Rezervr

Acep ne kadardaha beklicez cukunu yiyem gel la

Gel parçalansın bütün doğrularım

Gel gel

Rezerved

beyler hayatımın en yoğun gününü geçirdim duş alıp geliyorum

Rezzz.z...

2005 yazını hiç unutmuyorum beyler. diğer yazlardan farklı başlamamıştı aslında yine sanayiye gelmiştim yine aynı sıkıcı hayatı yaşıyordum ama çevrem genişlemişti sadece. lisenin ilk iki yılı pek çok güzel arkadaş kazandırmıştı bana ve bu benim alışkın olmadığım bişeydi. Derin okul kapanır kapanmaz Izmire halasının yanına gitmişti ve o yaz görüşüp görüşemeyeceğimizden emin değildim. buraksa 1 ay kadar durdu Istanbulda yanlış hatırlamıyosam ama o 1 ay içinde toplasanız 3-4 kere falan buluştuk. gizem  de o yaz şehir dışına gidince baya baya yalnız kaldım. burakla iyi kötü telefonlaşıyoduk ama Derin'i aramaya hala cesaretim yoktu.bir an önce dönsün diye dua ediyodum sadece. arada görürüm umuduyla evinin yakınlarına gidip dolaşıyodum. ablasının evde olduğunu bildiğim için illa ki uzun süre kalmaz diyodum içimden ama hemen dönmedi. temmuz muydu ağustos mu hatırlamıyorum ama rahat bi 1 buçuk ay geçmişti ki bi akşam gizemin aramasıyla değişti sıkıcı yaz tatilim.Özlemle açtım telefonunu ama onun sesinde tedirginlik vardı.2-3 hal hatırdan sonra bi sıkıntısı olduğunu anlayıp bişey mi oldu diye sordum. "Derin dönüyo Istanbula"diyince abartmıyorum yatağımdan zıplayıp odada bi tur attım.o öyle diyince sormadım hiç neden diye.bu kadar sevindiğimi anlamasın diye de "sen ne zaman dönersin" dedim. sesindeki tedirginliği falan unutmuştum birden ama "ben hemen dönemem ama sen Derin'i yalnız bırakma lütfen" diyince anladım bişeylerin ters gittiğini. aslında 2005 yazını hiç unutmamı sağlayacak olan olayın başlangıcını haber vermişti bana gizem.

Kardes baya güzel

O laftan sonra ettiği her laf içimi parçaladı resmen.az önce sevinçten odada tur atarken bir anda yatağıma oturup boş boş dinlemeye başladım gizemi. Gökçe abla baya ağırlaşmış o yaz. zaten bizim kütüphane olayından sonra çok iyileşmediğini biliyodum. sürekli iyiye gidiyo falan deniyodu ama yüzünden bile belli oluyodu iyi olmadığı. Derin'de doktorların iyiye gidiyo demesine sevinip moral bulduğundan hiç yorum yapmadım o konuda ama bana hiç iyiye gidiyo gibi gelmiyodu zaten. artık baya ağırlaşınca yine hastaneye kaldırmak zorunda kalmışlar. Derin'i izmire kafası dağılsın diye yolladıklarından kötü olduğunu söylememişler hiç ama iş o boyuta gelince aramak zorunda kalmışlar. gizemin söylediğine göre yarın erkenden yola çıkıcakmış Derin'de.gizemi bi süre öyle dinledikten sonra "merak etme ben burdayım yalnız bırakmam seni de ararım sürekli aklın kalmasın" dedim.bi kaç kere daha benden söz aldıktan sonra kapattı telefonu gizem.ben de kendimi yatağa fırlatıp boş boş tavanı izledim. o güne kadar Derin'i aramadığıma bin pişman bi şekilde hemen aramayı istedim.ama ne diyeceğimi bilmediğimden vazgeçtim yine. bütün gece Gökçe ablayı düşümdüm beyler.22 yaşında hayatının belki de en güzel çağındaydı ama o illet hastalık yüzünden sokağa çıkıcak hali yoktu.o kadar da güzeldi ki beyler.hem huyu hem yüzü her şeyiyle çok güzeldi ve Allah'ın işine karışılmaz ama bence o hayatı yaşamayı haketmiyodu.o düşüncelerle yattım ve sabah yine işin yolunu tuttum. işte bile aklımdan çıkmadı Gökçe abla. öğle arası daha fazla dayanamadım ve aradım Derin'i.2-3 kere ya çaldı ya çalmadı açtı telefonu ve sesi beklediğimden daha iyiydi o zamana kadar aramamanın verdiği pişmanlıkla konuşmaya başladım

457 rezervasyon

Rezistans

Pampa seri yaz şunu oyunu felan bıraktım köprücük kemiğini gibtirtme

Devam panpa

O çok özlediğim sesi duyunca yine dondum kaldım. ikinci kere "alo" diyince kendime gelip cevap verebildim. başta direk konuya girmek istemediğim için hal hatır sordum. "yoldayım şimdi dönüyorum" deyince konuyu açmak için "biliyorum" dedim. dün gece gizemin aradığını söyleyince o da buruk bi sesle anlatmaya başladı. "gizeme söz verdim sen buraya dönünce yalnız bırakmıycam seni" dedim utana sıkıla ve vericeği tepkiyi de merak ettiğimden gözlerimi sıkıp kapatarak cevap vermesini bekledim. hayatımda duyduğum en güzel ve en temiz kahkahayla cevap verdi bana.o durumda bile onu güldürdüğüm için kendimi öpesim geldi. "bırakma zaten aradığın sorduğun yok bari yanıma gel" deyince dün gece odada attığım turu dükkanın önünde de atmak istedim ama içerde çay içen sami abiyi ve bıyıklarını görünce bu isteğimi silip attım içimden. "sözüm var zaten gizemi biliyosun yakar beni" dedim gülerek. "bilmezmiyim ya" diye cevapladı. onun o halde bile öyle gülmesi bütün moralimi yerine getirdi ve geldiğinde buluşmak için sözleşip kapattık telefonları. sami abinin kinayeli sırıtmalarına maruz kalmayı aldırmadan oturup soğumuş çayımı yudumladım. işten çıkana kadar onun o kahkası aklımdan hiç gitmedi ve o sayede zamanın nasıl geçtiğini anlamadan işten çıktım. kimseyle buluşmadığım icin cebimde para vardı sürekli ve o gün moralim yerinde olduğu için eve giderken pastaneye uğrayıp ufak bi pasta bile aldım.

Olay dün gerçekleşti

Tahminlerime göre o akşam dönerdi Derin istanbula ama hemen yanına gitmek istemedim. akşam burak'ı arayıp uzun uzun konuştum ve olayları anlattım. sabah yine işe gittim ve 1-2 saat erken çıkmak için sami abiden izin kopardım. önceki seneler olsa sıkıntı çıkarabilirdi ama artık babam gibi olmuştu resmen ve utanıp sıkılmadan izin alabiliyodum. öğle arasından sonra 2-3 saat daha çalışıp eve geldim. ablam zaten okuldaydı annemde genelde o saatte komşuda olduğundan kimseye neden erken geldiğimi anlatmak zorunda kalmadım. hızlıca bi duş alıp yine o kodumun minibüslerine atlayıp hastaneye gittim.bu minibüslerden bu kadar nefret etmemin de bi sebebi var beyler anlatıcam ilerde.ilk seferde 1 saatte zor bulduğum hastaneyi bu sefer elimle koymuş gibi bulup içeri girdim. Gökçe ablanın kaldığı oda bu sefer daha üst katlardaydı ve bu bana göre durumunun daha kötü olduğunu gösteriyodu. üst kata vardığımda tahminimde yanılmadığımı anladım. geçen sefer odası ana baba günüydü ama bu sefer yanına maskesiz girmek bile yasaktı. size biraz komik gelebilir ama yukarı çıktığımda tokalaştığım ilk isim cenk oldu. biraz daha ilerleyince aileden tanıdığım tüm isimleri gördüm orda. önce nurten teyzenin elini öptüm, ordan çok tanımasam da babasının yanına gidip tokalaştım. Derin'le annesi odada olduğu için bi süre çıkmalarını bekledim.10 dakika kadar sonra aylardır yüzüne hasret kaldığım kız yüzünde maskeyle kapıda belirdi.

Kardeş artık kısa kes 6 gündür yazıyosun

Rezzzzzzzz

Yüzünde maske vardı ama beni görünce gülümsediğini gözlerinden anladım. maskeyi ve üstündeki önlüğü çıkarıp hafif koşar adımlarla yanıma gelip sarıldı boynuma. bütün ailesi o an ordaydı ve bi tepki vermelerinden korktuğum için ben önce tam sarılmadım ama o daha sıkı sarılıp sessizce hoşgeldin diyince dayanamayıp ben de kocaman sarıldım ona. hoşbulduk dedim ben de sessizce ve daha fazla sarılırsak ayıp olur diye düşünerek ondan ayrılıp geçmiş olsun demek için annesi aynur teyzeye yöneldim. cenk dahil koridordaki herkesin gözleri yaşlıylı ve Gökçe ablayı odanın penceresinden görünce benim de gözlerim dolmuştu.onu en son gördüğümde de durumu çok iyi değildi ama şimdi resmen çökmüştü 22 yaşındaki gencecik kız. beni pencereden görüp görmediğine emin değilim ama zaten görse de tepki veremezdi çünkü sağı solu komple kabloydu. koridorda bi süre oturup Derin'le hasret giderdim. aylarca görmeyi arzuladığım kızı aylar sonra ilk kez hastanede görmek aklımdan geçmezdi ama her şeye rağmen yanımda olduğu için mutluydum.bir süre orda oturduktan sonra etraf kalabalıklaşınca Derin'in isteğiyle kantine geçtik. evden aceleyle çıktığım için bişey yiyememiştim ve acayip açtım. Derin'e de sorarak iki tost iki çay alıp onun yanına geçip oturdum.o bana izmir günlerini anlatırken ben onun gözlerini izledim dakikalarca. çaylar bitince birer tane daha almak için sıraya girdim ama keşke girmeseydim beyler.ben o iki çayı alıp masaya döndüm ve çayı Derine uzattım. hala nasıl oldu bilmiyorum ama o bi bardak çay elimden kayıp Derin'in üstüne döküldü. artık nasıl canı yandıysa anında zıplayıp tuvalete koştu kızcağız.ben de özür dileye dileye peşinden koşup tuvalete kadar onu takip ettim.lan acaba kızdı mı diye içim içimi kemirdi o çıkana kadar. çıkınca yine aralıksız özür dilemeye başladım.ne kadar korktuğumu görmüs olacak ki gülümseyerek önemli değil yıkadım dedi. üstü baya baya ıslaktı ama canının yanması geçmiş gibiydi.