iş çıkışı her zaman olduğu gibi evimin yolunu tutuyordum. Otobüse binmem için üst geçitten karşıya geçip durakta beklemem gerekiyordu. Saat henüz 17.00 idi. Ağır ağır üst geçidin merdivenlerini çıkarken, her zamanki gibi beyaz tartısıyla güneşe aldırış etmeyen ve geçen her insana "tartılır mısın abi/abla" diye çekinmeden soran 10-11 yaşlarında bir çocuk güneşin altında harçlığını çıkarmaya çalışıyordu.
Dikkatimi çeken ise bu çocuğu artık burda daha sık görmem oldu. Tuvalete bile gitmiyor muydu bu çocuk?
Geri dönüp çoğu kez yaptığım gibi sohbet etmek istedim ancak hiç halim yoktu. Bu seferlik sadece selam vermek selam almak oldu diyaloğumuz. Çok konuştuk ama ismini bile bilmiyordum çocuğun. Gece yatmadan önce günün muhasebesini yaparken yatakta aklıma yine o çocuk geldi. Yarın iş çıkışı eğer orda olursa uzun uzun konuşacaktım.
Sabah kalktım, işe geç kalıyordum. Çocuk yine ordaydı. Mesaiye erken başlamıştı. Selam verip geçtim. O gün iş hızlı ve eğlenceli geçti. Üst geçide çıktım bizim çocuk yine ordaydı.
- Nasılsın genç adam? işler nasıl? : )
+ iyi gidiyor abi şükürler olsun.
- Benim adım mustafa, senin adın ne?
+ orhan benim adım da abi...
- tanıştığıma memnun oldum orhan. Seni burda daha sık görmeye başladım hayırdır çok mu paraya ihtiyacın var?
+ abi valla okullar açılcak ya kardeşim de okula yazıldı defter, kalem, boya, çanta alacaz.
- Hadi ya baban ne iş yapıyor?
+ abi babam elektrikçiydi sağ kolu felç oldu şimdi emekli oldu.
- Nerde oturuyorsunuz?
+ xxx mahallesinde abi. ( gecekondu mahallesi)
- Ev sizin mi?
+ abi ev kira valla.
- Hadi ya... Kaç para veriyorsunuz aylık?
+ 300 veriyoz abi.
- Geçinebiliyor musunuz? Kaç kardeşsiniz?
+ geçiniyoz abi işte öyle böyle 3 kardeşiz en büyük benim abi iki erkek bir kız.
Büyüyüp de küçülmüş maşallah aslan parçası.

- Nerelisiniz siz?
+ babam afyonlu annem sinoplu.
- anladım.. Yarın cumartesi burda mısın yine?
+ burdayım abi cumartesi iş çok oluyo.
- Tamam yarın kardeşini de getir sabah burda olun yanınıza gelcem.

Yarın izin günümdü. Zaten erken uyuyup erken kalkan bir insanım. Sabah kalktım. Kahvaltı falan yapmadan çocukların yanına gittim.
Diğer ufaklık da gelmiş bembeyaz yeşil gözlü bir çocuk. Abisi de onun gibi. ismi mert' miş onun da.
- Kahvaltı yaptınız mı?
+ yapmadık daha abi sonra yapçaz.
- Tamam gelin güzel bir kahvaltı yapalım.

Pastane tarzı bir yere zütürdüm. Börek, portakal suyu ne varsa gömdük : )
Sonra aldım çocukları bir avm ye zütürdüm. En iyi defterleri, kalemleri, çantaları aldık. Hem de fazlasıyla... Faber castell, konami boyalar falan.. Benim küçükken olmamıştı bu garibanların olsun bari.
Bütün gün gezdik, vapura bindik. Parka gittik. Playstation oynadık saatlerce. O gün baya bir eğlendik ve çocukların cebine 50 şer lira verip eve gönderdim. Bir günde 250 lira harcadım çok mu? Hayır değil. 3 günlük param nerdeyse benim. Hayat paylaşınca güzel. Yakında ailesi ile de tanışacağım bu çocukların. Anneme babama danıştım onlar da çok sevindi. Zekat, fitre falan bunlara verecekler. Babam şimdi koç bulmuş 900 liraya etli falan. Diyor vereyim kessinler, çocuklar sevinsin.
O kadar uzun yazdım ama buradan çıkarılacak bir ders var. Her zaman paylaşmayı, sevmeyi bilin. Çevrenizdeki yardıma muhtaç iyi insanlara yardımcı olun.