okumayı seven panpalarım

Ben sevdim panpa. selim iyi gidiyo.

Otelin kapısında Yavuz’un refakatinde taksiye binerken Güzin Hanım;

‘‘Herşey kaldığı yerden devam edecek, Olması gerktiği gibi’’

Annesinin bunu söyleme şekli, içtenliği, heyecanı ve söylediği basit şeyin Yavuz’da hissettirdikleri. Taksinin kapısını kapadıktan sonra nefesi kesilir.Tek başına kalakalır sokağın ortasında. Otelin Doorman’i ‘‘Yavuz bey iyimisiniz?’’. Duymaz bile adamı Yavuz içeri dönüp kalktıkları masaya oturur tek başına. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadan oturur orada. Zaman zaman donuk bakışlarına, sesli gülmeleri karışır kendi kendine. Garsonlarda anlam veremez bu geçen 3 saate.

Kolay değildir yokluğuna bu kadar alışılmış şeylerin kolayca var edilebileceğini hayal etmek.

Annesi, Selim, Yeğenleri, ekgib olan her şeyi. Yıldırım gibi kalkar masadan.

Kendini Asım’ın berberinde bulur

‘‘Abi versene şu Ayşe’nin adresini’’

okumadım okumıcam ama reserved +1 olsun panpa

Otoyol kenarında bir benzincide çocuklar dondurma seçerken, sevda ile Selim biraz uzaklarında, sevda kısık ama sinirli halde;

‘‘Nerden çıktı bu sürpriz?’’

‘‘Kızım hep doğu’yu görmedim demezmisin’’

‘‘Dalga mı geçiyosun 15 dakkada çıktık evden’’‘‘Baarma çocuklar duyacak, baksana kelebek gibi oldu herifler amcaya gidiyoruz deyince’’.

‘‘14 saattir tutuyorum kendimi anlat işte nooldu, nedir bu?’’

‘‘Sürpriz işte yaa, abime sürpriz yapıcam, sana sürpriz , çocuklara sürpriz, sürpriz’’.

‘‘AaAAA, dalgamı geçiyosun hiç yoktu ortada, iş görüşmen vardı hani yarın, bişeyden kaçıyosun sen’’ Salağa yatmaya çalışıyordur Sevda, annesini zor durumda bırakmamak için.

‘‘Yok daha neler’’

‘‘Ver o zaman telefonumu, annemi niye aratmıyosun?’’

‘‘Sürpriz bozulmasın işte varınca ararız, sinir etmesene adamı.Git kendine dondurma al, gözlük falan al ne bilim. Şu güzel günü zehir etme Allah aşkına’’.

Dönüp çocuklara doğru yürürken sessizce ‘‘Ah Selim, gene ne filimler çeviriyosun Allah bilir’’

uppppppppppp

upppppppppppppp

upppppppppppppp

uppppppppppppppp

uppppppppppppppp

okumadım ama entry gireyim dedim.

up

ap ap ap

ap ap ap

Yavuzun ofisinde inşaat Şirketin Genel Müdürü ve bir çalışan daha;

‘‘Siz de gelseydiniz daha etkili olurdu efendim, Toprak sahibi ailenin tüm yetkililerini bir araya toplamak çok zor oldu. Biliyorsunuz 19 kişi imza atacaklar. Bu arazinin alınması proje için çok önemli sizi de görmek isteyeceklerdir’’.

‘‘Evet, yarın bitebilir bu iş izmir’de siz de gelseniz?’’

‘‘Ben gelmezsem bitiremeyeceğinizi mi söylüyorsunuz?’’ Buz gibi olur oda. Kısa bir sessizliğin ardından yeniden Selim;

‘‘Gidin alın! Ederinden fazla veriyoruz zaten, On altı Milyon Lira. Alamazsanız siz de gelmeyin, Herkese iyi yolculuklar.’’

Toplantının bittiği çok açıktır.

ap ap ap

Alsancak Stadında Göztepe maçı, Tribünde kalabalığın ortasında çok temiz yüzlü olduğundan dikkat çeken ama en az kopuk tayfa kadar şevkle bağıran biri vardır. Gol yiyip, hiçbir şey olmamış gibi oturup çekirdek yemeye devam ederler.

Gruptan biri, ‘‘Kız !’’ diye seslenir Selim’e. ‘‘Hani çocukları da getirecektin bu hafta? Nooldu Sevda salmadı mı?’’.

‘‘Sevda ne karışır ulan! Kalabalık olacak diye, baş edemeyiz diye getirmedim’’

‘‘Noolurdu be olum? Geç kalıyosun bak çekicek Karşıyakalı kızlar tribüne, o olcak yani’’

‘‘Öyle mi dersin?’’çekirdek yemeye devam eder.

Aralarında daha genç yaşta biri yanındakinin kulağına eğilip; ‘‘Niye ‘Kız’ diyosunuz Selim abiye giydikleri yüzünden mi?’’

‘‘Yoook be oolum, çok manitacıdır o erkekten çok kızla görürsün onu. Ondan öyle.’’

Bu arada atılan çekirdek kabuklarından rahatsız olmuş ön sıradaki bir taraftar ‘kızgın’ ayağa kalkar.

‘‘Üstüme başıma atıp durr’’ daha sözünü bitiremeden Selimin üzerinden uçarak yumruğu yapıştırır bizimkilerden biri. Herkes birbirine vuruyordur karışır tribün.

Maç dönüşü hepsinin üstü başı paralanmış yüzü gözü mor. Selim ‘hariç’.

‘‘Nası darp almıyosun Selim Abi sen o kargaşada?’’.

‘‘Yıldırım hızıyla sıyrılır oolum o. Kırk serçe gücündedir kaçarken’’

‘‘Nası yani? Girmedi mi Selim abi?’’

‘‘Ben hoşlanmam’’ der Selim ‘‘itiş kakıştan hiç hoşlanmam’’.

‘‘Tırsar o canı acıyacak diye Anasının Kuzusu’’

‘‘HOŞT ! Senin Ananın Kuzusuyum ben bin! Dooru konuş.’’

Laf atanla, arkadakiler gülüşürler birbirlerine bakıp. Selim oralı olmadan yürür pırıl hali ile.

up

Aradan geçen onca yıla rağmen büyük salonda hiçbir şeyin yeri bile değişmemiş, sadece duvarlarda asılı olan ya da vitrin ve sehpaların üzerindeki fotoğrafların sayısı artmıştı.
Hikmet hanım artık daha da yaşlı, ancak sert ifadesi olduğu gibi duruyordu, 20 yıldır her sabah kahvaltısını ederken seyrettiği Yavuz’u izliyordu karşısında. Homurdanarak;

‘‘Kepaze panayırına gittiğin geceler uyuyamıyorum. Az kal!’’.

‘‘Ben gitmiycem’’. ‘‘Bugün çocuklar gidiyor. Anlaşmayı bitirdiklerinde gidicem.’’ diye sertlikte yanıtladı Yavuz. Çatal bıçak sesi dışında kısa bir sessizliğin ardından ekledi Hikmet hanım;

‘‘Görüyor musun, sümüklü ananı gittiğinde ?’’

Yavuz çok sinirlenmişti, bağırarak;

‘‘Sana ne? , ………. SANA NE? Kimi, sordum da gördüm ki sana? Bak! Tuhaflaşıyosun gittikçe, bana bişey sorabilen tek sen varsın! Akıllı sorular sor!’’

Gözlerinden ateş çıktı yaşlı kadının ama yanıtını bekletti biraz. Duvardaki büyük yağlıboya tablodaki delici bakışlı, güçlü ihtiyarın portresine bakıp gülümsedi;

‘‘Huyunuz batsın!’’. ‘‘ Yavuz Aslan Deden yeniden doğmuş sende, Allah’ın belası ne halin varsa gör!’’.

Yavuz ismini aldığı ama hiç tanımadığı adama bakıp çıktı salondan.

Aslında çok sevmiyordu Aslan bey’e benzetilmeyi çünkü çocukken, trafik kazasında kaybettiği babası hiç iyi bahsetmezdi dedesinden. Evde güçlü insanlarla geçen çocukluğunun ne kadar zor olduğunu anlatırdı hep. Tek başına Hikmet hanımla bu kadar çöpleştiklerini düşününce ikisi ile uğraşan babasına üzüldü içten içe.

devam et panpa bi ben okuyorum heralde

okuyan varsa devam edeyim