yıl 2007.henüz küçüğüz. okulun orada genellikle serserilerin olduğu boş bir ev vardı. bütün çocuklar oradan korkardı. tinerciler bile oraya geceleri gitmezdi. tabi biz ne olduğunu merak ederdik.o sabah yürek yemiştik okuldan sonra oraya gidecektik. işte her şey burada başladı.

devam edeyim mi

Sabah büyük bir heyecanla kalktım. hemen çantamı hazırlayıp gittim okula.(arkadaşımın adı ali olsun)o da çok heyecanlıydı.ee tabi biraz da korkuyorduk-biraz dediğime bakmayın- dersler geçmek bilmiyordu.iki kişi gitmek büyük bir saçmalıktı ama kimse gelmek istemiyordu

Ve sonunda okul bitmişti.bir de o gün cumaydı. koşa koşa evlerimize gittik.o kadar korkuyorduk ki eve vardığımda annem bana neden bu kadar stresli olduğumu sordu. hemen dışarı çıkıp parka doğru yol aldım.ali de geliyordu, birlikte boş eve doğru yürümeye başladık.BÜTÜN AKSiYON BURADA BAŞLIYOR.

ilgileniyorsanız devam edeyim

Eve büyük bir heyecanla girdik. yürüdük odanın ortasına geldiğimizde arkamızı döndük ve işte çocukluğumu mahveden o an 'KAPININ ÜSTÜNDEKi iNSAN KAFASI' bunu görünce ali ve ben şoka girmiştik zaten.ali oracıkta kustu. bende kendimi zor tutuyordum.her şeye rağmen devam edecektik.3 oda vardı.
1. Oda~bu odada pek bir şey yoktu sadece kan izleri ve pis bir koku.
2. Oda~burası biraz daha kötüydü,ama yine de 3. oda kadar değildi. bolca kan izi ve bir de bir köpek cesedi... bu odada da pis bir koku vardı.
3. Oda~işte en berbat oda burasıydı. kapıdaki kafanın devamı buradaydı köşelerde kol ve bacakları vardı,iç organları bütün odaya dağılmıştı. buradaki koku ise bir insanı öldürebilirdi.en çok kan buradaydı.
3.odaya dayanamadık ve ağlayarak i evden çıktık.bir daha hiç girmeyecegimize yemin ettik oradan ayrıldık.eve gidince ağladığımı gören ailem ne olduğunu sordu. bende her şeyi anlattım. anlatmaz olaydım bir de hayatımın dayağını yedim.ali ise yıllarca pgibolojik tedavi gördü. daha sonra o cesedin toplanıp gömüldüğünü duyduk. düşündükçe hala aklıma o kapıdaki manzara gelir.

*)" >*SON*)" >*