oha diyeceğiniz hikayem ve sonunda yaşananlar

Düşündüm. yaşadığım zorluklar çektiğim acılar aslında babamın dediği gibi beni olgun biri yapmıştı. Ve normal olmadığım kesindi. En basit olaylara bile daima en farklı bakış açılarıyla yaklaşıyordum. Ve şu an yaşadığım olayada farklı bir bakış açısıyla bakmak zorundaydım. Bir anda yıkıldığım yerden ayağa fırladım ve silahlı adamın elindeki silahı kaptığım gibi tetiğe dokundum.

Namludan çıkan mermi karşımdaki adamın karnından girip sırtından çıktı ve arkasındaki diğer silahlı adamın kalbine saplandı. Diğer silahsız adamları öldürmem çok zor olmadı. Odada sadece ben ve babam vardı artık. Babamda bir nebze olsun heyecan yada korku görememiştim. Ama bu beni yıldırmamıştı. Ve güzel bir konuşma yapmamın zamanı gelmişti.

Ve konuşmaya başladım.

En zeki dediğim bir kaç insan bu kadar dinine bağlıyken benim tanrısız olmam yanlış yolda olduğumumu gösterir mi? Gün geçtikçe aslında zeki ve akıllı dediklerimin bile aslında sistemin altında ezilip akıllarını farklı yönlerde kullandığını görmemin beni korkuturken bir yandanda ne kadar hırs verdiğini söylememe gerek varmı sence. Korkumun gerçekleşmemesi için elimden geleni yapacağım. Bu düşüncelerimi sonuna kadar zütüreceğim. Düşüncelerimin yok olmasına izin vermeyeceğim. Evet aslında tamda senin istediğin gibi bir olacağım sana söz veriyorum. Savaşım ölene kadar sürecek. ne kadar normal gözüksemde içimde tehlikeli düşünceler beslediğini düşündüğün o deliyi ölesiye yaşatacağım. Pes etmek yok. Hiç bir fikre hiçbir akıma kapılıp gitmeyeceğim. Bana salaksın, yanlış yoldasın gibi kelimeler kullananlara inatla 'benim yolum sizinki gibi dört şeritli asvaltla kaplı bir yol değil engebeli dar sonu olmayan bir patika' diye bağırıp 'belkide yolumun bu zorluğu size yanlış yolda olduğum izlenimi vermiştir' diyeceğim. Çünkü eminimki senin bana savurunca alkış aldığın o çelimsiz kollarının çok daha güçlüsü bu yolda bedenim her yanına saplanacak ve belkide çığlıklardan dolayı alkış seslerini duyamayacağım. O tıkış tıkış olan ve kalabalığın seni ordan oraya sürüklediği yola inat benim patikam seçeneklerle dolu. Benim patikam hak yolunda değil benim patikam güzel bir iş güzel bir eş yolunda değil. Benim patikam senin hayallerin değil. Benim patikam seni geceleri kan ter içinde uykundan uyandıran kalbine hançer gibi saplanan en tehlikeli kabuslardan ibaret.

Babamdan gelen kuru bir 'çok güzel' di.

Konuşmaya devam ettim.

- 'Kusura bakma ama hayatımın gibtiğinden dolayı bana yaptıkların kadar acı vermesede intikamımı almalıyım' dedim ve namluyu babama doğrulttum.

- 'Doğru bildiğin yolda devam et' dedi.

Ve doğru bildiğimi yapıp var gücümle bastım tetiğe. Bana attığı her yumruğun acısına karşılık sıkmıştım tetiği. Babamın suratına saplanan mermi üstümü kan revan etmişti. Yere savruldu babam. içeri hemen bir adam girdi etrafa baktı. Her yer kan içindeydi. silahı ver ve defol burdan dedi. peki ya şimdi ne olacak diye sordum. Hiçbir şey olmayacak git ve hayatına devam et dedi. Oradan çıktığım gibi geldiğim yönde ağaçların arasında var gücümle koşmaya başladım. Suratımı okşayan rüzgar artık herşeyin bittiğinin habercisiydi. Yıllardır omuzlarımda taşıdığım o yükler attığım her adımda savruluyordu dört bir yana. Artık özgürdüm. Hayat hiç bu kadar anlamsız olmamıştı o güne kadar. Ve ben hiç bu kadar mutlu olamamıştım hayatım boyunca.

SON

inanmayabilirsiniz beyler. Zaten inanacağınızı bilseydim yazmazdım

Eğer buna benzer bir film bulursanız zütüme 32 parça kütahya porselen çatal bıçak takımı sokarım o kadar net

@72 Şu an Tan Kızıllığı adlı kitabı okuyorum panpa

@74 beğenmene sevindim panpa

@78 kızıllı değil lan kızıllığı yanlış yazmışım boşa para verdin amk. Friedrich Nietzsche'nin kitabı Toplumsal Önyargılar Üzerine Düşünceler panpa