Lise yıllarının ilkinde yaptığımız haylazlıklar sonucu ilk sene ben ve 2 arkadaşım sınıfta kalmıştık. ikinci sene bunun pişmanlığı ile derslerimize dikkat edip daha iyi bir ortalama yakalamıştık. Devamsızlık konusunda herhangi bir düzelme olmamıştı bizde, okulun ikinci ayı olmasına rağmen devamsızlığımız 15 günü bulmuştu. 20 günden sonra devamsızlıktan kalacaktık, ne yapalım ne edelim diye düşünürken müdürle konuşma fikri ortaya atıldı. 5 gün devamsızlığımız silinecek böylece daha dikkatli olup yıl sonunda 19,5 gün devamsızlık ile yılı bitirecektik. Müdürün odasına girdik, okulun afet hocası Sevinç'te oradaydı. Müdür bizi ilk gördüğü anda başladı dalga geçmeye, Sevinç hocayı güldürecek ya,

M : Müdür, B : Ben

M : Sevinç hocam bu gördüğünüz zekâ özürlüleri geçen yıl sınıfta kaldı. Bu yılda kalacakları aşikâr.

Sevinç hoca samimi olmayan bir tebessüm atarak konuşmadı.

Müdür bize dönerek sert bir tavırla, "Buyur gençler yardımcı olayım."

Müdürün önceki sözlerine kıl olduğumdan ayar verme ihtiyacı doğdu ve ağzımdan şu sözler döküldü,
-Müdürüm siz ilk önce kendinize yardımcı olun, fermuarınız açık kalmış, gerçi ölü evinin kapısı açık bırakılır derler.

Sevinç hocanın kesintili kahkasından sonra Müdür aleti fermuara sıkıştırarak intihar etti, Sevinç hoca soyunup twerk yapmaya başladı, son hatırladığım Milli Eğitim Müdürü'nün bana plaket vermesiydi.

Gelenek bozulmasın buda böyle bir anımdır.

Edit : Trenddeyiz panpalar hepinize teşekkürlerimi sunuyorum.