1. 1.
    0
    bir hikaye yazdım okuycaksanız paylaşayım burdan

    konusu:babaları ölmüş 2 bin birbirinden ayrı büyüyo sonra biri zengin biri fakir. sonrada bir günde yer değiştiriyolar falan filan

    10. entry de başlıyacağım bölüm bölüm

    siz beğenirseniz kasıp romana çeviricem bakın bi yardım edin

    edit:okuyan varsa uplasın bi zahmet
    ···
  1. 2.
    0
    git yakın arkadaşlarınla paylaş bin burda işin ne.
    ···
  2. 3.
    0
    @2 siz benim yakın arkadaşım dillmisiniz dalyarak başkasına niye soriim
    ···
  3. 4.
    0
    hikaye dedin boşaldım, babam dedin kahroldum. keşke peçeteye boşalsaydım
    ···
  4. 5.
    0
    başla panpa
    ···
  5. 6.
    0
    okuyan varsa devam edeyim
    ···
  6. 7.
    0
    devam et panpa bi ben okuyorum heralde
    ···
  7. 8.
    0
    Aradan geçen onca yıla rağmen büyük salonda hiçbir şeyin yeri bile değişmemiş, sadece duvarlarda asılı olan ya da vitrin ve sehpaların üzerindeki fotoğrafların sayısı artmıştı.
    Hikmet hanım artık daha da yaşlı, ancak sert ifadesi olduğu gibi duruyordu, 20 yıldır her sabah kahvaltısını ederken seyrettiği Yavuz’u izliyordu karşısında. Homurdanarak;

    ‘‘Kepaze panayırına gittiğin geceler uyuyamıyorum. Az kal!’’.

    ‘‘Ben gitmiycem’’. ‘‘Bugün çocuklar gidiyor. Anlaşmayı bitirdiklerinde gidicem.’’ diye sertlikte yanıtladı Yavuz. Çatal bıçak sesi dışında kısa bir sessizliğin ardından ekledi Hikmet hanım;

    ‘‘Görüyor musun, sümüklü ananı gittiğinde ?’’

    Yavuz çok sinirlenmişti, bağırarak;

    ‘‘Sana ne? , ………. SANA NE? Kimi, sordum da gördüm ki sana? Bak! Tuhaflaşıyosun gittikçe, bana bişey sorabilen tek sen varsın! Akıllı sorular sor!’’

    Gözlerinden ateş çıktı yaşlı kadının ama yanıtını bekletti biraz. Duvardaki büyük yağlıboya tablodaki delici bakışlı, güçlü ihtiyarın portresine bakıp gülümsedi;

    ‘‘Huyunuz batsın!’’. ‘‘ Yavuz Aslan Deden yeniden doğmuş sende, Allah’ın belası ne halin varsa gör!’’.

    Yavuz ismini aldığı ama hiç tanımadığı adama bakıp çıktı salondan.

    Aslında çok sevmiyordu Aslan bey’e benzetilmeyi çünkü çocukken, trafik kazasında kaybettiği babası hiç iyi bahsetmezdi dedesinden. Evde güçlü insanlarla geçen çocukluğunun ne kadar zor olduğunu anlatırdı hep. Tek başına Hikmet hanımla bu kadar çöpleştiklerini düşününce ikisi ile uğraşan babasına üzüldü içten içe.
    ···
  8. 9.
    0
    up
    ···
  9. 10.
    0
    Alsancak Stadında Göztepe maçı, Tribünde kalabalığın ortasında çok temiz yüzlü olduğundan dikkat çeken ama en az kopuk tayfa kadar şevkle bağıran biri vardır. Gol yiyip, hiçbir şey olmamış gibi oturup çekirdek yemeye devam ederler.

    Gruptan biri, ‘‘Kız !’’ diye seslenir Selim’e. ‘‘Hani çocukları da getirecektin bu hafta? Nooldu Sevda salmadı mı?’’.

    ‘‘Sevda ne karışır ulan! Kalabalık olacak diye, baş edemeyiz diye getirmedim’’

    ‘‘Noolurdu be olum? Geç kalıyosun bak çekicek Karşıyakalı kızlar tribüne, o olcak yani’’

    ‘‘Öyle mi dersin?’’çekirdek yemeye devam eder.

    Aralarında daha genç yaşta biri yanındakinin kulağına eğilip; ‘‘Niye ‘Kız’ diyosunuz Selim abiye giydikleri yüzünden mi?’’

    ‘‘Yoook be oolum, çok manitacıdır o erkekten çok kızla görürsün onu. Ondan öyle.’’

    Bu arada atılan çekirdek kabuklarından rahatsız olmuş ön sıradaki bir taraftar ‘kızgın’ ayağa kalkar.

    ‘‘Üstüme başıma atıp durr’’ daha sözünü bitiremeden Selimin üzerinden uçarak yumruğu yapıştırır bizimkilerden biri. Herkes birbirine vuruyordur karışır tribün.

    Maç dönüşü hepsinin üstü başı paralanmış yüzü gözü mor. Selim ‘hariç’.

    ‘‘Nası darp almıyosun Selim Abi sen o kargaşada?’’.

    ‘‘Yıldırım hızıyla sıyrılır oolum o. Kırk serçe gücündedir kaçarken’’

    ‘‘Nası yani? Girmedi mi Selim abi?’’

    ‘‘Ben hoşlanmam’’ der Selim ‘‘itiş kakıştan hiç hoşlanmam’’.

    ‘‘Tırsar o canı acıyacak diye Anasının Kuzusu’’

    ‘‘HOŞT ! Senin Ananın Kuzusuyum ben bin! Dooru konuş.’’

    Laf atanla, arkadakiler gülüşürler birbirlerine bakıp. Selim oralı olmadan yürür pırıl hali ile.
    ···
  10. 11.
    0
    ap ap ap
    ···
  11. 12.
    0
    Yavuzun ofisinde inşaat Şirketin Genel Müdürü ve bir çalışan daha;

    ‘‘Siz de gelseydiniz daha etkili olurdu efendim, Toprak sahibi ailenin tüm yetkililerini bir araya toplamak çok zor oldu. Biliyorsunuz 19 kişi imza atacaklar. Bu arazinin alınması proje için çok önemli sizi de görmek isteyeceklerdir’’.

    ‘‘Evet, yarın bitebilir bu iş izmir’de siz de gelseniz?’’

    ‘‘Ben gelmezsem bitiremeyeceğinizi mi söylüyorsunuz?’’ Buz gibi olur oda. Kısa bir sessizliğin ardından yeniden Selim;

    ‘‘Gidin alın! Ederinden fazla veriyoruz zaten, On altı Milyon Lira. Alamazsanız siz de gelmeyin, Herkese iyi yolculuklar.’’

    Toplantının bittiği çok açıktır.
    ···
  12. 13.
    0
    ap ap ap
    ···
  13. 14.
    0
    ap ap ap
    ···
  14. 15.
    0
    Akşamüzeri kahvede Selim arkadaşları ile ama bu kez ‘sıkıntılı’.Masadakilerden biri;

    ‘‘Napıcaksın Murat Abinin Yirmibeşbini?’’. ‘’ Cuma son demişti’’.

    ‘‘Sorma’’ derin bir nefes alır. ‘‘Anneme bile açtım bi şekilde, bulamıyo tabi kadın. Sevda nınkilere de soramam tabi. Çok darladım bilmiyorum’’.

    ‘‘tak vardı büyük masaya oturmaya. Kalırsın böyle kedi gibi’’

    ‘‘Olum noolucak ki öyle 50-100. O Akşam kaldırsaydım masayı konuşmazdın ama böyle bidibidi’’.

    ‘‘ Yaaa Bırak!’ ‘Adamlar hayatını böyle kazanıyo, sen gidip Murat abiden borç alıp!’ ‘töbe töbe, adam olmazsın olum sen’’.

    ‘‘Etrafı görmüyomusun lan! Millet yaşıyo, Sen Ben kıçıkırık arabalarla, 1500 lira kira ödiycem diye’’. ‘‘Bana gelmez olum bu böyle, bi şekilde bulucam’’.

    ‘‘Hıh’’.’’Murat Abinin 25’i bul önce, zütünü kesicek senin yarın akşam’’.

    ‘‘Sen bi yoklasana, Selim’in çocuk hastalandı, haftaya Cuma ödesin falan diye’’

    ‘‘Haftaya Cuma neyle ödiycen geri zekalı’’. ‘‘Beni de züt altına atıyo ipne’’.’’Arabanı satsak 10 bile etmez’’.

    ‘’Sevda keser lan beni arabayı satsam’’

    ‘‘Arabaylamı doğdunuz olum Murat Abi dinlemez valla. En azından 10’u şimdi Abi, kalanı şu zaman falan diye zaman kazanırsın’’.

    ‘‘Arabasız olur mu olum başka bi yol bulmam lazım’’
    ‘‘Abiyi arasana’’
    ‘‘Olmaz!’’
    ···
  15. 16.
    0
    @13 sevdin mi panpa
    ···
  16. 17.
    0
    gayet akıcı panpa beğendim yani
    ···
  17. 18.
    0
    reserved bi ara okurum
    ···
  18. 19.
    0
    @17 devam o zaman
    ···
  19. 20.
    0
    Konakta çalan telefonu yeni işe başlayan hizmetli açar.Ses tonu hoş, ellili yaşlarında bir hanımefendi çekingen, sorar;

    ‘‘Yavuz bey evde mi?’’

    ‘‘Hayır efendim. Üzgünüm. Kim Arıyordu?’’

    ‘‘Şey! Ben Şey, Güzin ismim izmir den arıyorum’’ .Annesiyim diyememek canını yakmıştır.

    ‘‘Telefon beklediğimi iletirmisiniz Lütfen’’

    ‘‘Tabii efendim’’ der hizmetli telefonu kapatırlar. Hikmet Hanım, hizmetliye;

    ‘‘Kimdi arayan?’’

    ‘‘Güzin Hanım efendim. izmir den, Yavuz bey’i aradılar’’.

    ‘‘iyi! Ben söylerim sen söyleme’’. Çenesini sıkarak salona geçer.
    ···