/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 1176.
    0
    neyi bekliyoz lan ahahahahahhahah adam yokki burda.
    dağılın lan ibişkolar
    ···
  2. 1177.
    0
    Rez pnpa rez
    ···
  3. 1178.
    +1
    Devam et kardeşim geç kaldın işin geç mi bitiyor senin
    ···
  4. 1179.
    +1 -1
    Diziden diziye geçen teyzeler gibi olduk laaan
    ···
  5. 1180.
    -1
    ahahahahahahahahah
    ···
  6. 1181.
    0
    Anlat knk
    ···
  7. 1182.
    -3
    Rezuzuleyşın .
    Olmadı aq
    TRy again
    ···
  8. 1183.
    0
    Beyler yeni part geliyor
    ···
  9. 1184.
    +1
    Hadi gavur yaz artık
    ···
  10. 1185.
    +1 -3
    Selam beyler ben geldim
    ···
    1. 1.
      +1
      hg : )
      ···
    2. 2.
      0
      gibtirgit gavat!
      ···
      1. 1.
        0
        Sen kimsin fıtratını gibtiğmin huuru
        ···
      2. 2.
        0
        ne kadar terbiyesizsin keşke ağzına at pipisi girse!
        ···
  11. 1186.
    +92 -2
    Aklımı kaybedecektim, Ailem oradaydı, evden çıkan ışıklar öylesine yoğundu ki evin camlarından sarı sarı ateş gibi fışkırıyordu. Artık yolun sonuna geldiğimi, bu gecenin hayatımın sonu gecesi olduğunu, buradan asla kurtuluşum olmayacağını düşünüyordu kafam kendi kendine… Ne yapacağımı bilemedim. Evin doğru koştum, ilk geldiğimizdeki camdan baktım. Evde tavanda löküs yanıyordu. Annem , babam, dedem … herkes oradaydı, aynı şekilde duruyorlardı. Hemen içeri girdim. Başları yere eğik gözleri kapalıydı, ama yaşadıklarına emindim. Sanki biri onları uyutuyor gibiydi. Evin içinde bağıra bağıra cadı kadını aradım. Löküs ün olmadığı odalar zifiri karanlıktı. Çildırmamak mümkün değildi, böyle bir perişanlık ve imkansızlık olamazdı. Cadı kadın evde yoktu. Dışarı bakmaya çıkacakken bir anda dışarıda ayrı bir ışık yandığını fark ettim. Yandan vuran ışık eşliğinde belirli bir eksen etrafında dönen binlerce mahluk gölgesi vardı. Onu gördüğümde bayılıcak gibi oldum. Kaçmam gereken bir yer ama ailemi bırakıp kaçamıyordum. Aklıma dua etmekten başka çare gelmedi. Dua ederek annemlerin yanına koştum. O ara mutfağın içi camından da bana bakan üst üste yığılmış kırmızı gözleri gördüm. Gözlerini bana dikmişlerdi. Durumu an ve an yaşıyordum. Bilinç bulanıklığım dahi yoktu bu olanlara rağmen , Arkama bir döndüm bu sefer annemlerin oturduğu küçük pencerenin arkasında da diğerlerinden daha irice olan 2 çift göz gördüm. Bana doğru bakarken gözlerindeki ateş dalgalanıyordu. O ateşin içinde kendimi gördüm. Bana nasıl bir şey yaptılarsa bayılamıyordum bile korkudan. Artık kendimden bile geçtim ailemi düşünüyordum….
    ···
    1. 1.
      +12 -5
      Zuzumibinesi hoca
      ···
    2. 2.
      +11
      irkildim aq korku dolu anlar yasiyorum sıçıyorum şu an
      ···
    3. 3.
      +11 -2
      Ne bakıyon la ya**am, deseydin panpa belki samimiyetini takdir edip giderlerdi
      ···
    4. diğerleri 1
  12. 1187.
    0
    wuhuuuuuuuu
    ···
  13. 1188.
    0
    Bekliyoruz kardeşim
    ···
  14. 1189.
    0
    Hadi kanka seri dıbına koyim seri
    ···
  15. 1190.
    +11
    bilgisayara konan kelebekten korktum lan ahahsdshhdsfgdgfd
    ···
  16. 1191.
    +3
    Auuuuu auuuuu auuuuuuuuuuuu
    ···
  17. 1192.
    +6 -1
    Lan amk sende quantum gibi naza çekmeye başladın
    ···
  18. 1193.
    0
    Zormu geldi yaşam yürrrrü be paşam arkandayız
    ···
  19. 1194.
    +1
    Kardeşim derdin ne dıbına koyim yok yani bi sıkıntın engelleyici bişeyin varsa anlat ama bu kadar Ada'mı toplayıpta naza çekmek nedir sevgi koyim
    ···
  20. 1195.
    +94 -1
    Kafamı tam çevirdim kapı tarafına… Pencereden bakan 2 çift göz karşımdaydı. Ama o bir insan gibiydi bu sefer. Çirkin bir yüzü vardı, gözlerindeki ateş aynen devam ediyordu. Boyun 1.90 dan fazlaydı. Boynu çok uzundu. Ayaklarının önünde topuklar vardı, aynı şekilde bacaklarında da kıvrımları vardı.
    Beni resmen almaya gelmiş gibi kolları yana hafif açık şekilde karşımda duruyordu. O an hıçkıra hıçkıra Anneeee Babaaaaa Dedeeeeeee ……..Bağırdım.. Onlar hiç kıpırdamıyorlardı bile, sadece nefes aldıkları belli oluyordu. O anda o mahluk konuşmaya başladı
    -LN YASTATii AHAD AN YUNKiZAK ( Seni kimse kurtaramaz)
    Ben yine anne baba diye bağırdım. Karşımdaki mahluk üzerime doğru bir adım attı. O anda annemlerin arkasındaki pencerede cadı kadını gördüm. Üzerinde sim siyah boydan giydiği bir kıyafet vardı. Bu anaların hazırlığını yapmış gibiydi. Eğildi pencerede dişsiz ağzı ile bir gülüş yaptı .
    Mahluk bana daha çok yaklaştı, ağzımın dibine kadar geldi ve şu sözü söyledi.
    LN YAKUNA SARABAN HAZiHi ALMARRA ( Bu sefer rüya değil )
    bu zamana kadar rüyalarımda da gerçeklerim de de bulunan, beni her an gözetleyen ve en savunmasız anlarımda beni hayattan koparan mahluk karşımdaydı ve birbirimize bakıyorduk…
    ···
    1. 1.
      +6 -25
      Yhaa çok korkunccc.s.s
      ···
    2. 2.
      +43
      Şu kelimeleri yazmasana lan
      ···
      1. 1.
        +1 -1
        O seslerin mahluktan ugultu şeklinde ve eko yaparak gelmesi lazım atlamis orayı..
        ···
    3. 3.
      +1 -1
      3 saatte 1 part atmak gibi enteresan bi tarzın var
      hikaye iyi ama
      ···
    4. 4.
      +36
      Beyler hoca bunu gibmis buda bizi gibecek arapcalari okumayin gps gibi bulup giberler hepimizi
      ···
      1. 1.
        +1 -2
        Okuyabilirsin kardesim. Hic bi sıkıntı olmaz.
        ···
    5. 5.
      +6 -2
      1 haftadır okuyom şunu hadi ama bu aralar çok geç yazıyon benim yarın okulum var ama seni bekliyorum abi gözünün yağını yiyim ya çok seri yaz ya da bitir bence
      ···
    6. 6.
      +6
      sim siyah değil simsiyah diye yazılır amk o yüzden eqsi... şaka şaka şuku ;:D
      ···
    7. 7.
      0
      yaw panpa yazma şu kelimeleri şimdi korkuom lann :D
      ···
    8. diğerleri 5