okulun ilk günlerini hatırlayan var mı lan

o zamanlar devlet vermezdi kitapları, 2-3 gün içinde bütün kitapları öğretmenler yazar, boya, kalem, kalemtıraş, silgi, kaplama kağıdı, çizgili defter listesiyle eve gidilirdi. babaların en zor olduğu günlerdi amk. şimdi düşünüyorum da az para değilmiş amk. o günlerde geceleri 12 ye kadar açık olurdu kırtasiyeler. hıncahınç dolardı. parası olanlar her sene yeni çanta, faber castell çıtçıtlı kalem bile alırlardı.. hele o cafcaflı kaplama kağıtları yok mu, tuttuğun takımın kağıdı varsa bütün sene o defter yere düştükçe için açırdı. biz gazeteyle kaplardık, hatta annem kaplardı. bi türlü beceremezdim amk. ha bi de üzerine etiketler yapıştırırdık ya dıbına koyım. kenarlarını tükenmez kalemle çizer, sonra etiketi çıkarır mal mal bakardım ben.

neyse taşaksızlar, o anları özledim. şimdiki bebeler tadamaz o ilk günlerin heyecanını. onlar şimdi gider gitmez, kitaptır, tablettir masalarında bulucaklar. gibeyim la öyle okulu.

beden dersinde illa spor ayakkabı isteyen huur çocuğu öğretmenler yüzünden ne babalar sıkıntı çekmişti amk. kriz falan da vardı o zamanlar. çocuk istiyo tabi ne bilsin krizi..

beden eğitiminde lcw eşofman giyen doktor çocuğundan nefret etmeyen var mı beyler

reserved

gibtimin okullarında sobayla mont askısı nedense yanyana olurdu. o montlar da her sene 2-3 kez yanardı. koku gelince önce şaşırır, sonra gülerdik.

r