1990 yıllarında kurulan garip, korkunç bir okul... iğrenç öğrenciler... Çizilmiş sıralar... Adeta insana deli ediyordu, ama ben onlar gibi değildim... Ben sıradan masum bir öğrenciydim... Neden mi buradayım? Çünkü sokuk arkadaşlarım bana iftira attıkları için... Zaten her zaman... Her zaman ezilen ben oluyordum.

-

-

-

PART 1

Her zaman ki gibi okuldan çıkmış evime doğru yürüyordum, cep telefonuma mesaj gelmişti... Dalgın ve sıkılmış bir şekilde telefonu elime aldım, gelen mesaj Kaderden idi... Kader okulun en güzel ve en popüler kızıydı, mesajda "Okulda seni bekliyorum." yazıyordu, neden benim gibi bir eziği çağırıyordu ki? ilk başlarda bunun bir şaka olduğunu zannediyordum ancak bir süre sonra "HEMEN!" yazdığını gördüm, neden bu kadar sinirliydi ki? Ve neden beni çağırıyordu? Şaşkın bir şekilde okula geri dönmeye başladım...

En sonunda okula varmıştım, o gün yağmur yağıyordu bulutlar sim siyah'dı ve bu görüntü okula bayağı bir korkunç izlenim veriyordu, kendime "Okulun en güzel kızı seni bekliyor... Hadi yapa bilirsin!" diyerek okulun kapısına yöneldim...

Kapı kilitliydi, okulun kilitli olması garip idi, çünkü bu saatlerde ek dersler oluyordu, okulun telleri yüksek olduğundan dolayı okula giremezdim, ama bir anlık okuldan kaçtığım mekanı hatırladım ve mekanıma doğru yürümeye başladım, ancak bu sefer okuldan kaçmak için değil girmek için kullanacaktım.

En sonunda bu lanet okula girmiştim... Kader'den bir mesaj daha geldi... "Nerede kaldın canım?" yazıyordu... Bu samimiyet'de nereden geliyordu? Daha onunla adam gibi tanışmamıştık bile... Sadece telefondan tanışmıştık... Bende heyecanlı bir şekilde "Hemen oradayım... " yazdım ve okulun giriş kapısına hızlı adımlarla yaklaştım... Ancak okulun kapısı kilitliydi... içimden bir "Ha gibtir" diyerek telefonu elime aldım ve kadere şunları yazdım;

+Neredesin?
-Okulun içindeyim
+Nasıl... Okul kilitli ama?

Bu mesajı yazdıktan sonra Kader'den bir daha mesaj gelmedi... Bu da neydi böyle? Kapı kilitliydi... Okula nasıl girmişti? Bunları düşünürken aklıma bir fikir gelmişti...

içeri girmek için 1.katı kullanacaktım, 1.katın pencereleri genellikle açık olurdu ve demir parmaklık bulunmuyordu, hemen 10-F sınıfının penceresine doğru ilerlerdim. Tahmin ettiğim gibi açıktı, düzensiz bir okuldan'da ne beklenirdi ki zaten...

Bir bin gülüşü atıp pencereden sınıfa giriş yaptım, biraz karanlıktı ancak okulun dışarıda ki ışıkları yanıyordu, ilerledim kapıyı açtığım anda bütün ışıklar kapandı, fırtınalar devamı çakmaya başladı rüzgar adeta'da delirmişcesine perdeyi savuruyordu, korktum ancak Kaderi orada bırakamazdım... Hemen sınıftan çıktım, karanlık koridordan ilerlemeye başladım ve sonunda kat merdivenlerine ulaşmıştım... O anda Kader'den bir mesaj gelmişti;

"Hahahaha seni aptal, bugün tam burada öleceksin... "

Şaka mı bu? Derken bir an sanki bütün sınıfların kapısı kapanmıştı, okuldaki büyük ses kulaklarımda yankılanmaya başladı, artık her şey yeni başlıyordu...

Okuyan var mı lan?

Sadece küçük bir masaydı, sandalye yoktu... Bir ses duydum... Bu ses kızlar tuvaletinden geliyordu... Karanlık kısımdan yüzünün aşşağısını kadar kaplayan siyah bir şaç ve kanla dolu beyaz bir elbiseli kız çıktı... Yüzünü yavaşca bana doğrultarak

-Hadi eğlenelim!

Diyerek yavaş adımlarla bana yaklaşmaya başladı, hemen masayı tutarak hızlı bir şekilde cama doğru koşmaya başladım...

Korkarak ve soğuk adımlarla koridorda ilerlemeye başladım... 10-F sınıfının kapısı kilitliydi... Diğerlerinkide öyleydi... Hemen cep telefonundan 155'i aradım;

+Alo... Polismi?
-KORK-TUN-MU?

Bu Kaderin sesi değildi... Kesinlikle önun değildi olamazdı... O an aklımdan yüzlerce soru geçti... Bu yaşta ölecekmiydim? Hayır... Bu sokuk işten kurtulacaktım... Yaşamalaydım... Asosyal bir ezik olsam bile... bu hayatı yaşamalıyım... Bu gazla hemen 2.Kata çıktım, pencereye doğrularak hızlıca tekmeleye başladım... Hayır işe yaramıyordu... Daha güçlü bir şey gerekiyordu... O anda nöbetçilerin oturduğu sandalyeyi hatırladım... Zifiri karanlıkta sandalyeye doğru koşmaya başladım ancak gördüklerim...

Masayı iki elimle kavrayarak cama doğru hızlıca fırlattım... cam parçalanmıştı hızlıca pencerden dışarı çıktım ancak arkamdakı kız;

-Dur... beni bırakma...

Acılar içinde bunu söyleyerek kayboldu... Gözlerimi büyüttüm ve korkmuş bir şekilde hızlıca giriş çatısına atladım... Ordanda sokağa... Ancak o an bayılmıştım... Bir rüya görüyordum;

-Alperen hadi lunaparka gidelim
+Pekala

...

Giddiğimiz yer dönme dolaptı... Bana fısıldayarak ve heceleyerek
-KORK-TUN-MU

dedi ve dudağımdan öptü, ancak ne olduysa bir an dönme dolap yan yattı ve kız aşşağı düşmeye başladı... demire tutunarak çekmeye başladım ancak o elimden kaydi... Evet o kız Kaderdi

Bir an kendimi aynanın karşısında buldum... bu deja vu muydu? Hayır gerçek olduğuna emindim... Yüzümü yıkadım, tekrar aynaya baktım... ANCAK yansımada Kader vardı...

-KORK-TUN-MU?

SON

Ardindan aynanin icinden 9 tane zenci cikarak beni 48cm haşmetlileriyle KORK-TUN-MU diyerek gibtiler adet bozulmasın bu da böyle bir anımdır son SON

bekleyin lan teldeyim yazıyom

Bekleyin şuku atında öne çıksın dıbına goyayim

feres yazsa okurdum

Kalktı.

Ananla bi gece za

Kaderi gibmemissin cugu

Okucammmmmmm

rezzzzzzzzzz

Oorrrooossspppuuu cccooooocccuuuu laphras anan senle gurur duyuyor sayende tüm sözlük anani pompaliyoruz

Biraz uğraşsaydin amk

Rezzzzz

senin yazacağın hikaye bu kadar olur zaten amk

Cugu amk gibtir git beğeniye yazio huur

Hade zumqi