adım kaçtı, gitti. Bir taşla iki kuş vurmuş, hem muratın cezasını vermiş hem de lucifer'ı bulmuştum. Lucifer'a bir sürü sorum olduğunu, cevaplayıp cevaplamayacağını sordum. Evet ancak burada değil.. dedi ve mekandan çıktık.

Club'a geldiğimiz de ofisime geçtik. Clubtan geçerken fark etmiştim ki benim sözde çekiciliğim ve etkileyişim, Lucifer varken sönük kalıyordu. Çünkü resmen kızlar üstüne atlıyor ve konuştuğu kişi bütün fantezilerini dökü veriyordu ağzından. Oturduğu anda ilk sorum Şeytan mısın? oldu. Lucifer gülümsedi ve Teorik olarak öyle düşünebilirsin ama ciddi düşünürsen bu aklını yitirmene sebep olur. Hem bi şeytan için fazla yakışıklıyım değil mi? dedi. Haklıydı. insan gibi görünüyordu hatta benden daha insan gibi : ))

- Neden bana yardım ettin?

+ Çünkü benim zamanımda hayallerimin peşinden koşmam, cezalandırılmama sebep oldu. Hayallerini sezebiliyordum. Benim aksime ödüllenmeni istedim. Hikaye bu..

- Peki bana verdiğin şeyler sürekli devam edecek mi? ölene dek?

+ Aah.. Bu sana bağlı.. babamın gözüne batmazsan devam edecektir..

- Baban mı? gözlerimi normal kırpmıştım ama bi anda karşımdan yok olmuştu. Babası kimdi? nasıl göze batabilirdim? kafam daha da karışmış bi o kadarda yorulmuştum. Hastaneye doğru yola koyuldum.

Hastaneye gittiğim de gördüğüm şey karşısında hayrete kapılmıştım. Babam yatakta annemlerle konuşuyor elini kolunu oynatıyordu ama bu nasıl olabilirdi ki? Doktor felç olacağını söylemişti. Hemen yanlarına koştum. Herkes mutluluk içindeydi. Babama sarıldım hemen ve anneme döndüm. Bu nasıl oldu? diye sordum. Kimse anlam veremedi oğul, doktor mucize diye konuştu. Sanırım Rabbim yüzümüze güldü dedi. Çok sevinmiştim. Tekrar güçlü ve ayakta hissediyordum.

O sıra da mücahit'i tamamen unutmuştum. Farkına varınca hemen annemleri bilgilendirip onun yanına gittim. Beni görünce Hazırlıksız yakaladı kardo : ) Ama o bini öldürcem dedi biraz gülerek.. Haberin yok kanka Murat aklını yitirmiş yakında bakırköye atarlar diyerek güldüm bende. Mücahit biraz anlamsız yüzüme baktı ve

Ne muratı oğlum ben, beni bıçaklayan o garip ayakkabılı puşttan bahsediyorum..

Öylece kalmıştım.. Çevremdekilere zarar veren murat'tı. Ancak mücahit'in anlatımı Lucifer'ı gösteriyordu. Her şey daha da karman çorman bir hal almıştı. Lucifer'a ona nasıl ulaşacağımı neden sormadım diye kendime sövüyordum içimden. Mücahit o anda iyi misin kardo? demesiyle kendime geldim. iyiyim kanka sıkıntı yok dedikten sonra babamın başına gelenleri ve murat'ın delirdiğini anlattım ve dinlemesini söylerek odadan çıktım..

Neden lucifer mücahit'e böyle bir şey yapsın ki? Sonuçta bana sürekli iyiliği dokunurken gizliden böyle bir şey yapmasının bir sebebi yok. Karşılık isteseydi bunu bana söylerdi. Düşüncelerim arasında kayboluyor sonra geri geliyordum. En iyisi Lucifer'ı çağırmanın bir yolunu bulup herşeyi cevaplayana kadar onu bırakmamaktı.. Ancak onu nasıl durdurabilirdim ki gözlerimden bile hızlı hareket edip kaybolabiliyordu ama içimde o gücü hissediyordum sanki.

Hayatımın nasıl değiştiğini gerçekten çözemiyordum artık.. Tekrar lucifer'ı araştırmak üzere hastaneden çıktım..

Arkadaşlar şu an özel bir hikaye yayınlandı. Bakmak isterseniz ilk entryde editlendi.

Hastaneden çıktığımda gideceğim yeri bu sefer biliyordum. Arabama bindim..

Sanırım ben olmadığımı söylersem inanmayacaksın..

Lucifer yan koltukta oturuyordu.. '' Neden mücahit'e böyle bir şey yaptın? diye sordum. Duymadın galiba bay çekici ! ' Ben değildim ' diye karşılık verdi.

Ama ayakkabı olarak senin ayakka.. Lafımı kesti. Bu ayakkabıdan sadece bende yok. Nasıl böyle bir şeyi sadece bana yorabildin? Zeki olduğunu sanıyordum. Ancak şunu söyleyebilirim ki olanlar benim biraz da senin yüzünden oldu.

nasıl yani? dedim.

Bir melekle başın belada sanırım sevgili dostum ! diye karşılık verdi.

Neden? diyebildim. Artık garipliklere alışmış ve herşeye inanır olmuştum.

Neden mi? Şeytani özellikler taşıyorsun. Şeytani bir caziben var. Şeytani bir red edilmezliğin var ! hey !! Sende şeytan tüyü var ıhahaha '' gülerek lafını bitirdi.

Lucifer gülerken içimden Acaba hayatım bu şekilde değişmese nasıl olurdu? diye düşünüyordum. Birden lucifer ani olarak gülmesini kesti ve Şüphe etmemeliydin. Sana verilen hediye hakkında nasıl cüret edersin ! diye ciddi bir dille konuşup parmağını şıklattı.

Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Babamı arayıp durumunu sormak istedim. Ararken birden odamın kapısı açıldı ve şok oldum. Babam elinde telefonla içeri girdi. Kafayımı yedin oğlum odadan odayı neden arıyosun? boğazım düğümlendi birden. Sen hastaneden ne zaman çıktın baba? dedim. Hasbinallaaaah diyerek kapıyı kapattı ve gitti. Hiç bir anlam verememiştim olanlara. O gözüm telefondaki tarihe ilişti..

1 Ocak !..

Elimi yüzümü yıkadım ve bir sigara alıp balkona çıktım. Sigarayı içerken gözüm halıya takıldı. Tüylüydü ve ayağımı sürtmeyi çok seviyordum. Aklıma ayak izi geldi ancak tüyler normaldi ve iz falan yoktu. O sıra da telefonumun çalmasıyla sıçradım. Arayan en iyi dostum Mücahit'ti.
Telefonu açtım. Alo? dedim. Alo Kardo, naber? dedi. iyi kanka sen? diye karşılık verdim. iyiyim, kardo sağol. Dışarı çıkıcam buluşalım mı? kız tavlarız belki ehehe dedi. Olur kanka ama biraz başım ağrıyor ben sana yazınca çıkalım '' dedim. Onaylayıp kapattı.

Ben şok geçiriyordum. Her şey başa sarmıştı ama iyi olan hiç bir şey artık yoktu. Hemen çekmeceye gittim ve bileti aldım. Bileti sorgulattığım da amorti dahi yoktu. Kafam yere eğilmiş kendime sövüyordum. Belli ki Lucifer şüphe etmeme kızmış ve her nasıl yaptıysa verdiği her şeyi geri alarak beni eskiye döndürmüştü. Artık eskiden olduğumdan daha kötü hissediyordum çünkü neleri kaybettiğimi biliyor durumdaydım. Hatırlıyordum..

Sıradan bir insandım tekrar..

1 saat sonra

Mücahitle buluştuğumda her şeyi ona anlatmaya başladım. Lucifer'dan başladım ve başıma her ne kadar şey geldiyse kendisinin bıçaklanmasına, kızların kendi kendine bana yakınlaşmasına hatta Murat'a kadar herşeyi anlattım. Tepkisi ise..

Bro güzel rüya görmüşsün ehehe oldu..

Anlatamıyordum. inanmamakta da haklıydı ama olanların rüya olmadığını adım gibi biliyordum. Rüya olamazlardı veya olmamalılardı. Görüşmeyi yarıda kesip işim çıktığını söyledim ve eve gidip bilgisayar başına geçtim. Lucifer hakkında mitolojik ve dini bilgiler dışında hiç bir şey yoktu. Artık üzüntü, sinir ve hayal kırıklığını aynı anda yaşıyor ve içimden kendime sövmeyi durduramıyordum. O sıra da telefonum çaldı. Arayan Şeyma'ydı. Heyecanlanmıştım. Belki de hiç bir şey değişmemiş yada yeni başlıyordu.

+ Efendim?

- Selam fatih naber?

+ iyi sağol sen?

- '' iyiyim. Teşekkür ederim. Şey sorcaktım sende bizim sınıfta olan kaan'ın numarası var mı?

Yüzüm tekrar düşmüştü ve gözlerimdeki parıltının kaybolduğunu resmen hissedebiliyordum.

Yok. '' diyip suratına kapattım. Gözlerimden yaş geliyor resmen ağlıyordum. Ancak pes etmeyecektim. Gördüklerimin gerçek olduğunu biliyordum.

Lucifer'ı bulmalıydım..

Araştırmaktan yorulmuş bir şekilde facebook'a girdim ve boş boş dolaşmaya başladım. Gözlerim yarı açıkken birden gördüğüm haberle açılabileceğinin en fazlasına kadar açılmıştı.

'' Büyük ikramiye bu sefer Sivas'a vurdu !

Sivas'tan bir öğrenciye çıkan büyük ikramiyenin sahibi hemen kendini açık etti. Sivas'ta öğrenci olan Murat K. 'nın hayatı artık bir milyoner olarak devam edecek. Şansın kime geleceği bilinmez dediklerinde haklılar.. ''

Yıkılmıştım. Bu o Murat'tı fotoğrafı sansürlüydü ama tanımıştım.. Artık gerçekten bi son vermeliydim. Evden bir bıçak taktım belime ve beni kimsenin kurtaramayacağı ıssız bir yer bulmak üzere dolaşmaya başladım.

Bu gece son gecem olacaktı..

Gece olduğunda kendimi çöplükte buldum. 2 duvar arasında sıkışıp kalan çöplerin arasındaydım. taktan bir hayat zaten böyle bir yeri hak ediyordu. Hiç tereddütsüz bileklerime sürdüm bıçağı ve beklemeye başladım. Acısı çok keskindi ama yüzüm halen donuktu.

Bıkmıştım..

Gözlerim yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Öylece karşıya bakıyor ve sonumun gelmesini bekliyordum. Kusmuştum. Gözlerim bulanık görmeye başlamışken ileriden birini gördüm. Kim olduğunu seçemiyordum ama umarım beni görmemiştir diyordum çünkü kurtarılmak istemiyordum. Adam yanıma doğru gelmeye başladığında konuşmaya çalıştım zorla..

Bırak öyleyim.. Lütfen.. Yaşadığım şeyleri ve hayatımı bilmiyorsun bu gün beni kurtarırsan yarin bunu yaparken yine acı çekicem. Bırak bari yapmışken olsun bitsin. Bu benim için kurtuluş.. Lütfenn.. Her kimsen bana inan. Benim tek çarem bu..

Konuşuyordum ama adam konuşmuyor sadece bana bakıyordu. En son artık gitmesini söyledim ancak yine de öylece dikiliyordu.. Sonra o sesi duydum..

Şüphe ettiğin hayatın tadını beğendin mi?

Gözlerim kararırken adını söyleyebildim sadece..

L..Lu..Lucifer..