Sayfa 103 deyim şuan. Beyler o eski gunlere geri dondum sanki amk. O uzun gecelere...

iyi geceler hepinize

Koca bir günü daha devirdik beyler. Umarım güzel geçmiştir gününüz. Arada bir buraya uğramayı unutmayın. (gerçi teleri bile unuttu ya burayı) Fırsatım oldukça her gece buraya uğramaya çalışacağım. Kendinize iyi bakın.

iyi geceler..

1 ay olmuş hala bakınıyorsunuz. unutmayın lan (:

1 ay da bir olsa dahi gelip bir entry girin. ne kadar sürecek bakalım...

Nasılsınız bakim beyler. Beni hiç sormayın valla hiç iyi değilim. huur çocuğunun teki bugün tüm moralimi alt üst etti tek bir lafıyla. Çevrenizdeki huur çocuklarını iyi ayırt edin yoksa ansızın beliriyor karşınızda. Neyse beyler lafı fazla uzatmayacağım uykum var. Buraya uğramadan yatmıyayım dedim.

iyi geceler..

Gelen giden yok buralara, tek tek azalıyoruz görülen o ki. Arada bir gösterin kendinizi, özletmeyin fazla.. Kendinize iyi bakın.

iyi geceler..

Koskoca yorucu bir günün sonunda, upuzun bir gece yarısının ise başlangıcındayız an itibariyle. Oldum olası sevmişimdir geceleri,

Gecenin karanlığı tüm olumsuzlukları örter çünkü.. Günün stresi, patronun dırdırı, trafik gürültüsü, insanların kavgaları yoktur. Gece dinlenir insanlar. Gece uyurlar, rüyalar görürler, istediklerine rüyada da olsa gece kavuşurlar. Gözlerimizi kapadığımızı zannederken açarız aslında.. Hep gece..

iyi geceler hepinize..

Gece.. vakit ateşi harlamanın, iyice körükleyip küle dönmenin vaktidir.. Kör karanlıkta kendinle yüzyüze gelme.. kendini terketme vaktidir.. Çekilen acıların demini aldığı vakittir .. Bazen yarı bazen tam ölüme geçme vaktidir.. Nathan'ın sevdiği karanlıktır gece..

iyi geceler hepinize..

Valla burdaki abilerim siz anlayışlı olduğunuz için yazıyorum buraya ben liseliyim ama öyle bildiğiniz liselilerden değilim sözlüğede yazdım kimse takmadı beni benle alay etmeyin liseli diye be

Vatan sağolsunda bu millet sağ olmasın. kendi elleriyle büyüttüler bu teröristleri. çözüm süreci dediler şehirlere mesken ettiler. şehitlerimiz varken müzikle bir yerlerin açılışını yaptılar.

14 bin pkk bağlantısı olan öğretmenin yerine değiştireceğiz dediler, onları ihraç etmediler. ne millet sağ olsun, ne de devlet büyükleri.

kendi evlatlarını askere göndermezler, askeri hiç giblemezler...

demokrasiyi kurtarıcam diye askeri kötülediler, askeri dövdüler.

dediler ki,
"uçağa, tanka, toplara" karşı koyduk.

bilmiyorlardı ki,
asker istese, o tank namlusunu analarının dıbına sokardı.

yapamadı işte, mehmetçiğim dedi, millete silah tutamam dedi.

o millet ne yaptı? kemerlerle dövdü gencecik aslanları.

Kuleliyi kapattı bu vicdansız ruhsuz herifler. Atatürkün, Osman Pamukoğlunun mezun olduğu okulu kapattılar.

Sırf ordu anamı gibmesin diye, Cumhurbaşkanlığına, başbakanlığa bağlattılar TSK'yı.

O ordu, bir gün asıl darbeyi yapacak ki, ne devket büyüğü ne de yobaz koyun halk kalacak..

"apartmanın girişindeki lambayı sen mi kırdın bülent?"
"hangisini?"
"otomatik yanan, sensörlü lamba."
"hayır."
"komşu görmüş, yalan söyleme. süpürge sapıyla kırmışsın dün gece."
önüme baktım.
"neden kırdın?"
cevap yok.
"hasta mısın evladım? söyle bana, neyin var, neden kırdın lambayı, yapma böyle…"
"kırdımsa kırdım, ne olacak! çok mu değerliymiş?"
"lamba senden değerli mi evladım, lambanın dıbına koyayım, lamba kim? yöneticiye de dedim. lambanızı gibeyim, kaç paraysa veririz. sen değerlisin benim için."
"beni görünce yanmıyordu baba."
"nasıl ya?"
"görmezden geliyordu, yanmıyordu. kaç sefer yok saydı beni."
"e beni görünce de yanmıyordu bazen, böyle el sallayacaksın havaya doğru, o zaman yanıyor."
"hadi ya! sahiden mi?"
"evet. ucuzundan takmışlar. bizimle bir alakası yok."
babama sarıldım, yıllar sonra son kez..

emrah serbes ~ erken kaybedenler

kaliteli bir kitaptır beyler tavsiye ederim. hikaye yoksa kitap okuyun gevvat'ın dediği gibi. hikayenin de vakti gelir elbet.

Oğlum çok özlüyorum be beyler, deli özlüyorum hem de, manita falan değil he aşk acısının dıbına koyayım, baba acısı nedir bilirmisin sen hiç? Hani böyle kaburgalarından biri kırık her nefes aldığında ciğerine batıyor, nefesin kesiliyor bir yandan da batsın geberiyim şurada diyorsun ama olmuyor işte sadece canın acıyor, nefesin daralıyor, her şey anlamsızlaşıyor sadece özlüyorsun. Rüyamda gördüm dün gece bütün gün nefes alamadım en sonunda akşam vakti attım kendimi dışarı gittim sahilde saatlerce oturdum, içtim, ölene kadar içmek istiyordum ama olmuyor içtiğim gözyaşı olarak çıkıyor sanki, en son attım kendimi anayola otostop atıyorum, bir araba da çarpsa niye çarptın demem o kafadayım. En son durdu biri bindim. "Nereye abi bu saatte" dedi. "zütür işte birader nereye kadar gidiyorsan" dedim. "Dalga mı geçiyorsun abi" dedi. "Lan yürü işte uzatma, nereye gidiyorsan bırakırsın beni de" diye ikna ettim. Terslememe bozuldu tabii, çaktırmadan atarını da yaptı o ara ama iyilik yaptığına pişman etmek istemedim çocuğu, üstelemedim fazla. Neyse bıraktı şehir merkezinde, oturdum bir bankta 3-5 sigara içtim. Eve dönmek için geldiğim yoldan geri dönmem gerekiyor başladım yürümeye sıkıntı olabilecek sokaklara giriyorum bilerek sıkıntı çıksın gömsünler beni oraya diye. "Gözlerime bakacak delikanlı bulamıyorum" edasındayım ama yok dıbına koyayım kimse yok. 30 dakika falan yürüdüm yaklaşık olarak eve attım kendimi uyuyacağım birazdan yarın hiçbir tak yokmuş gibi devam etmem gerekecek hayata ama kimse bilmiyor ne acılar var içimde, ne özlemler büyüyor benimle..

iyi geceler dostlar her zaman ki gibi buralardayız (:

Aynı mahallede oturduğum hoş bir hatun vardı. Ara ara denk gelip selamlaşır hatta konuşurduk. Pek naif, şirin ve yumuşak bir sesi vardı.

iş çıkışı, akşamları ara sıra uğradığım bir mekan vardı. Belki ordadır diye uğramak istedim. içeride bizim hatunu "zencinin" tekiyle öpüşürken gördüm. Belki de öpüşme değildi ben yanlış anladım sanırım ama huur çocuğu zenci, hatunu resmen vantuzluyordu.

Bugün market alışverişi yaparken karşılaştık. Selam dahi vermeden yüzümü çevirdim. O da bunu farketmiş olacak ki yanıma gelip bir sorun mu var dedi.

Yok canım ne sorunu.. iyice gavatlığı kanıksadık bu dıbına kodumun memleketinde..

Zamanın kıymetini bilin beyler çünkü zaman denilen şey o kadar hızlı geçiyor ki, geçmiyor akıyor adeta.

Mesela 7-8 sene önce izleyip sevdiğim bir dizi görsem, filme yahut müziğe denk gelsem içim burkuluyor sanki, oha be diyorum bunu daha dün gibi hatırlıyorum ama kaç sene geçmiş üstünden diyorum kendi kendime.

Sonra bende bir farkındalık oluşuyor; insanlar bir ömrü böyle tüketiyor işte diye düşünüyorum. Yüz sene de kalsan bu dünyada arkana dönüp baktığında sanki dün gibi..

Çaresi sevmek galiba.. öyle güzel sevmeli ki, zamanın ardına geçebilsin o his, zaman yılları alıp zütürür yıllar da insanı buruşturup, kırıştırırken, onu sevmek uzayın boşluğunda dünyanın dönmesi gibi kalıcı hissettiriyor.

Üzerinde hiç insanın yaşamadığı, masmavi okyanusları yemyeşil ormanları ve kendi kendine işleyen o bütün heybetli, sessiz ve yalnız haliyle milyarca yıldır dönen dünyayı düşünüyorum ..

Saat 13:30 gibiydi beyler. Öğle arasındaydık. Normalde yemek şirkette aşçılar tarafından yapılıyor ama ben çıkmak istedim bunaldım amk yerinden. Neyse çıktım dışarı yamyam gibi açım aq bi dükkan görsem dönerci, çorbacı farketmez direkt yumulacam içeri.

Bu sırada karşı kaldırımdaki iki tane huur çocuğu dikkatimi çekti. Çünkü kızın birine aşağılayıcı ithamlarda bulunuyor, gururunu namusunu incitecek sözler sarfediyorlardı. Belli ki sapıktı ve masum kızdan yararlanmak istiyordu bu iki bin.

Kız bu söylenilen sözlerin hiçbirini duymuyordu. Kulağında kulaklık kendi halinde yürüyordu. Ben de açlığı bir kenara bırakarak nolur nolmaz diye karşı kaldırıma hiç düşünmeden geçtim. Bunlara yakın duruyorum ki yanlış bir hareketlerinde direkt çökeyim enselerine lavukların.

Sonunda kızda olan biteni anlayıp kulaklığını çıkardı ve dönüp arkasına baktı. Kız adamların yüzüne anlamsız bir şekilde bakarken olanları anlamaya çalışıyordu. Bu iki huur çocuğundan biri,
"Söylediklerimiz hoşuna gitti galiba! Ee, bu tür sözler hangi kızın hoşuna gitmez ki?" dedi.

Kız "Söyledikleriniz mi? Duymadım ki" tarzı bir şeyler geveledi.
Yine bu yavşaklardan birisi,
"Diyorum ki; isterseniz yürüyüşünüze bizim evde devam edelim, ev bir hayli geniş" dedi. O sırada beynimden vurulmuşa döndüm beyler. Lavuğa tam atlayacaktım ama biraz daha beklemeyi seçtim...

Sağ olun, var olun güzel kalpli insanlar. Yarın akşam yemeğe çıkartıp hislerimi söyleyeceğim. inşallah güzel haberlerle dönerim buraya. Gerçi bu cümleyi son söylediğimde hiç de güzel olmayan haberlerle dönmüştüm ama hayırlısı artık.

Ama bu sefer olacak.. benim de yüzüm gülecek inşallah.

Gecemizin şarkısı bu olsun o halde..

https://m.youtube.com/watch?v=ZLL0ocDpNMM

Bir bir eksiliyoruz beyler. Herkes bırakıp gitti. Teleri de dahil. Ben de mi bırakıp gitsem?

Ah bir başarabilsem..

Bu sabah çok garip bir olay oldu. Fırına girdim, iki ekmek istedim. O ara tezgahın kenarına baktım, 100 lira sıkışmış. Çok garipsedim, ne işi var 100 liranın orada? Sahte falan olduğunu düşündüm. Parayı adama uzattım, buraya 100 lira bırakmışlar dedim. Sanırım dediğimi anlamadı. Bozuk yok mu dedi. Maalesef dedim. 98 lira para üstü verdi. Oralı bile olmadım..

Söyle de arada bir buraya da uğrasın. Unuttu sanırım, hatırlatmak gerekiyor.