ya beyler o kadar kisi okuyor eyvallah da partlari neden 3 kisi sukuluyor onu anlamadim amina koyim is yerinde firsat ariyorum yazmak icin emek veriyorum saygi lutfen. Ha prim diyenler olacaktir ikinci nesil hesabim silik yemisti bu benim hesabim degil yani bu hikayeden sonra bi daha girmem bu hesaba o yuzden inci puani kasma gibi bi amacim yok. Simdi yemege cikiyorum gelince baslicam partlara iyi gunler herkese

(bu entrye 25 şuku gelince diğer part gelecek, emeğe saygınız olsun biraz beyler.)
-mehmet kurtulmamın tek yolu olduğunu yoksa hayatı boyunca böyle kabuslar göreceğimi ve bi süre sonra akli dengemi bile yitirebileceğimi söyledi
ben de sizin gibi korkmuştum çocuklar peki kurtulmamın yolu ne dedim, salimin yaptığı şey bi nevi kurban vermek, yavuzun hayatını mahvetti evet ama
ama bunbunun karşılığında bir şeyler olması gerekiyordu, bunun bazı koşulları vardı. yerine getirmeniz gereken koşullar.. çok büyük hata yaptınız şimdi yapmanız
gereken tek şey bi kurban bulmak dedi, nasıl yani dedim o elipsin içine birisinin ismini yazacaksınız ve yazdığınız kişinin rızası olacak
bu lanet şey ona geçecek sen kurtulacaksın oğlum dedi, ne diyosun diye bağırdım bunu hangi insana yapabilirim diye bağırıp çıktım ordan, bi daha ikisiyle de
konuşmadım. zaten bu olaydan 2-3 ay sonra başka bi yere gitmiştik hayatım boyunca hep aynı rüyayı gördüm ama akli dengemi kaybetmedim.

rıfkı amca bunları anlatınca aklımda hala sadece yeşim vardı, ee dedim peki bunlar sürekli o kadını görmeye devam edecek mi? veya yeşim o korkunç rüyayı görmeye
devam edecek mi? dedim. sizin o rüyanıza giren kadın sizi yavaş yavaş kurtaracak dedi, yakında eski hayatınıza geri döneceksiniz ama... ama yeşim
için diyebileceğim bir şey yok dedi. o an gözüm döndü ne demek yok lan huur çocuğu neden yaptın bunu bunlara dedim, kabuslarımı hala görüyorum oğlum
pgiboloğa gitmeye başladım ama oda işime yaramadı, kurtulmam gerekiyordu ben de yeşimi seçtim dedi. bunu duyunca çıldırdım saldırdım rıfkı binine, elimden zor aldılar
çıktık ordan. yeşim hala bir şey söylememişti..

dışarda yeşim merak etme kurtarıcam seni dedim, biraz yalnız kalabilirmiyiz seninle dedi tamam gel dedim diğerlerinden ayrı yola yürümeye başladık, cenk sınıfa girdiğinden beri senden hoşlanıyorum dedi, böyle bir şey beklemiyordum çok heyecanlanmıştım amk inanılmaz bi duyguydu, sonra sustu yürümeye devam ettik o an dilim tutulmuştu resmen hiç bir şey söyleyememiştim kıza, 5 dakika daha yürüdük bana döndü cenk bir şey söylemeyecek misin dedi, gözlerinin içine baktım, var gücümle sarıldım ona o an. bu olaylar yaşanırken deli gibi aşık olmuşum yeşime anlayamamışım, sarıldığımda tamamen aşkı hissettim beyler, tamamen sevgiyi hissettim. böyle sarıldık elini tuttum yürüyoruz yolda, yeşim seni kurtarıcam bu saçmalıktan dedim, her şey olacağına varır ama yapabileceğimiz hiç bir şey yok artık dedi. umudu bitmişti ama ben onu öyle görmek istemiyordum, söz veriyorum sevgilim dedim, seninle mutlu olacağız dedim, aslında yeşimi nasıl kurtarabiliriz ne yapabiliriz hiç bi fikrim yoktu, sadece onu rahatlatmaya çalışıyordum. sence başarabilirmiyiz dedi, söz veriyorum başarıcaz dedim tekrar öptüm. o gün yeşimle sabahlamıştık hiç uyumamıştı tekrar aynı kabusu göreceğinden yanında olmamı istiyordu uyutma beni demişti, çok güzel bi gün geçirdik beraber, hayatımın en güzel günüydü.

öğlene doğru bizim eve gittik yeşimle, ailem çok anlayışlıdır ailesiyle kavga etti falan dedim bugün bizde kalacak dedim tamam dediler, ama yeşimin ailesi yoktu. annesiyle babası kızı terk edip gitmişler, köyde yaşlı bi kadınla beraber kalıyordu yeşim. rıfkı şerefsizinin de onu seçme nedeni buymuş zaten, zaten kimsesi yok diye düşünmüş huur çocuğu.. yeşimle odamda oturuyoruz konuşuyoruz ona her şeyin iyi olacağını söylüyorum moral vermeye çalışıyorum beraber mutlu olacağız diyorum yeşim gülümsüyor, öyle tatlı gülümsüyor ki beyler.. en son yatağa yattık beraber hayal kuruyor yeşim 2 çocuk yapalım diyor her şeyin en iyisini alalım diyor o anlatıyor ben öpüyorum o anlatıyor ben öpüyorum bi yandan uykusuzluktan ölüyoruz.. en son ikimizde konuşmadık 5 dakika öyle sıkı sarıldık ki birbirimize.. ama uykumuza yenik düşmüştük, ikimizde uyumuştuk ve ben yeşimin çığlıklarıyla uyanmıştım..

yeşim yine aynı rüyayı görüyor deliler gibi çığlık atıp ağlıyordu, onu öyle görünce kahrolmuştum uyandırmaya çalışıyorum yeşim diye bağırıyorum sallıyorum ama uyanmıyor beyler.. o an ki çaresizliğim anlatamam.. en son yeşim kendi kendine uyanmıştı, hala ağlıyordu yanına yattım sarıldım uyumamalıydım özür dilerim dedim, öptü beni, seni seviyorum dedi beyler. iyice sinirlenmiştim gel benimle dedim bi hışımla dışarı çıktık rıfkının evine doğru yürüyorum, yeşim gitmeyelim diyor yalvarıyor bu işi bugün çözeceğiz diye bağırıyorum, seni öyle görmeye dayanamıyorum diyorum. rıfkının evinin önüne geldik kapıyı çaldım bağırdım açmadı, ama evde olduğundan adım gibi emindim. alacaklı gibi kapıya tekmeler atıyorum 5 dakika sonra geliyorum dedi rıfkı, açtı kapıyı sonra ne oldu dedi içeri girdim direk. bana bak dedim, bu kız her gün aynı şeyi yaşıyor böyle hayat mı sürebilir, gencecik kız lan huur çocuğu yaşından utan dedim, ben yıllarca dayandım dedi, ulan sen dayandıysan bu kızın ne suçu var dıbına koyduğumun evladı diye bağırıyorum bu işe bi çözüm bul lan artık diyorum kime gidilecekse gidelim diyorum. bana baktı "bunun hiç bi yolu yok oğlum artık" dedi, öyle bi dedi ki huur çocuğu içimde ki tüm umudumu da bitirdi, yeşim yine ağlamaya başladı, söz vermiştim yeşime ve tutamamıştım beyler, canımdan çok sevdiğim kız her gün deliler gibi acı çekerek uyanıyor elimden bir şey gelmiyordu

2 parta biter sanırım, birazdan bitiririm dün acil işim çıktı giremedim kusura bakmayın. okuyucular geldiğinde son partları da gireceğim okuyanlar kendini belli etsin.

birazdan bitiriyorum hikayeyi panpalar, okuyan herkese teşekkürler. hikayeye çalıntı diyen oldu, film diyen oldu böyle düşünüyor olabilirsiniz ama kendinden emin bi şekilde "nerden çaldın lan oç", "hangi film lan bu oç" gibi salak salak cümleler kurmayın, bu yazdıklarımın aynısını demiyorum bakın benzerini bile herhangi bi yerde gördüyseniz linkini atın buraya tüm entrylerimi silip gitmezsem anamı gibsinler. tekrardan okuyanlara teşekkür ediyorum final birazdan geliyor

yazmaya başlıyorum beyler, burda olanlar bu entryi şukulasın kaç kişi bekliyor ona göre atıcam partları

yeşim eve gitmek istediğini söyledi, onu ne kadar yalnız bırakmak istemesem de çok ısrar etti ben de belki biraz yalnız kalırsa
daha iyi olur diye düşünüp evine bıraktım sonra ben de eve geçtim düşünmeye başladım. yeşimi bu durumdan nasıl kurtarabilirdim?
buraya gelmeden önce hayatım gayet güzeldi çok yakışıklıyım demek yanlış olur ama ortalamanın üstündeydim yani çoğu kızı
elde edebiliyordum ama hiç bu kadar aşık olmamıştım beyler, bunu yaşayan anlayabilir sadece. sonra aynanın karşısına geçtim
kendime baktım, ne gibe yarıyosun sen, canından çok seviyorsun sözde dıbına koyim bu git kendini feda et o rüyaları sen gör
sen ağla sen zırla sen kork ama o kızın saçının teline zarar gelmesin dedim, kendi kendimle konuşuyordum, kendi kendimi
ikna etmiştim. yeşimi sadece ben kurtarabilirdim çıktım evden rıfkı bininin yanına gittim. yeşimi kurtarmak için
ne yapmam gerekiyorsa ben hazırım dedim, emin misin oğlum bak ben bunu yıllarca yaşadım göründüğü kadar kolay değil
köpek gibi pişman olursun dedi. sen ne anlarsın lan dedim, o kızın başına bunları açtıysan şimdi de kapatacaksın, bak ben burdayım
ben görmek istiyorum o rüyaları o kız zarar görmesin dedim, bana baktı duygulanmış gibiydi, ama ondan hala nefret ediyordum.
tamam dedi, yeşimin evine gidelim orda bitirelim bu işi, belki de hayatımı mahvetmeye gidiyordum her gün aynı şeyleri
yaşayıp her gün korkuyla uyanacaktım lanetlenecektim belki de, ama buna değerdi be beyler. emin olun değerdi. çok mutluydum bi yandan
sevdiğim kızın kahramanı olacaktım dıbına koyim, onu ben kurtaracaktım, benim sayemde iyi olacaktı. tekrar gülebilecekti, belki de rüyasında bizi
görecekti beyler, bu güzel hayallerle çaldım kapısını. kapıyı çaldım çaldım açan yok, ona bakan yaşlı kadından da ses gelmiyor
ama yeşim evde olmalıydı diye düşündüm, bana eve gitmek istediğini söylemişti ve bensiz dışarı çıkmayacağına da adım gibi emindim.

bir şeyler ters gidiyor olmalıydı, yardım et dedim rıfkıya, kapıyı kıralım yeşim uyuyor olabilir rüya görüyor olabilir dedim, kapıyı kırdık odasına girdik, yeşim yatağında yatıyordu, yerde 2 tane ilaç kutusu vardı beyler, kenarda bi şişe su. yeşim bunu yapamazdı, beni bırakıp gidemezdi, tam onu kurtarıcam derken hepten kaybedemezdim onu, koştum yanına nabzı atmıyordu, kenarda bi kağıt vardı bana bir şeyler yazmıştı.. veda etmişti galiba. rıfkıya ambulansı ara bir şeyler yap diye bağırdım dışarı çıktı telefonunu açtı arıyordu bir yerleri tam hatırlamıyorum buraları, kağıtı aldım okumaya başladım

"final"
"cenk, sevgilim seni ilk gördüğüm anda garip şeyler hissetmiştim, daha önce hiç böyle duygulara kapılmamıştım, bana ilk defa biri böyle hissettirdi cenk. o gördüğüm kabuslardan, bu lanetli hayattan beni sadece sen çıkarabiliyordun, bana bakışların, ilk sarılmamız, ilk öpüşmemiz.. huzur doluyordum senle, bunları düşündüğümde bile huzur doluyordum cenk. seni her şeyden çok sevdim ben bu kısa zaman diliminde, senin de beni çok sevdiğini biliyorum sevgilim, beni canından çok sevdiğini biliyorum benim için her şeyi yapacağını da biliyorum ama bunu istemiyorum cenk, eninde sonunda dayanamayıp bu laneti kendi üstüne almaya çalışacaksın biliyorum sevgilim, bana kızma ben bunları senin yaşamanı istemiyorum. senin mükemmel bi hayatın olacak, sana bu kötülüğü yapamam, artık dayanamıyordum zaten, düşünüyordum kendimi öldürmeyi, kurtulmayı.. tam düşünüyordum ki sen geldin cenk, her şeyi mükemmelleştirdin ama sen bana bu kadar iyi gelirken, ben sana bi laneti bırakmak istemiyorum. bana kızma olur mu? beni anlamanı istiyorum. umarım senin için her şeyin en iyisi olur, bunu hak ediyorsun. kendine iyi bak sevgilim, seni benim kadar sevebilecek birini bul, ona aşık ol, ben seni izleyip mutlu olacağım."
kağıt gözyaşlarımdan sırılsıklam oldu, hayatım gözlerimin önünden geçti film şeridi gibi, bu ölürken olur derler ya hani, yaşarken de olabiliyormuş beyler, kurtaramadılar onu. kaç sene oldu hala kendimi suçlu hissediyorum, hala pgibolojik tedavi görüyoru, ben onun yalnız kalmasına izin vermesem o kız hala yaşıyor olacaktı. en son 2 ay önce gidebildim mezarına, gelecek ay tekrar gideceğim. ondan sonra hayatıma hiç bi kızı almadım, alamadım beyler. bir yerlerden beni izlediğini biliyorum yeşim, beni senin kadar kimse sevemez be, kimse bu kadar güzel sevemez bunu benden daha iyi biliyorsun sevgilim.