daha yeni okuma fırsatı buldum hikayeni (evet bende senin gibi üniversite sınavlarına hazırlanıyorum.) şimdi keşke mutlu bitseydi de 16. parttan sonrası olmasaydı.
HAZIR SEN ANLATMIŞKEN BENDE ANLATAYIM BARi
benimde böyle birşey başımdan geçti. Ama biliyor musun şuan iyi ki böyle birşey yaşamışım diyorum. bunlar hep yaşam tecrübesi ilk aşkımdan ayrıldığımda oldukça üzülmüştüm bence 6 ay boyunca bir kere bile neşeli bir şekilde gülemedim. (evet her gülüşüm sahteydi. ne yapsaydım insanlara aşkımdan ölüyorum ne eğlenmesi defolun gidin mi deseydim ki diyemedim) veya bir kıza dönüp bakamadım. hani demiştin ya sen başka kızlara bakmak ihanet gibi geliyor. bana gülmek bile ihanet gibi geliyordu. işin en saçma yanını duymak ister misin? 6 ay boyunca neredeyse her gece dua ettim dönsün diye. aradım açmadı. mesaj attım cevap vermedi. 6 ay boyunca her gün şiirler yazdım. 6 ay sonra bir sabah kalktım. gene şiir yazmak için masama geçtim kalemi elime aldım. sonrası yok hiçbirşey yazamadım. 6 aydır ilk defa aklıma yazacak bir kelime bile gelmiyordu. sanki kelimelerim bitmiş gibiydi. bir hafta geçmişti. mesajlarım günde 2 kezden 2 günde bire düşmüştü. aramalarım bitmişti. o zamanlar aklıma 2 şey gelmişti ya artık ölüyordum ya da acım diniyordu. hatta 2 hafta sonra ilk defa içten bir şekilde gülmüştüm. 1 ay daha böyle geçti. artık mesaj atmayı da bırakmıştım. hergün sanki aşkım acım ben ölüyordum ve başka biri doğuyordu belki de aşık olmadan önceki halime dönüyordum. sonra bir sabah kalktım sahilde koşuya çıktım eve dönüp kahvaltı yaptım. ve birşeyi farkettim o aklıma hiç gelmemişti yaklaşık 2 saat olmuştu uyanalı ve onu hiç düşünmemiştim. ayrılığımızın ardından 1 yıl 3 ay geçmişti. sosyalleşmeye başlamıştım tekrardan hatta eski arkadaş çevreme geri dönmüştüm. mutluydum. ayrılığımızdan beri onunla hiç yüz yüze görüşmemiştim. bir gün arkadaşlarımla hergün gittiğimiz kafeye gittik. çıkışta beni bir süpriz bekliyordu. O kapıdaydı. elim ayağıma dolandı bir tarafım git kocaman sarıl onu ve bir daha bırakma diyordu. bir tarafımda koş oğlum koş kaç kurtar kendini diyordu. ikisini de yapmadım. yapamadım. buz kesilmiştim donup kalmıştım. 1 yılımı zehir eden kişi karşımdaydı. ama sadece o değildi karşımda olan ilk aşkımda karşımdaydı. beynim ile kalbim kavga ederken o yaklaşmıştı. merhaba nasılsın dedi. merhaba nasılsın mı? 1 yıl boyunca seni düşündüm ben 6 ay hergün bu hayata kahrettim. sen şimdi bana merhaba mı diyorsun? diyemedim tabiki. sadece merhaba demekle yetindim. sonra konuştu konuştu konuştu. yok depresyondaymış yok ayrılmak istememişmiş yok o da çok üzülmüş. devdıbını yazamayacağım şimdilik bu kadar. devdıbını müsait olduğum bir zamanda yazacağım.