Devam devam

Rez 126

Vay amk dedeye bak hele iyisiniz lan yine 500 tane şerli zaten nasıl tam olarak 500 dedin onuda anlamadım neyse devam

sahip çıkmışlar dedeye..

Aman YaRabb dedede cin çıktı..

koskocaman bir vaaaaay amk demek istiyorum

Zuzumbilesi nezaman hikayeyi bitirceksin acaba

Bence zuzumbilesi dede kılığında bunu gibcek amk

kavun, kamber,duman nerelerdesiniz yav

dede ölmüş artık zaten... o dede olamaz... ancak sana acı vermek için kılığına girmiş ve ona ne yaşattıklarını göstermiş olabilirler...

Lan yarım sattir yazamadnmı bu ne yavaşlıktr arkadas

Sıçtın artık.

Başlığa bugün rastladım. Sabahtan beri okuyorum.

Rezervasyon

Tamam beyler şimdi bi part yazdı sabaha karşıda bi part yazar, 1 hafta sonra tekrar REZervuarda bulusuruz.

Ulan simdide bu cin bunu ben dedenim diye kandırır. Hocayla yasadigi süreçleri bi de bunla yaşar

Lan hikaye yazacaksan adam gibi yaz bu nedir aq 1 part attın tadımlık kactn sanki köpege mama atıp gidiyor ibine

Daha da okuyanı gibsinler amk. Son partta iyice sıvamışsın. Zaten iki günde 2 part atıp gidiyorsun amk. Ya daşşak geçiyorsun ya da bu kadar ilgi seni epeyce egomanyak biri yaptı, bitirmek istemiyorsun. Keşke tadında bıraksaydında bi heycanı kalsaydı şuan anlattıklarının güzel bir kurgu olduğu apaçık ortaya çıkmış oldu.

son partta iyice abarttın

Dedem tam karşımdaydı. Ne yapacağımı bilemedim. Dedem ölmüştü, bunların hayal olduğunu, rüyada olduğumu düşündüm. Uyanmak istiyordum. Bunlar gerçek olamazdı…
Dedem bana hoş geldin dedi. Ağzımı dahi açıp cevap veremedim. Her şeyi ile dedemdi fakat gözlerinde dedemi göremiyordum. Rengi dahi aynı olsa bile, bir insanın tek değişmeyecek şeyi bakışlarıdır. Bu bakışlar beni korkutmuştu. Beni buraya çağıran varlığa döndüm, zira tam arkamda duruyordu. Beni geri zütürün, bana oyun mu oynadınız dedim. Dedem omzuma dokundu. “Oğlum bana dön” dedi. Oğlum lafını duyduğumda dayanamadım. Bu dedemin sesiydi. Dede sen ölmedin mi dedim. Burada ne arıyorsun?
Bana bakıp ben deden değilim. Sadece dedene olan hizmet karlığımız deden vasıtası ile sana geçti. Deden gibi görünüyorum sana, çünkü sen onun sözünde çıkmaz ona güvenirsin dedi. Bizi sana deden bıraktı. Senin o kitabı alacağını biliyordu. Bu yüzden sana okuman gerekenleri öğretti. Biz senin emrindeyiz. Deden bu kabileyi senin için topladı. Sana düşman olan kabile ile savaşacağız dedi. Bir anda gözden kayboldu ve büyün ışıklar söndü. Bütün evler boşaldı. Karşılara baktım hava alacakaranlığa bürünmüştü. Sabah olması an meselesiydi lakin orada karanlığın içinde kalmıştım. Kısa süre sonra güneş doğmasa da o hafif aydınlık ile eve doğru yürümeye başladım. Caminin o tarafa geldiğimde babamı gördüm. Ezan okumak için camiye girmek üzereydi. Babama görünmeden eve doğru ilerledim. Üzerimde anahtar yoktu. Annem uyuyordu galiba evin ışıkları yanmıyordu.
O yüzden babamın eve gelmesini bekledim. Babam geldiğinde beni dışarı da görünce namaza geliyor sanmış olacak ki beni, namazı kıldırdım, geç evde kıl sen dedi. Kapıyı açtı eve girdim. Bu geceyi o kadar net hatırlamama rağmen, köyde yaşadıklarım hala aklımda rüya görmüşüm gibi bir yer ediyor. Lakin babamla karşılaşmış olmam, o gece benim gerçekten dışarı çıkıp bunları yaşadığımı kanıtlıyordu.

bekliyoruz panpa hadi