önce kendimden bahsedeyim (o zamanki halim) 175 boyunda 70 kilo kahverengi saçlı ve beyaz tenliyim. kitap okumayı seven, kendi halinde bir ergendim. 18 yaşındaydım ama bir yıl sınıfta kaldığım için lise 3'teydim. sınıfta kaldıktan sonra kendimi iyice derslerime vermiştim, tabi salak değilim babam 600 küsür tl alıyordu ve bu bize yetmiyordu. evde 4 kişiydik: annem, babam, ben ve erkek kardeşim (ismail). ev sahibi hayrına kira almıyordu sağolsun ama her yere borcumuz olduğundan geçinemiyorduk. o yıl, 3.sınıfta hastalanmıştım ve paramız olmadığından doktora gidememiştim dolayısıyla rapor da alamadım. olayı müdüre anlatmama rağmen bana gıcık olduğundan yada prosedür gereği okuldan atıldım. o günü çok net hatırlıyorum. normalde evde parasızlıktan soba yakmazdık ondan ev soğuk olurdu ama o gün ev duygusal anlamda da soğuktu. durumu bildiklerinden beni suçlamıyorlardı da, herkes üzülüp duruyordu. en sonunda uyumak için kardeşimle ortak kullandığımız odaya gittim ve yattım. (ikimiz de yerde, mindere yatıyorduk.
okuyan varsa devam ediyorum...

Devam et qumqi

Bi sen ekgibtin aq

Lan kalk gibtir git amk suç hayatıymış

Rezervasyon

uyurken kabus göreceğimi düşündüm ama nedense görmedim. uyandığımda annemle babam çoktan çıkmıştı. ben de borçlu olduğumuz bakkala gittim. bakkala fazla ayrıntı vermeden durumu anlattım ve iş istedim. işin karşılığında borcumu ödeyeceğimi söyledim. adam da kabul etti sağ olsun. bakkalda bir iki hafta çalıştım artık işler yoluna giriyordu. havalar soğuduğundan mont bulmam lazım dı. o yüzden hergün muhtarlığın önünden çaktırmadan geçiyordum eskisini hayrına bırakan birisi var mı diye. bir de ne göreyim hem bana hem de kardeşim için iki mont vardı, benimki biraz eskiydi ama olsun. eve gittiğimde müjdeyi aileme verdim. sevindiler yalnız annemle babama kardeşime (ismail) montu yeni aldığımı söyleyeceğimi de söyledim. inanır mı diye gösterdim montu, inanır dediler. kardeşim oturma odasında ödev yapıyordu. (oturma odası dediğim de bildiğiniz mutfak ama ufak plastik bir masa var. biz oraya oturulacağı zaman oturma odası, yemek yapılacağı zaman mutfak derdik.) kardeşime gösterdim montu sevinçten ağlayacak gibi oldu ama kendini tuttu belli etmemeyi denedi. sarıldı bana. çok mutlu olmuştum. o akşam mutluyduk.
bir cuma sabahına uyandım erkenden. dükkanı açtım, temizledim. sonra patron da geldi. siparişleri filan zütürdüm, klagib yani. öğleye doğru bizim osman abi geldi. (osman abi 30'lu yaşlarında kel zengin bir adam. sadece siyah tişört yada takım elbise giyer. buradaki spor salonunu işletir baya kaslıdır. ) hayırlı olsun filan dedi. sonra okulu sordu, durumu anlattım. geçmiş olsun dedi. ben de önemli değil dedim. akşam kahveye gel sana bir nargile ısmarlıyım dedi. ilk başta ayıp olmasın diye bir şeyler salladım sonra kabul ettim.
okuyan varsa birazdan devam edeyim.

beyler okuyorsanız up'layın da belli olsun

okuyorum yaz