Tabi seninde hakkın ama unutma bizleri (:

işyerindeki binler beni bazen o kadar sinirlendiriyor, o kadar çileden çıkartıyor ki masama oturup düşünüyorum...

Elime bir otomatik silah alıp ofisteki tüm yavşakları ayaklarından vurup sürünerek kaçmaya çalışmalarını izlemek ve iyice süründürdükten sonra önüne geçip bana korkmuş bir suratla yalvarırken "kes sesini huur çocuğu" deyip kafalarından tek tek vurmak istiyorum.

Ama daha sonra, kim uğraşacak şimdi amk deyip derin bir nefes alıyorum. Ve sıradan taktan hayatıma her zamanki gibi devam ediyorum.

Günaydın beyler nasılsınız? *

Günaydın beyler herkese

Not: entrylerimde bir taklar var anlayamadım bazen gitmiyor bazen 4 kez gidiyor

Günaydın demek isterdim ama gece olduğu gibi yine karanlık hayat.

günde onlarca verilen şehit,

şehit haberlerine alıştırılmış milletimiz,

her ayrı ocağa düşen ateş.. boş geliyor hayat.

Alıştıranlar utansın be teleri.

Sen besle büyüt. Okut ilim irfan sahibi yap. Koskaca adam et. Askere gönder oğlum erkek oldu diye sevin. Bir orosbu çocuğu kansız köpek gelsin biricik oğluna sıksın. Bakın o kansızlar bu devletin üniversitelerinde okuyor ve hala bu vatanın topraklarından besleniyor. Gencecik fidan şehadet şerbetini içsin.

Tek teselli vatan sağolsun. Olsun vatan sağolsun. Peki o ana nolcak?

Kimse cevabını veremiyor işte.

Vatan sağolsunda bu millet sağ olmasın. kendi elleriyle büyüttüler bu teröristleri. çözüm süreci dediler şehirlere mesken ettiler. şehitlerimiz varken müzikle bir yerlerin açılışını yaptılar.

14 bin pkk bağlantısı olan öğretmenin yerine değiştireceğiz dediler, onları ihraç etmediler. ne millet sağ olsun, ne de devlet büyükleri.

kendi evlatlarını askere göndermezler, askeri hiç giblemezler...

demokrasiyi kurtarıcam diye askeri kötülediler, askeri dövdüler.

dediler ki,
"uçağa, tanka, toplara" karşı koyduk.

bilmiyorlardı ki,
asker istese, o tank namlusunu analarının dıbına sokardı.

yapamadı işte, mehmetçiğim dedi, millete silah tutamam dedi.

o millet ne yaptı? kemerlerle dövdü gencecik aslanları.

Kuleliyi kapattı bu vicdansız ruhsuz herifler. Atatürkün, Osman Pamukoğlunun mezun olduğu okulu kapattılar.

Sırf ordu anamı gibmesin diye, Cumhurbaşkanlığına, başbakanlığa bağlattılar TSK'yı.

O ordu, bir gün asıl darbeyi yapacak ki, ne devket büyüğü ne de yobaz koyun halk kalacak..

Sevdiklerinizi üzmeyin, gün gelir toprağını öpersiniz zorunuza gider..

Selamın aleyküm beyler hayırlı akşamlar herkese.

Bir an için hatırladım tam bu saatlerde eve dönerken nevalelerimi alır herşeyimi hazırlar bilgisayar başında teleriyi beklerdim. Acaba diyorum kışın daha mı zevkli olur o olay daha çok mu keyif alırız diye.

Bilmem artık teleriye kaldık (:

Her gün saat yedide kalkma zorunluluğum olmasına rağmen gece geç saatlere kadar uyumam. Hayatta bana zarar verebilecek herkes uykudadır bu saatlerde, savunmaya ihtiyacım olmadığı saatlerdir geceler. Huzur bulduğum, gürültüden yoksun ve kendi yalnızlığımın keyfini çıkarabildiğim günün nadir saatleridir geceler..


Güneş doğmaya başladımı hüzün çöker bana. insanlar uyanmaya başlar işe gidenler, okula gidenler... Hep maddi işler. Kaostur bu. Beyin bile gece soyut düşünmeye başlar. Dinler bile gece ibadetini tavsiye eder. Farklıdır gece, daha manevidir.
Gündüz sıkıcıdır yıldızları bile göremessin..
Gecenizi iyi geçirmeniz dileğiyle.

iyi geceler..

Çaylak kalktı sonunda, yaşıyorum artık bende.

Hayırlı olsun artık bunun şerefine bi hikâye yazarsın gevvatım?

Gevvat hikaye on numara hiç unutmam gece okudum 12 gibi sabah 7de bitmemişti ışte okudum

Özledik teleri (:

Ben de özledim, o geceleri. belki bir çok şey yaşacağız ileri de ama pek unutulacak gibi gözükmüyor o günler. her gece aynı mesai, aynı insanlar, aynı zenciler..

Hikaye bittikten sonra 1 hafta falan toparlayamadım kendimi, o saatler ne yapayım diye..

Malesef ki o ortam bir daha bulunamayacak. hiç bir yazar 6 dakika da uzun part atmıyor, atmayacak gibi de. haliyle ortam da olmuyor. herkes rez alıyor, ne sohbet ne makara.

Oysa bizim öylemiydi lan (:
Zencitaksör'ün taktiklerine hunharca gülerken,
Nathan'ın zencilerine söverken,
bir yandan da nasıl olaylar kurgulayabilirim diye düşünüyordum, edebiyatla yazmak da işin cabasıydı.

Pgiboz hikayesinden önce 250 partlık diğer hikayeyi yazmasaydım, büyük ihtimalle pgiboz'u 1000 part falan yazardım.

Artık yazacak, hatta sözlüğe girecek zamanım olmayacak. Üniversite, spor, iş. Büyük yük olacak omuzlarımda. çuvallayacağım gibi gözüküyor da neyse..

Oluruna bırakıcam her şeyi, siz de öyle yapın.

Hikaye işi yaş anlıyacağınız, hala sürekli mesaj geliyor "hikaye yazıcak mısın?" ya da, "hikaye yaz" diye.

Bende diyorum ki,

Çay yok tak için..

Meali,

(Hikaye yok, kitap okuyun... )

"apartmanın girişindeki lambayı sen mi kırdın bülent?"
"hangisini?"
"otomatik yanan, sensörlü lamba."
"hayır."
"komşu görmüş, yalan söyleme. süpürge sapıyla kırmışsın dün gece."
önüme baktım.
"neden kırdın?"
cevap yok.
"hasta mısın evladım? söyle bana, neyin var, neden kırdın lambayı, yapma böyle…"
"kırdımsa kırdım, ne olacak! çok mu değerliymiş?"
"lamba senden değerli mi evladım, lambanın dıbına koyayım, lamba kim? yöneticiye de dedim. lambanızı gibeyim, kaç paraysa veririz. sen değerlisin benim için."
"beni görünce yanmıyordu baba."
"nasıl ya?"
"görmezden geliyordu, yanmıyordu. kaç sefer yok saydı beni."
"e beni görünce de yanmıyordu bazen, böyle el sallayacaksın havaya doğru, o zaman yanıyor."
"hadi ya! sahiden mi?"
"evet. ucuzundan takmışlar. bizimle bir alakası yok."
babama sarıldım, yıllar sonra son kez..

emrah serbes ~ erken kaybedenler

kaliteli bir kitaptır beyler tavsiye ederim. hikaye yoksa kitap okuyun gevvat'ın dediği gibi. hikayenin de vakti gelir elbet.

Beyler hikaye önerirmisiniz boşluktayım

" Çılgın zamanlarda yaşamak bize düştü;ölümün acımasızlığı her zamankinden beter..
Gidenler, gelenler, düşenler..
Ah zamanın sonsuzluğunu anlamayanlar,
düştük yola, güzel şeyler bulmak umudu ile,
ışıkları ile büyük şehirler yol oldu bize,
iz sürdük yalnızlığa.."

Efkan Şeşen ~ Deniz Koydum Adını

http://adnanabi6933.blogs...com.tr/2012/07/1.html?m=0

okuyun bunu, okuyun bu yaşanmışlıkları. neler hissettim bir ben bilirim okurken. bizim yazdığımız kıytırık sallama hikayelerin içinde kayboluyor ya şöyle şaheserler..

okuyun ki mavi renge aşık olun, maviyi sevin. duyduğunuzda maviyi, bu edebi şaheser gelsin aklınıza.

Unuttuk mu be hacı ? cidden mi ?