oha diyeceğiniz hikayem ve sonunda yaşananlar

FBI ı aradım evine geliyolar

Ve doğru bildiğimi yapıp var gücümle bastım tetiğe. Bana attığı her yumruğun acısına karşılık sıkmıştım tetiği. Babamın suratına saplanan mermi üstümü kan revan etmişti. Yere savruldu babam. içeri hemen bir adam girdi etrafa baktı. Her yer kan içindeydi. silahı ver ve defol burdan dedi. peki ya şimdi ne olacak diye sordum. Hiçbir şey olmayacak git ve hayatına devam et dedi. Oradan çıktığım gibi geldiğim yönde ağaçların arasında var gücümle koşmaya başladım. Suratımı okşayan rüzgar artık herşeyin bittiğinin habercisiydi. Yıllardır omuzlarımda taşıdığım o yükler attığım her adımda savruluyordu dört bir yana. Artık özgürdüm. Hayat hiç bu kadar anlamsız olmamıştı o güne kadar. Ve ben hiç bu kadar mutlu olamamıştım hayatım boyunca.

SON

degistirdim daha vermediler amk kitabi

devam et panpa hızlı ol amk

devam et panpa dinliyoz

hadii lan anlat

oha

anlat panpa

Lisede bir kıza aşık olmuştum. Kitap okumaya sırf bu yüzden ara vermiştim. Her tenefüs içerde oturan ben o kızı görebilmek için sürekli bahçedeydim artık. Birgün tek arkadaşım Mustafa 'seviyorsan git konuş oğlum' dedi bana. Bende utangaçlığımı bi tarafa bırakıp okul çıkışı kızla konuşmaya karar verdim. Çıkışta kızın yanına gittim. Tam konuşmak için ağzımı açacakken bir yumruk indi suratıma. Bu babam olamazdı. O daha güzel vuruyordu çünkü. Sonra anladım ki bu kızı sadece ben sevmiyormuşum. Ama hayatımda ilk defa şansım yerindeydi ki ertesi gün kız yanıma geldi.

Babamın yanında kaldığım yıllar boyunca hergün dayak yedim. Evde odamın kapısını (odam dediysem salonda uyuyordum) biraz sert kapatsam bile sağlam bir yumruk yerdim babamdan. Çok ta güzel yumruk atardı bin kurusu. Orta okul ve lise yıllarında sınıfın en arka sırasında okuma kitabını dizinin üstüne koyup dersi dinlemeyen çocuktum ben. Öğretmenimde beni sevmezdi. Okul hayatım boyunca hiçbir öğretmenim beni sevmedi ve ne bir soru sordular nede verdikleri ödevlere bakma gereği duydular. Bu muamele özel olarak bana yapılıyordu ki ben bunun sebebini yıllar sonra öğrendim.

Sonra ailecek Akdenizde bir sahil kasabasına taşındık. Orada büyüdüm. Okumayı öğrendiğim ilk yıllar hayatımın en mutlu yıllarıydı. beni mutlu eden tek şey kitap okumaktı. Kitap okumanın dışında yaptığım hiçbir işte dikiş tutturamıyordum zaten. Çevremdeki bir iki dostum çok zekisin der benim için. Ama gel gör ki bir faydasını göremedim bu zekiliğin. Hep acı hep çile hep yalnızlık.

Seri eksileyin beyler orosbu cocugu bu

ouw panpa basından etkilemedi ...

Annem beni doğururken ölmüş. Ve daha iki yaşındayken hayat ebemi gibmeye başlamış. Suriyeli dilenciler beni kaçırmış. Suriyeye sınırdan yürüyerek zütüreceklermiş ki jandarmalar bulup kurtarmış beni. Keşke kurtarmasalarmış. Artık ne diye zütürüyorlarsa

aynısı benıde ıstememısler amk
reserved

tamam lan başlıyorum

Hatayda bir sınır kasabasında doğdum panpalar. Doğduğumda adımı mahalledeki hacı bi dede koymuş. Kulağıma neler fısıldadıysa artık o günden sonra iflah olamadım amk. Zaten benim doğmamı istememişler. Annem beni düşürmek için hamileyken elinden geleni yapmış ama olmamış.

amı buldun kıllısını istiyon amk

2 kişi daha gelsin başliycam

hadi sırf içini dök diye

"anlat panpa"

Rizorvit necmi