Dinliyoruz kardeşim

Beklioz knk

Yazican mi usta

Rezz güzel yazıyorsun panpa

Ben onu öğrendikten sonra kıza karşı iyice mahcup oldum.o benden hoşlanıyomuydu bilmiyorum ama ben ondan acayip hoşlanıyodum ve ona karşı böyle mahcup olmak hiç hoşuma gitmiyodu. Derin olayı fazla uzatmadı ve üstünü kapattık.o sene dersler baya ağır gelmeye başlamıştı bana ve ablam da üniversitede olduğu için yardım edemediğinden ilk sınavlarda resmen dibe battım.o zamana kadar o kadar zayıf not görmediğim için ulan acaba sınıfta mı kalıcam falan diye düşünmeye başladım düşünün. ikinci sınavlarda da çakınca gizem bana ders çalıştırmayı teklif etti ve seve seve kabul ettim. size gizemi çok anlatmadım beyler ama gizem o zamanlar hem deli dolu hem de gayet başarılı bi kızdı. hani onun kadar gezip tozan bi kızın nasıl o kadar yüksek not aldığına şaşırıyodum.o günden sonra haftada 2-3 gün ya kütüphaneye ya da birinin evine gidip ders çalışıyoduk. Derin burak ve evi kütüphaneye yakın diye arada yavşak faruk da bizimle geliyodu ders çalışmaya. Diğerlerinin notları benim kadar kötü değildi hatta Derin gizemle yarışır derecedeydi nerdeyse o yüzden gelip ders çalışmalarına gerek yoktu ama biz o 4-5 kişi gayet iyi olmuştuk ve sürekli beraber takılıyoduk.son sınavlardan yaklaşık 2 hafta kadar önce yine 5 kişi buluşmuş ders çalışıyoduk kütüphanede. evde sürekli dersi kaynattığımız için ben özellikle kütüphanede çalışmayı istiyodum ve notları en kötü olan ben olduğum için ne desem kabul ediyolardı.biz çalışırken Derin'in telefonu sürekli çalmaya başladı. kütüphanede yasak olduğu için açmadı Derin ama sürekli çalınca biz derse ara verdik o da dışarı konuşmaya çıktı. bana göre toplasanız 10 saniye bile geçmeden Derin'in çığlığını duyduk kapıdan. kütüphanedeki herkes şaşkın şaşkın kapıya bakarken direk kapıya koştuk biz. kapıya koştuğum o 2-3 adımda aklımdan bin bir tane senaryo geçti.en son kapıdan çıktığımızda Derin'i yerde dizlerinin üstüne çökmüş ağlarken bulduk. Derin'i ağlarken ilk gördüğüm günü hatırlarsınız beyler sınıftaydık hani.o gün yanına giderek hayatımı değiştiricek bi karar aldığımın farkında değildim. kütüphane kapısında onu ikinci kez ağlatan şey ise benim gelecek hayatımı büyük ölçüde etkileyecek şeylere sebep olacaktı.

Rezzzzzzzzzzz

Panpa noliy la rezzz

beyler yazıcam tabi hikayeyi burda bırakıp yatmaya gitmem merak etmeyin ama az sabır. olabildiğince ayrıntılı anlatmaya çalışıyorum olayları ki benim o günlerimi daha anlayabilesiniz diye

Kardeş sıkıntı yok devam et

Onu o halde görünce cidden gözüm falan karardı acayip kötü oldum beyler. gizem hemen yanına çöküp aralıksız ağlayan Derin'i susturmaya çalışıyodu. sesleri duyup kütüphaneden çıkan insanlardan tutun en yakın arkadaşı gizeme kadar kimse onun neden ağladığını bilmiyodu. benim aklıma nedense birinin kapıda telefonunu gasp ettiği geldi.ama sonra baktığımda telefon yerde duruyodu ve camı falan kırılmış olduğundan fırlatılmış gibiydi. kütüphaneden çıkan insanların da yardımıyla Derin'i kolundan tutup içeri oturttuk. ağzından tek bi kelime bile çıkmıyodu beyler ve kafayı yemek üzereydim. onun o halini gören gizem de ağlamaya başlayınca kütüphanedekiler ambulans çağırmaya karar verdi. Derin onu duyunca hayır diye bağırıp gidicem diyerek sağa sola savurdu kendini. üstünden 11 küsür yıl geçti hala onun o halini hatırladıkça bi kötü oluyorum

O gidicem gidicem diyince yanına gidip "nereye gidiceksin gel gidelim ağlama" diye sakinleştirmeye çalıştım ama fayda etmedi. gözüme bakıp "sinan gidicem sinan zütür beni" diye feryat etmeye başlayınca gizem gibi ağlayıp kendimi bi köşeye atmak istedim. Burakla yavşak faruk benden daha şaşkın görünüyodu onlar hepten susmuş bi köşeye çekilmişti.ben gidip kapıdan telefonunu aldım Derin'in kimin aradığını öğrenmek için ama baya baya kırılmıştı telefon. yanına gidip "Derin kalk hadi gidelim nereye gidicez söyle bana" dedim son bi umut belki anlatır diye. yine gözlerime bakarak ağlamaya devam etti. ablam ablam diye sayıklamaya başlayınca resmen beynimden vurulmuşa döndüm. ablasının durumu iyiye gidiyo diye bildiğim için o an ablasına bişey olduğu aklıma gelmedi ama o öyle sayıklayınca kesin öldü diye geçirdim içimden.

Derin'in ablam diye sayıkladığı duyunca gizem de bi çığlık atıp daha çok ağlamaya başladı.o anı bi gözünüzün önüne getirsenize beyler. çıt çıkarmanın yasak olduğu bi kütüphanedesiniz ve ortalık yangın yeri. deli gibi hoşlandığınız kız ve en yakın arkadaşlarınızdan biri kendini kaybetmiş ağlıyo. cidden orda nasıl düşüp bayılmadım hala şaşırıyorum. Derin birden gidicem gidicem diye ayaklanınca ben de kendime geldim. kütüphanedekiler haliyle Derin'in gitmesine izin vermedi ve ne ara çağırdılar bilmiyorum ama 10 dakika sonra ambulans geldi kapıya. Derin'i ve gizemi bildiğiniz sedyeye yatırıp zütürdüler ambulansa.biz burakla ambulanslara koştuk yavşak faruk da bizim eşyaları toplayıp evine zütürmek için orda kaldı. dayak yediğimde ilk kez bindiğim ambulansa hayatımda ikinci kez de hayatımın aşkı yüzünden biniyordum

Bizi hangi hastaneye zütürdüklerini ya da Derin'in ablasının nerde olduğunu falan bilmeden gidiyordum hastaneye.o an birine haber vermem gerektiğini hissettim ama zaten ablasının öldüğünü sandığım için kime nasıl haber vericeğimi de bilmiyodum. biraz sonra hastaneye geldik ve Derin'i içeri taşıdılar. ambulansta yaptıkları iğne onu sakinleştirmişti ama gözlerinden hala yaşlar akmaya devam ediyordu.2 saate yakın bi süre başında bekledim uyanması için. gizemin durumu daha iyiydi ona nazaran ama onu da yatırmışlardı bi yere.2 saat kadar sonra Derin uyanır gibi oldu ve anında gözü yine yaşlarla doldu.o ana kadar uyansın diye bekliyodum ama ağlamasına dayanamazdım. hemşireye gidip uyandığını söyledim belki yine uyutur umuduyla.

beyler saat 4 buçuk oldu ve yavaştan gözler gidiyo benim. çok dinleyen de kalmadı gibi ses seda çıkmıyo sabah devam edicem takip eden kardeşlerim kusuruma bakmasın

Rezerved

Abi gitme ya

Başlık sahibi
61- Trabzon

Hahahahaha

Ulan amk şu kızları gibtir edin ya

Rezerve